Czy są tu fani kryminałów, z wątkiem morderstwa, wokół którego toczy się śledztwo skrywające wiele tajemnic? Jeśli tak, to mam dla Was recenzję właśnie takiego kryminału o tytule "Śmierć druga" Beaty i Eugeniusza Dębskich! Jeśli jesteście ciekawi więcej na jego temat, zapraszam na recenzję!
Pewnego dnia, we Wrocławiu zostają znalezione zwłoki młodego mężczyzny. Jest nim Rafał Góra, a za zamordowanie go jest podejrzany jego najbliższy przyjaciel Sebastian. Trwa policyjne śledztwo, jednak nie przynosi ono satysfakcjonujących skutków. W tej sytuacji najbardziej przydałaby się pomoc detektywa Tomasza Winklera, jednak jest z tym mały problem... Detektyw ten zna podejrzanego oraz ma pewne powody, aby wierzyć w to, że jest on niewinny. Czy uda mu się znaleźć zabójcę Rafała? Jakie ważne fakty podczas tego śledztwa wyjdą na jaw?
W książce narracja prowadzona jest w trzeciej osobie, a rozdziały są dość długie. Ogólnie jest to czwarta część cyklu o detektywie Tomaszu Winklerze, ale nieznajomość wcześniejszych tomów nie stanowiła dla mnie problemu w zrozumieniu fabuły. Jednak mam trochę mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki, dlatego, że występowały w niej elementy, które mi się podobały bardziej, jednak znalazły się też takie, które podobały mi się mniej. Zacznę od tego co mi się podobało. Książka ta ma ciekawą fabułę i barwnych bohaterów, szczególnie takich jak babcia Roma, a także podczas czytania występuje pełno dialogów z poczuciem humoru. W książce tej jest też dużo intryg, tak jak lubię, trzymanie w napięciu oraz śledztwo dotyczące bardzo ciekawej zagadki kryminalnej. Mimo wszystko jakoś nie porwała mnie ta książka, być może styl pisania autorów średnio przypadł mi do gustu, co powodowało częste odkładanie książki. Według mnie akcja też trochę się wlekła, niektóre niepotrzebne dialogi lub opisy spowalniały ją. Jednak końcówka jak dla mnie trzymała w napięciu i była też smutna. Mimo rozwiązanego w pełni śledztwa, które jakoś szczególnie mnie nie zaskoczyło, koniec był jak dla mnie trochę mało satysfakcjonujący.
"Śmierć druga" jest kryminałem z bardzo ciekawą fabułą, który warto przeczytać, aby wyrobić sobie samemu zdanie na jego temat. Mimo wielu pozytywnych opinii na temat tej książki jakoś szczególnie mnie ona nie porwała, tak abym zapomniała o bożym świecie (tak jak to już bywało w przypadku innych przeczytanych przeze mnie kryminałów). Nie uważam też, żeby czas spędzony z tym kryminałem był dla mnie stracony, bo podczas czytania poznałam wielu ciekawych bohaterów, a niektóre barwne dialogi bardzo poprawiły mi humor. Tak więc, mimo wszystko polecam Wam tę książkę.
Informacje dodatkowe o Śmierć druga:
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2022-10-26
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 320
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
Martyna90210
POLECANA RECENZJA
ŚMIERĆ DRUGA
O prostej kryminalnej sprawie, która nieoczekiwanie staje się początkiem wielopoziomowego śledztwa najwyższej wagi w swojej najnowszej powieści piszą Beata i Eugeniusz Dębscy. Śmierć druga to także kontynuacja dotychczas wydanych powieści, których bohaterami są członkowie rodziny Winklerów.
W nowym tomie serii Tomasz Winkler nieoczekiwanie musi zająć się sprawą śmierci studenta. Detektyw współpracował z policją już wcześniej, nie można mu także odmówić wieloletniego doświadczenia, jednak najnowsza sprawa od samego początku jest inna niż zwykle. A to dlatego, że Winkler znał zarówno ofiarę, jak i jednego z podejrzanyc...
więcej
Kup książkę Śmierć druga
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Więcej
Więcej cytatów z tej książki
...moje życie przypomina jako żywo i jako zdechło tubkę pasty do zębów: najpierw gdzie nie naciśniesz, wypływa dobro, im bardziej zużyta, tym więcej trzeba się namęczyć, żeby uzyskać pożytek z tubki. I kiedy się wydaje, że tubka już jest do wyrzucenia - okazuje się, że w końcówce jest jeszcze od cholery pasty.
Więcej
REKLAMA
Jak się zwykły człowiek wyszczy w lesie, to mu wlepią mandat. A jak te gnoje budują nad jeziorem burdel na dwa tysiące metrów - to wszystko wporzo! Praktycznie zagarnęli całą wodę dla siebie, nikt pewnie nie dostanie tu zezwolenia na budowę czegokolwiek! Ani w lesie, ani tym bardziej na brzegu, czyli całe jeziorko sakralne się zrobiło, poświęcone, że tak powiem, relaksowi strudzonych pasterzy-pasibrzuchów i przestępczej wierchuszki.
Więcej