Nomen omen
Marta Kisiel ;

Dawno żadna z powieści nie wywołała u mnie takiego rozbawienia, zachwytu pisarskim dowcipem, ironią, puszczaniem oczka do czytelnika. Miałam poczucie powrotu do świata książek z dzieciństwa, kiedy niemożliwe nie istnieje, dzieje się tak wiele, postaci są barwne, nietuzinkowe,  a wydarzenia wciągają w sam środek akcji, która nabiera tempa i gna do przodu, porywając czytelnika w nowe światy. Jaki tytuł nosi podmiot mych zachwytów? „Nomen omen”, lecz nie szukajcie w nim natłoku  łaciny. Możecie liczyć jednak  na sprawdzenie swoich umiejętności z języka niemieckiego, bowiem współczesność połączona jest nicią z tym co przeszłe, a akcja dzieje się we Wrocławiu. Salomea Przygoda, nomen omen Salcia, postawiła wszystkie karty na wyprowadzkę z rodzinnego domu i  odcięcie od nieco ekscentrycznej familii . Bardzo szybko okazało się, że w wynajętym pokoju w  domu na Lipowej,  czekają na nią ( oprócz znalezionego już po kilku dniach  w łóżku niesfornego brata Niedasia) nadprzyrodzone zdarzenia, ale i tajemnicze sekrety. Nie ma czasu na odpoczynek, chwilę spokoju,  kiedy wokół dzieje się tak wiele. Salci nie pozostaje nic innego jak tylko  dać się ponieść wydarzeniom,  także tym fantastycznym, i działać. Dwójki rodzeństwa, Salomei  Przygody i Niedasia,  nie można nie polubić,  lecz moje serce skradły właścicielki domu przy Lipowej pięć -  panie Bolesne wraz z papugiem Roy Keanem na czele. W tej książce nie ma nudnych, papierowych

...
(czytaj dalej)