Recenzja książki: Moja matka pestka

Recenzuje: truskawka2

Życie Nataszy zaczyna przypominać piękna bajkę. Wprowadziła się z ukochanym Patrykiem do świeżo wyremontowanego, upragnionego wspólnego gniazdka. Tam chłopak się jej oświadczył. Jest szczęśliwa. Zapomniała prawie o trudnym dzieciństwie z despotyczną, zapatrzona w siebie matka i bezradnym ojcem. Szybko jednak szczęście pryska jak domek z kart. Odnajduje ją opiekunka matki. Okazuje się, że kobieta choruje na Alzheimera. Ojciec natomiast uległ ciężkiemu wypadkowi. Gdy Natasza jedzie do szpitala dowiedzieć się o stan ojca, dostaje wiadomość, że zmarł. Dziwewczyna zostaje jedyną opiekunką chorej matki. Patryk nie potrafi się z tym pogodzić, ucieka od problemów. W pracy jest nie lepiej - nie wspiera jej szef, koleżanki odwiedzając ją są przerażone stanem matki i szybko uciekają. Tymczasem kobieta praktycznie nie poznaje Nataszy, jest bardzo agresywna i nie panuje nad czynnościami fizjologicznymi. Koszmar, na który nakładają się równie okropne wspomnienia z dzieciństwa. Czy Natasza mimo osamotnienia da sobie radę? Czy ma jakiekolwiek szanse pogodzenia się z matką?

Przejmująca opowieść o trudnej relacji i samotności. Poświecona, jak wskazuje motto, "pamięci osób bez pamięci". Smutna i bardzo osobista opowieść, która wciąga od pierwszej strony.

dr Kalina Beluch

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna romans