Palone w ogniu jabłka są smutne jak ludzie, którzy zmęczeni przysiedli na chwilę i proszą - poczekaj, słońce, jeszcze nie jestem gotowy na nadchodzącą noc, jeszcze mój dzień nie skończony, jeszcze nie nauczyłem się od drzew umierać każdej jesieni i odradzać się z każdą wiosną, nie nauczyłem się od kamieni mądrego, milczącego trwania, nie nauczyłem się od ptaków powracania do opuszczonego gniazda, do ścielenia go każdego roku od nowa, nic nie wiem, nic nie rozumiem, nic nie przeżyłem, niczego nie doznałem, przecież jest jeszcze
...nie zapraszaj w siebie drugiego człowieka, bo pozostanie w tobie po nim przerażająca pustka...
Więcej