Józef Łobodowski

Józef Łobodowski - biografia, życie i twórczość

Józef Łobodowski przyszedł na świat 19 marca 1909 r. w Purwiszkach na Litwie. Był prozaikiem, poetą i tłumaczem. Jego debiutem literackim był wydany w 1931 r. tomik O czerwonej krwi. Za tomik, który wydał cztery lata później, został w 1937 r. uhonorowany Nagrodą Młodych Polskiej Akademii Literatury.

Brał udział w kampanii wrześniowej. Po jej zakończeniu przedostał się przez Węgry do Francji. Tam został aresztowany. Po uwolnieniu wyjechał do Hiszpanii. W kraju tym pozostał już do końca życia. Był zdeklarowanym przeciwnikiem komunizmu (prawdopodobnie stąd się wzięła jego decyzja o pozostaniu za granicą). Założył razem z paroma innymi osobami Sekcję Polską Radia Madryt. Współpracował z londyńskimi "Wiadomościami" Mieczysława Grydzewskiego, gdzie zamieścił cykl swoich felietonów "Worek Judaszów". Publikował również w paryskiej "Kulturze". Dokonywał licznych tłumaczeń, między innymi św. Jana od Krzyża, Federica Garcii Lorci, Anny Achmatowej, Josifa Brodskiego czy Aleksandra Sołżenicyna.

Józef Łobodowski wydał również książkę wspomnieniową Żywot człowieka gwałtownego.

Zmarł 18 kwietnia 1988 r. w Madrycie.

Kalina Beluch

Józef Łobodowski - bibliografia

1931 O czerwonej krwi
1932 W przeddzień
1935 Rozmowa z ojczyzną
1936 Demonom nocy
1946 Modlitwa za wojnę
1954 Uczta zadżumionych
1961 Jarzmo kaudyńskie
1961 Kasydy i gazele
1972 W połowie wędrówki
1984 Dwie książki
1987 Pamięci Sulamity
1987 Rachunek sumienia
1988 Dytyramby patetyczne