Człowiek, którego przez blisko dziesięć lat uważał za seryjnego zabójcę, "nie miał jaj, że by kogoś zabić".
To, że nie możesz znaleźć innego wyjaśnienia, nie oznacza, że takie nie istnieje.
Kilka razy w życiu zapłonęła morderczą wściekłością, ale nigdy w życiu nie zrobiła tego ostatniego, nieodwracalnego kroku.
Chociaż to mit, że wszyscy socjopaci są bezmyślnymi mordercami, pozostają niebezpieczni. Niekontrolowane popędy, niezdolność do oceny konsekwencji, poszukiwanie dreszczyku emocji dla zabicia nudy, wszystko to skłania człowieka do popełniania przestępstw różnego kalibru.
Mało prawdopodobne nie znaczy niemożliwe.
A czasami wszystko naprawdę jest takie, na jakie wygląda.
Genetyka ładuje broń, środowisko pociąga za spust.
Czasami straszni ludzie po prostu rodzą się straszni.
- Nic dziwnego, że nie potrafisz utrzymać partnera - rzucił od niechcenia. - Prowadzisz jak tchórzliwa dziewuszka.
Myślała, że krew okaże się lepka, ale nie... Była ciepła, rzadka i tłusta w dotyku. Coś w głowie kazało Gretchen podnieść palce do ust, by jej posmakować.
– Dlaczego to zrobiłaś?Viola wydęła usta.– Chciałam zobaczyć, czy jego skóra zsinieje. Miałam osiem lat.
Teorie spiskowe grają na najgorszych ludzkich instynktach.
Człowiek, którego przez blisko dziesięć lat uważał za seryjnego zabójcę, "nie miał jaj, że by kogoś zabić".
Książka: Czego nie widać
Tagi: morderca