Recenzja książki: W ślepym zaułku

Recenzuje: Mirosław Kalinowski

O tym, jak rodzinna sielanka może zamienić się w prawdziwy koszmar, w swojej najnowszej książce pisze Ewa Szymańska. W ślepym zaułku to trudna opowieść o tym, do czego może doprowadzić stale stosowana przemoc psychiczna i jak trudno wyrwać się z domowego piekła.

Paulina miała wiele marzeń, jednak nie spodziewała się, że jeszcze będąc studentką, zostanie też matką. Młoda kobieta szybko musiała odnaleźć się w nowej roli – zwłaszcza, gdy ojciec dziecka okazał się nieszczególnie zainteresowany wychowaniem syna.

Po latach Paulina, chociaż w ciasnym mieszkaniu i z kredytem na karku, powoli zaczyna wychodzić na prostą. A wtedy pojawia się Jacek – wdowiec i samotny ojciec, który wydaje się mieć podobne do Pauliny doświadczenia życiowe. Kobieta początkowo nieufnie podchodzi do nowej znajomości, jednak każde kolejne spotkanie sprawia, że coraz bardziej zaczyna przywiązywać się do Jacka…

Kiedy Paulina podejmuje decyzję o ponownym małżeństwie, nie spodziewa się, że jej świeżo upieczony mąż skrywa okrutne oblicze.

W ślepym zaułku to poruszająca lektura, podejmująca problem przemocy w rodzinie. Ewa Szymańska mówi o przemocy, która nie pozostawia śladów. Autorka pisze z dużym wyczuciem o przemocy ekonomicznej, której ofiary stopniowo zaczynają coraz bardziej uzależniać się od swoich oprawców. Autorka nie bagatelizuje problemu, zamiast tego pokazuje, w jaki sposób można szukać pomocy. Jednocześnie – za sprawą swojej powieści – pisarka ukazuje problem, o którym rzadko słychać w mediach czy publicznym dyskursie

W ślepym zaułku to także powieść, która mówi o tym, że każdy z nas potrzebuje miłości oraz bliskości drugiej osoby. Z tego powodu nieświadomie można wplątać się w toksyczną relację, od której trudno będzie później uciec.

Ewa Szymańska pokazuje także, do jak wielkiego poświęcenia zdolni jesteśmy, by zapewnić bezpieczeństwo ekonomiczne swojemu dziecku. Paulina stanowi tego doskonały przykład, bowiem zdecydowana jest poświęcić siebie i swoje szczęście, by móc wychowywać córkę.

Z kolei marzeniem Jacka było stworzenie idealnego małżeństwa z idealną żoną, w stu procentach mu podporządkowaną. Jednak idealne związki nie istnieją – czego dowodem są nie tylko problemy pomiędzy Pauliną a Jackiem, ale także samo życie. I choć nigdy nie będziemy idealni, to jednak kluczem jest praca nad związkiem, który tworzymy.

W małżeństwie Pauliny brakuje także banalnej rozmowy. Jak przekonują się czytelnicy, dialog stanowi fundament każdego związku i jest konieczny do zbudowania zdrowej relacji. Związek, w którym partnerzy nie słuchają się wzajemnie, skazany jest na porażkę.

W ślepym zaułku, choć jest powieścią trudną i przejmującą, przynosi także pocieszenie i pokazuje, że choć życia nie da się wymienić, to warto walczyć o swoje szczęście. Każdy z nas jest bowiem autorem swojego życiorysu. Nie wolno pozwolić, by ktoś napisał go za nas.

Tagi: obyczajowe