Recenzja książki: Samotne serca

Recenzuje: Anna Biarda

Już nikt nigdy mnie nie zostawi (…) 
A już na pewno nie ty.

A gdyby tak być młodą, piękną, rudowłosą dziewczyną i zakochać się w przystojnym, czarującym, zabawnym i inteligentnym, niezwykle atrakcyjnym i charyzmatycznym, ale i... czekającym na wyrok śmierci seryjnym mordercy, który znalazł się tu, gdzie się znalazł, bo zamordował co najmniej 15 pięknych, młodych, rudowłosych kobiet? Choć twierdzi, oczywiście, że jest niewinny.

Taki koktajl ekscytacji, pożądania, zdenerwowania i strachu może odurzyć i odebrać zdrowy rozsądek. Choć taki związek jest przecież względnie bezpieczny, bo potencjalny partner cały czas przebywa w więzieniu.

A wszystko zaczęło się całkiem niewinnie. Szukające wrażeń kobiety zorganizowały grupę korespondencyjną pod tajemniczą nazwą Klub Samotnych Serc. Był to serwis dla kobiet, które piszą listy do mężczyzn przebywających w więzieniach. Veronica Lowe w ten sposób znalazła miłość swojego życia, a owocem tej miłości stało się dziecko. Wkrótce potem kobieta wraz z dzieckiem zniknęła w tajemniczych okolicznościach, a jej kochanek doczekał w końcu „dnia zapłaty”.

Dziś, ponad 15 lat po tych wydarzeniach, przyjaciółka z dzieciństwa Veroniki, próbuje ją odnaleźć. Kobieta dobrze trafiła, wybierając do tego zadania niezawodną detektyw Jessikę Shaw, specjalizującą się w poszukiwaniach osób zaginionych. Sprawa, która początkowo wydaje się prosta, okazuje się igraniem ze śmiercią. Co jest faktem, co – spekulacją, a co – wierutnym kłamstwem? Odpowiedzi na te i inne pytania wcale nie są takie oczywiste. Ale Jessica zrobi wszystko, by prawda wyszła na światło dzienne.

Samotne serca to już 4 odsłona serii z detektyw Jessicą Shaw w roli głównej. Nie trzeba znać poprzednich części, by dać się wciągnąć, zaintrygować i zaskoczyć.

Ta książka to świetnie napisany, dynamiczny i kompletny thriller light. Lekki, choć poruszający trudne i ważne tematy: sprawiedliwość i niesprawiedliwość, poczucie krzywdy, bezradność, naiwność, gniew, rozpacz i nieodpartą chęć zemsty.

Lisa Gray przypomina o tym, że należy uważać, komu się ufa, opowiada o błędach młodości, które nie zostają wybaczone i w końcu o tym, jak byle jakie lekarstwo na samotność może okazać się śmiertelną trucizną.