Niemniej jednak, Pan Seguin nie zniechęcił się utratą sześciu kóz i kupił siódmą. Nazwał ją Blanchette, ponieważ była cała biała. Tym razem postanowił otoczyć ją szczególną opieką, a ponieważ była bardzo młoda, więc był przekonany, że zostanie u niego na zawsze.
Któregoś dnia, koza patrząc w stronę gór, mówiła do siebie: ,,Jak tam musi być dobrze! Jakaż to musi być przyjemność brykać pośród krzewów bez tego sznura na szyi, który tak uciska mi gardło! To dobre dla osła lub woła szczypać trawkę w zamknięciu. Kozy potrzebują wolności.".
Więcej