Lucius Annaeus Seneca (Seneka)

Lucius Annaeus Seneca (Seneka) - biografia, życie i twórczość

Lucius Annaeus Seneca urodził się około 4 roku p.n.e. w Kordobie, zmarł w 65 roku n.e. Najczęściej nazywany jest Seneką, lub Seneką Młodszym. Był synem Helvii i Seneki Starszego zwanego też Retorem, który zasłynął jako nauczyciel retoryki w Rzymie. Filozof miał dwóch braci. 

Lucius Annaeus Seneca (Seneka) – młodość i czasy przed wygnaniem

Życie prowadzone przez Senekę przed jego wygnaniem w 41 roku n.e. jest w głównej mierze tajemnicą. Dostępne są tylko szczątkowe informacje z tamtych lat. Tak naprawdę nawet rok jego urodzenia nie jest nam dokładnie znany. 

Prawdopodobnie w wieku pięciu lat został zabrany przez ciotkę do Rzymu, gdzie przebywał jego ojciec. Seneka otrzymał wykształcenie godne wysoko urodzonych Rzymian. Pierwszy raz zetknął się z filozofią stoicką u nauczyciela Attalosa. 

Filozof miał problemy z oddychaniem, badacze twierdzą, że mógł cierpieć z powodu astmy. Przez to został wysłany do Egiptu i tam zamieszkał z wcześniej wspomnianą ciotką i jej mężem Gajusem Galeriuszem - prefektem Egiptu. Rodzina opiekowała się nim, gdy choroba przyjęła objawy gruźlicy.

W 31 roku n.e. wrócił do Rzymu. Dzięki wpływom ciotki, która zginęła w drodze na statku, został kwestorem. Przez to mógł zasiąść w senacie rzymskim.

Lucius Annaeus Seneca (Seneka) – pierwsze działania w polityce i wygnanie

Mówi się, że Kaligula był urażony sukcesami Seneki w senacie, przez co kazał mu popełnić samobójstwo. Senece udało się przeżyć tylko dlatego, że był ciężko chory, a Kaligula wierzył w to, że filozof i tak zaraz umrze. 

Klaudiusz został cesarzem w 41 roku n.e. Wraz z nim pojawia się też nowa cesarzowa Messalina, która oskarżyła Senekę o cudzołóstwo z Julią Livillą, siostrą Kaliguli i Agrypiny. Historycy spierają się czy to była prawda, czy tylko polityczna zagrywka cesarzowej. Na Senekę spadł wyrok śmierci, przez cesarza zmieniony na wygnanie na Korsykę. Filozof spędził tam osiem lat i napisał wtedy Consolations (Pociechy). Na Korsyce wziął za żonę Pompeję Paulinę. 

Wrócił do Rzymu jeszcze za życia Klaudiusza, dzięki wstawiennictwu Agrypiny. Kobieta była czwartą żoną cesarza. To ona mianowała Senekę guwernerem jej syna, przyszłego cesarza Nerona.

Lucius Annaeus Seneca (Seneka) – doradca cesarza 

W 54 roku n.e umarł Klaudiusz. Od tego momentu do 62 roku n.e. Seneka wraz z Burrusem pełnili rolę głównych doradców Nerona. Filozof miał wtedy duży wpływ na kształtowanie polityki państwa. Komponował dla nowego cesarza ważne przemowy i wystąpienia. Doradcy jednak z roku na rok tracili swoje wpływy na władcę, którego rządy było coraz mniej kompetentne i coraz bardziej krwawe.

Lucius Annaeus Seneca (Seneka) – schyłek życia

Burrus zmarł w 62 roku n.e. i wtedy Seneka całkowicie stracił znaczenie w oczach cesarza. Znacznie oddalił się od dworskiego życia i skupił na na nauce. Podczas tego spokojnego czasu napisał swoje ostatnie dzieła: Naturales quaestiones, czyli encyklopedię przyrodnicza i Listy moralne do Lucyliusza. 

Seneka został pojmany w 65 roku n.e i oskarżony o udział w spisku przeciw Neronowi. Cesarz kazał mu się zabić, zapewne obawiając się jego wpływów. Seneka podciął sobie żyły i wykrwawił się w wannie z ciepłą wodą, która miała złagodzić jego ból. 

Lucius Annaeus Seneca (Seneka) – filozofia

Seneka miał ogromny wkład w filozofię stoicyzmu. Nazywano go najciekawszym stoikiem na świecie, a jego postać nawet w renesansie wzbudzała kontrowersje. Wiele rozmyślał nad etyką, a w swoich pracach nawiązywał też do cynizmu. Obstawał za dualizmem człowieka i traktował ciało jak więzienie dla duszy. Jest cytowany do dzisiaj i choć żył tak wiele lat temu to jego słowa nadal przesiąknięte są mądrością i mogą być wskazówką dla współczesnych ludzi.