Andrzej Frycz-Modrzewski - biografia, życie i twórczość
Andrzej Frycz-Modrzewski herbu Jastrzębiec był synem wójta Wolborza, który używał przydomka Fricz.
W wieku 11 lat Andrzej Frycz-Modrzewski zaczął naukę w szkole parafialnej w Krakowie, potem studiował na Akademii Krakowskiej. Uzyskał tam tytuł bakalarza. Później nauki pobierał w Wittenberdze - tam zetknął się z ideami reformacji.
Andrzej Frycz-Modrzewski został kapłanem w 1522 roku. Pracował w kancelarii prymasa, potem jako sekretarz Zygmunta I Starego. Zetknął się i zafascynował ideami różnowierczymi.
W 1560 roku wziął ślub, przez co stracił wójtostwo w Wolborzu. Z czasem coraz bliżej mu było do braci polskich. Podejrzewano go o herezję.
Najbardziej wsławił się dziełem O naprawie Rzeczypospolitej, składającym się z pięciu ksiąg. Pisał w nich kolejno o obyczajach, prawach, wojnie, Kościele i szkole. Postulował utworzenie kościoła narodowego, związanego z państwem, nie z papiestwem.
Kościół uznał tę książkę za herezję, dlatego trafiła na Indeks Ksiąg Zakazanych. Publikowano je bez części poświęconej kościołowi.
Andrzej Frycz-Moderzewski był postępowcem, wyznawał idee utopijne. Proponował miedzy innymi równość wobec prawa wszystkich grup społecznych. Postulował protekcjonizm, krytykował feudalizm, wyzysk i poddaństwo chłopów. Chciał ostrych kar za przestępstwa.
