Camilo José Cela

[...] wojna nie przetrąciła karku wilkowi, nie wykończyła wilka, nie skończyła z wilkiem, nie zabiła wilka, wojnę toczył człowiek przeciwko człowiekowi i jego radosnej fizjonomii, teraz twarz człowieka jest smutna i jakby zawstydzona, nie wiem dokładnie, jak to jest, ale zdaje mi się, że wojnę przegrał człowiek, to żałosne pechowe zwierzę, to zgorzkniałe zwierzę, które niczego się nie nauczy.

Człowiek to jest takie dziwne zwierzę, które wszystko robi na opak, zwierzę które zaprzecza sobie samemu już od chwili urodzenia.