Recenzja książki: Dziewczyna ognia i cierni

Recenzuje: Damian Kopeć

Lepiej jest umrzeć, pełniąc misję, aniżeli nigdy jej nie podjąć  

Elisa ma szesnaście lat. Jest księżniczką Orovalle, podobnie jak jej starsza siostra, Alodia. Poza tym te obie dziewczyny mocno się różnią. Alodia jest piękna, szczupła, pewna siebie, sprytna, świetnie sobie radzi w towarzystwie. Elisa jest zakompleksiona, bardzo lubi jedzenie, co mocno po niej widać. Nie ma w niej pewności siebie, choć jest doskonale wykształcona i inteligentna. Należy do Wybranych. Została obdarzona Boskim Kamieniem, który, wczepiony w jej ciało, zdaje się reagować na jej nastroje, modlitwy, pojawiające się zagrożenia. Podobno raz na jakiś czas pojawiają się osoby takie jak ona, obdarzone Boskim Kamieniem. Przed nimi, według świętych pism, stoją wielkie wyzwania. Niestety, większość z nich ginie młodo.

Elisa zostaje żoną króla Alejandro z Joya d’Arena. Małżeństwo to jest częścią traktatu między dwoma królestwami, kiedyś tworzącymi jedną całość. Chodzi o wzajemną pomoc w obliczu wielkiego zagrożenia, jakim są sposobiący się do wojny półdzicy Inverni. Alejandro jest miły, czarujący, opiekuńczy i, jak się okazuje, bardzo lękliwy i kochliwy. Nowo poślubieni małżonkowie, podróżujący nieoficjalnie do stolicy państwa, Brisadulce, zostają napadnięci przez Wyklętych, którzy sprzymierzyli się z Invernymi. Dzięki odwadze Elisy Alejandro wychodzi cało z potyczki, ale księżniczka zaczyna odkrywać, że nie zna dobrze nawet bliskich osób ze swojego otoczenia. Dowiaduje się, że istnieją tajemnice skrzętnie przed nią skrywane, a jej świadomość własnej roli i historii jest mocno ograniczona.

Zaskoczeniem dla Elisy jest to, że jej małżeństwo na razie ma pozostać tajemnicą w Joya. Traktuje się ją jako wysłannika cennego sprzymierzeńca, gościa króla. Księżniczka bierze udział w spotkaniach rządzącego Joya Kworum Pięciorga, w ich przygotowaniach do wojny. Próbuje też lepiej poznać znaczenie daru, którym została obdarzona. Pobyt na dworze króla Alejandro przerywa niespodziewane zdarzenie - zostaje porwana. To zmienia wszystko, nie tylko proste ścieżki jej życia, ale również świadomość tego, kim jest i jaką rolę ma do spełnienia.

Powieść Dziewczyna ognia i cierni Rae Carson jest pierwszym tomem cyklu fantasy Trylogia ognia i cierni, a na dodatek debiutem autorki. To książka zasadniczo skierowana do pań. Z jednej strony - główną bohaterką i naratorką jest jedna z nich, Elisa. Z drugiej - duży nacisk położony został na introspekcję, na opisywanie stanów ducha oraz stanów emocjonalnych postaci. Akcja miejscami przyspiesza i tylko chwilami przeważa, ale w całej powieści dominują dylematy i rozterki, opisy emocji i uczuć, myśli i niepokojów księżniczki Elisy. To zresztą jest głównym atutem książki: ukazanie wewnętrznego świata niepewnej siebie i własnej wartości dziewczyny, która powoli nabiera siły, dojrzewa, zmienia się. Fabuła jest intrygująca, a wymyślony przez Carson świat ma spory potencjał. W świecie tym działa magia, ale zasady nią żądzące nie są jasne i zrozumiałe. Ludźmi jednak, jak zwykle, rządzą uczucia i emocje, żądza posiadania władzy, bogactwa, kogoś innego. Za fantastycznym sztafażem kryją się znane nam i dobrze zrozumiałe problemy.

Silną stroną powieści jest sporo wyrazistych postaci, w tym główna bohaterka. Również atmosfera książki powinna się podobać. Świat tu ukazany jest swoistą mieszaniną wyobrażeń średniowiecza i fantazji Carson. Książka nie przybiera postaci epickiego fresku, nad wieloma apektami opisywanej rzeczywistości autorka przechodzi szybko, bez zagłębiania się w szczegóły. Opis świata jest w dużym stopniu jednostronny, chwilami mocno brakuje kontrapunktu, innego spojrzenia na wydarzenia. Brakuje też pełniejszego wprowadzenia w świat powieści. Trochę rozczarowujące jest zakończenie tomu, pospieszne i nieco niedbałe w stosunku do reszty.

Połączenie magii i odniesień do historii, wątek romantyczny, ciekawe osobowości i atmosfera opowieści, plastyczne opisy i przyjemna forma - książka powinna się spodobać wielbicielom - a zwłaszcza wielbicielkom - fantasy. Ciekawostką może być fakt, że nie zmieniono oryginalnej okładki powieści, co jest zjawiskiem dość rzadkim na naszym rynku księgarskim. To rozrywkowa lektura, dobrze przyjęta za granicą. Warto nadmienić, że kolejne tomy cyklu mają zdecydowanie wyższe oceny niż Dziewczyna ognia i cierni. Jest zatem na co czekać.