Giorgio Agamben o możliwości faszyzmu wpisanej w zachodnią filozofię, o pułapce, jaką dla „narodów” okazały się ich „ojczyzny” i o tym, jak się z tej pułapki wymknąć....czytaj dalej
Poncjusz Piłat, prefekt Judei, inspirował najwybitniejszych twórców kultury europejskiej. Tym razem tę tajemniczą postać i jej relację z Jezusem analizuje Giorgio Agamben, zastanawiając się, dlaczego spotkanie...czytaj dalej
W Lozannie spotykają się Derrida i Nietzsche czytający Arystotelesa, barokowy obraz, przekleństwa i „słodycz istnienia”: czemu i jak przyjaźń jest fundamentem polityki?...czytaj dalej
Dlaczego nagość nie jest po prostu brakiem ubrania? Co łączy bulimię i starożytne biesiadowanie? Na czym polega siła niemocy? Jak odczytać metaforyczną prozę Kafki? Czym grozi redukcja tożsamości do czysto...czytaj dalej
Jeśli to prawda, że każde dzieło z przeszłości tylko w określonych momentach swojej historii może być odczytane w całości, to - jak się zdaje - dla Listów świętego Pawła czas nadszedł właśnie teraz. Giorgio...czytaj dalej
"Stan wyjątkowy" Agambena powstawał w czasie tak zwanej wojny z terroryzmem, która była odpowiedzią Stanów Zjednoczonych na ataki z 11 września 2001 roku. Ten fakt historyczny ma ogromne znaczenie, ponieważ...czytaj dalej
W swojej najsłynniejszej książce "Homo sacer. Suwerenna władza i nagie życie" Giorgio Agamben wypracował pojęcie "świętego człowieka" (homo sacer), które na trwałe weszło do współczesnego dyskursu filozoficznego...czytaj dalej
Czy można sobie wyobrazić ludzką wspólnotę, która nie rości sobie prawa do tożsamości - bycia Amerykaninem, muzułmaninem, komunistą? W jaki sposób wspólnota może być uformowana z jednostek, które odrzucają...czytaj dalej
Moda jest świecką spadkobierczynią teologii szaty, merkantylną sekularyzacją rajskiej kondycji przed upadkiem.
Upadek nie jest upadkiem ciała, lecz umysłu; utracona niewinność i nagość nie dotyczą określonego sposobu uprawiania miłości, lecz hierarchii i sposobów poznania. [z eseju "Nagość"]
Więcej