Edmund Lewandowski

Poza tym psychastenika i histeryka łączą trzy ważne cechy. Po pierwsze obaj przywiązują ogromną wagę do tego, co inni o nich myślą, nie mają wyrobionego zdania o sobie i bardzo potrzebują afirmacji otoczenia. Świadczy to o pewnej niedojrzałości psychicznej, charakterystycznej dla wieku młodzieńczego. Po drugie - obaj nie mają silnego systemu wartości i dlatego szukają oparcia w środowisku, oglądają się na innych. I po trzecie obaj nie potrafią autentycznie mocno kochać. Psychastenik boi się, że nie jest dostatecznie atrakcyj

Z kolej psychastenik odznacza się dużą pracowitością i obowiązkowością, ale nie wiarą we własne siły i możliwości, brakiem zdecydowania, lękiem przed ludźmi i wyróżnieniem się z otoczenia, przesadnym poczuciem odpowiedzialności, niską samooceną, słabym przywiązaniem do życia. Wygląda na to, że psychastenik stanowi absolutną antytezę histeryka. Jak wobec tego może funkcjonować społeczeństwo złożone z tak różnych typów? Antoni Kępiński uważa, że obie grupy dopełniają się.