"Miałam wrażenie, jakbym czytała opis tego, co sama zrobiłam, przeżywając to jakbym tam naprawdę była."
- Anna Perkowska, Wirtualna Polska
"To powieść przygodowa, której akcja toczy się we współczesnej Polsce, a dokładniej w Krakowie. Kraków, jak wiadomo, to miasto stare i z tradycjami, tętniące wspomnieniami wielu ciekawych ludzi, miejsc i wydarzeń. Pilipiuk wykorzystuje ten obraz miasta do własnych celów..."
- Krzysztof Majcher, ZałogaG
"Powieści nie brakuje opisów ciekawych zdarzeń z historii świata, technicznych szczegółów działania urządzeń i uzbrojenia czy w końcu chemiczno-spożywczych receptur. Pilipiukowi udało się podać informacje w ten sposób, że chyba każdy czytelnik połknie je z zainteresowaniem."
- Artur Machlowski, Valkiria
Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: 2010-02-02
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 294
Język oryginału: Polski
Ilustracje:Katarzyna Oleska
Broń to tylko narzędzie. W starciu może przechylić szalę zwycięstwa na jedną ze stron. Jednak w życiu przeważnie się wygrywa, unikając zagrożenia. Oczywiście, jeśli człowiek w porę przewidzi, skąd może spaść nieoczekiwany cios.
Gdy człowiek wie, że może zginąć, najczęściej paraliżuje go strach. Ale nie zawsze. Niekiedy kop adrenaliny i endorfiny jednocześnie wyłącza instynkt samozachowawczy i w skazańcu budzi się odwaga. Odwaga ostateczna. Odwaga, której nie da się w żaden sposób zgasić. Odwaga, z którą można iść, z szablą na czołgi, samotrzeć na setkę wrogów.
Każdy ma taką księżniczkę, jaką sobie uratuje.
; Księżniczka ;
Andrzej Pilipiuk
Wydawnictwo: Fabryka Słów.
Literatura: Fantasy.
A gdyby tak posiąść mądrość słów, wznieść wielkość czynów, stać się nieśmiertelnym, niezniszczalną, móc dokonać niemożliwych rzeczy, ratować świat choćby uratować jedno życie, a co gdyby ktoś pragnął zniszczyć ten jeden wielki cel, móc zniszczyć go w posadach tylko dlatego że jakieś idee nie godzą się z wierzeniem pogaństwa, legend, wierzeń. Niby cywilizowany świat a tyle guseł co ludzi na świecie. Po co niszczyć coś co jest klarowne, czyste i przejrzyste, ma kształt i smakuje wybornie? Chęć zysku jest zawsze siłą napędową, silniejszą, jak budowanie w sobie zawiści i chęci posiadania dóbr materialnych. Jakże łatwo można ulec pokusie i się niezmiernie sparzyć.
Druga część powieści fantasty Andrzeja Pilipiuka ; Księżniczka ; przenosi w czasy i losy główny bohaterek serii książek Kuzynek Kruszewskich. Zaznamy chwilowego spokoju, gdzie w życiu Katarzyny i Stanisławy odczuwamy stabilizację. Pracują w szkole, gdzie do ekipy nauczycieli dołącza alchemik Sędziwój. Kobiety pragną znaleźć kruszec z którego otrzymałyby kamień filozoficzny, ten magiczny pył dający gwarancje na długowieczność. Tymczasem księżniczka Monika, długowieczna wampirzyca, przyciąga do Krakowa dwójkę łowców wampirów. Ci ją porywają, a także znęcają się fizycznie, po to by uzyskać parę cennych informacji. Chcąc ją zgładzić nie wiedzą że tuż za rogiem czai się prawdziwe dla nich niebezpieczeństwo. Czy porywaczom ujdzie to na sucho? Co też wymyśli Stanisława z alchemikiem, eksperymenty chemiczne są w życiu potrzebne ale czy nie zagrażają życiu i kim jest golum?
Połączenie dwóch światów w których dowiecie się dużo o zamierzchłych czasach, ale wpadniecie w wir historii, tej starożytnej jak i poczujecie chemiczne związki łączące kilka pierwiastków. Do tego nie winna księżniczka która posiada niezwykłą moc i powieść staje się sama w sobie fantastyczną przygodą która przeniesie Was do Krakowa i jej legend. Bohaterki same w sobie są formą nad sztuką, Stanisława żyjąca ponad czterysta lat jest usposobieniem spokoju, arystokracji, ale jest uparta, zadziorna, waleczna i doba w swoich czynach i sumieniu, za to Katarzyna jest teraźniejszą postacią urodzoną w XXI w, byłą agentką CBŚ, co daje jej charakter mocny, dosadny ale lakoniczny, czasem lekka, łatwa w obyciu, nieraz roztargniona, lecz posiadająca łeb na karku, sumienna lubiąca wchodzić tam gdzie drzwi przed nosem jej zatrzaskują, obie panie dają pogrom nieoczywistych osobowości, dominują nad resztą i współgrają ze sobą tworząc dobry team. Czuć nie tylko w powietrzu dobry zastrzyk energii, ale atmosfery która tworzy klimat. Niesztampowość książki polega na tym że czyta się ją jednym tchem, porywająca, urzekająca, ciekawa, obrazowa, ale z dozą humoru, do której umieszczono to czym jest przyjaźń, lojalność, sumienność i praca. Książka która zatraca się w celach i przepowiedniach, posiada lukier ale i gorycz, można odnieść się do tych czasów i jej zawartych wartości, pojęć czym stajemy się dla rodziny i wice wersa, do ideologii, etyk, jest pragmatyczna, daje dużo do myślenia, kształtuje nasze rozumowanie świata, ale jest nie wątpliwie kusząca, jak sam gatunek który wskazuje na fantastykę spotykamy stwory, wampiry, obalamy stare porzekadła, bawimy się nią przenikając do fabuły która wtapia Kraków tamten i dziś, jest bez wątpienia ociekająca napięciem jak i emocjami, nie zaznacie spokoju. Polecam.
Trzyma w napięciu w odpowiednim momencie, żarty są dawkowane rozsądnie i dzięki temu czytelnik doskonale się czuje przy takiej lekturze. "Księżniczka" jest równie dobra, co poprzednia część, o ile nie lepsza. Szczególnie przypadł mi do gustu sposób równoległego łączenia scen przez autora, fenomenalnie prezentował się też wątek śledztwa, jako praktyki dla początkującego policjanta. Humor, groteska, magia, tajemnica... a to wszystko okraszone ciekawostkami ze świata nauki. Pilipiuk odwalił kawał dobrej roboty i z chęcią sięgnę po kolejny tom. Serdecznie polecam.
Rozpoczęło się końcowe odliczanie... Rakiety z głowicami atomowymi są już gotowe do odpalenia. Nikt się nie spodziewa, że właśnie Polsce przypadnie niechlubna...
,,Czerwona gorączka" to zbiór opowiadań, w których instrukcji pędzenia bimbru brak. Zawiera za to opowieści, w gruncie rzeczy, dość prawdopodobne i......