Recenzja książki: Spragnieni, by trwać

Recenzuje: Piotr Piekarski

Spragnieni, by trwać to autentycznie poruszające zwieńczenie trylogii Anny Szafrańskiej.

Tessa i Piotr należą do zupełnie różnych światów. Ona ma stanowczo zbyt opiekuńczych rodziców, pragnących za wszelką cenę otoczyć ochronną barierą ukochaną córkę, która – ich zdaniem – i tak już przeszła zbyt wiele. Nie wierzą, że Teresa jest wystarczająco silna, by poradzić sobie sama w świecie. Tyle, że ten szklany klosz chroni ją wprawdzie przed zranieniem, ale nie pozwala jej również zaznać prawdziwego życia.

Czytaj również: Anna Szafrańska - cytaty

Piotr jest w zupełnie innej sytuacji. Musi odkupić swoje winy. Wywalczyć przebaczenie ze strony osoby, którą zranił tak mocno, jak to tylko możliwe. Zmaga się z własnymi demonami, z przeszłością i próbuje przekonać innych, że się zmienił. Ale czy będzie to możliwe?

Najnowsza powieść Anny Szafrańskiej to kontynuacja cyklu, w skład którego wchodzą również powieści Spragnieni, by żyć oraz Spragnieni, by kochać. Bohaterowie znani z poprzednich tomów – Ala i Kuba oraz Ewelina i Eryk – pojawiają się w niej jako postaci drugiego i trzeciego planu. Ich wątki zostają w tej książce domknięte, a losy – dopowiedziane.

Zresztą właśnie rozbudowane i bardzo wiarygodne portrety bohaterów są siłą tego cyklu Anny Szafrańskiej. Trudno nie kibicować Teresie, nie współczuć jej, nie śledzić z niepokojem jej historii. W Spragnionych, by trwać poznamy sekret dziewczyny, którego jej przyjaciele nie byli dotąd świadomi. Ale Anna Szafrańska pozwala też jeszcze lepiej poznać Piotra, na którego patrzyliśmy dotąd przede wszystkim oczami jego siostry, Eweliny, osoby głęboko zranionej. Znajomość poprzednich tomów sprawia, że czytelnik jeszcze mocniej angażuje się w losy postaci, warto więc poznawać książki z cyklu we właściwej kolejności.

Kolejny atut powieści Anny Szafrańskiej to emocje. Emocje wielkie i silne, uczucia, które mogą ludzi łączyć lub dzielić. Ale Spragnieni, by trwać to nie tylko powieść o emocjach, ale też książka budząca bardzo silne emocje w czytelnikach, którzy czytać ją będą w napięciu i z wypiekami na twarzach. Ważne jest jednak to, że autorka – pragnąc budzić emocje – dba również o wiarygodność całej historii. Bohaterowie tacy, jak Tessa i Piotr, mogliby żyć w każdym polskim mieście, mogliby być sąsiadami każdego z czytelników. A może w ich historii echa własnych przeżyć odnajdą również sami czytelnicy?

Spragnieni, by trwać to opowieść o miłości, ale też przyjaźni, opartej na wzajemnym zaufaniu i budowanej w obliczu trudności. Trudności, które nie niszczą jej i nie naruszają, ale wzmacniają. To także historia opowiadająca o walce o własne marzenia i szczęście. To – wreszcie – wspaniałe domknięcie cyklu, który pokochali polscy czytelnicy.

Tagi: bóg