Cytat

Ależ okrutnym cudem mimo wszystko jest życie.

Szkoła tylko sprawia pozory, jakoby uczyła dzieci ważnych rzeczy.

- Dlaczego się nie broniłaś? - spytałam.

Kirsten zwróciła do mnie swoją bladą, obcą twarz i powiedziała:

- Bo w tym momencie byłam martwa. Nie miałam ciała. Nie miałam rąk, którymi mogłabym się bronić. Nie miałam nóg, którymi mogłabym kopać. A myślami znajdowałam się gdzie indziej.

Zawsze jest ukochane dziecko, na którym można polegać.

Kręcę głową i odwracam się na drugi bok, plecami do siostry Ruth.

- Nie chcę, żeby Bóg występował w tej historii. Mama mówi, że Bóg jest potworem.

Nie jest już geniuszem, nie jest Bogiem. Jest człowiekiem, tak jak my wszyscy, z iskierką nadziei, przez którą stajemy się podatni na najmarniejsze próby.

Ależ okrutnym cudem mimo wszystko jest życie.

Szkoła tylko sprawia pozory, jakoby uczyła dzieci ważnych rzeczy.

- Dlaczego się nie broniłaś? - spytałam.

Kirsten zwróciła do mnie swoją bladą, obcą twarz i powiedziała:

- Bo w tym momencie byłam martwa. Nie miałam ciała. Nie miałam rąk, którymi mogłabym się bronić. Nie miałam nóg, którymi mogłabym kopać. A myślami znajdowałam się gdzie indziej.

Zawsze jest ukochane dziecko, na którym można polegać.

Kręcę głową i odwracam się na drugi bok, plecami do siostry Ruth.

- Nie chcę, żeby Bóg występował w tej historii. Mama mówi, że Bóg jest potworem.

Nie jest już geniuszem, nie jest Bogiem. Jest człowiekiem, tak jak my wszyscy, z iskierką nadziei, przez którą stajemy się podatni na najmarniejsze próby.