KUP TERAZ

Ślub
Nicholas Sparks

Ocena: 4.91 (34 głosów)

opis

ILE WAŻY OBRĄCZKA? Miałam nie czytać tej książki. Pozbyć się jej, nie czytając i nie denerwując się banalnym językiem Sparksa, w który ubrana jest czarująca fabuła. Wszystko tak się potoczyło, że jednak zajrzałam w lśniące bielą sukni ślubnej strony. I w sumie nie zaskoczyło mnie nic... oprócz zakończenia. Wilson to typowy facet w średnim wieku. Dużo pracuje, chcąc zarobić na utrzymanie rodziny, a w skutku znacznie się od niej oddala. Jak to mężczyzna - nie najlepiej pamięta daty wydarzeń rodzinnych, nic więc dziwnego, że zapomniał o 29. rocznicy ślubu. Wiedząc, że zrobił tym żonie przykrość, postanawia dołożyć wszelkich starań, aby ich 30. jubileusz na długo zapadł w pamięć małżonce i pomógł zmartwychwstać ich relacji. Chodzi więc na długie spacery, dzięki którym chudnie, uczy się gotować i przygotowuje super tajemniczą niespodziankę. Na tydzień przed wielkim wydarzeniem Jane i Wilson dowiadują się, że Anna, jedno z ich trojga dzieci, chce wziąć ślub właśnie za siedem dni. Zaczynają się szalone przygotowania do uroczystości rodzinnej wagi ciężkiej. Język czysto sparskowski. Zwrot "otoczyć ramieniem" już zawsze będzie kojarzył mi się z tym autorem. Ponadto wydarzenia biegną, ścigają się, jedno goni drugie, by na dwieście stron przed metą nieoczekiwanie zwolnić. Dziwne. Na początku Wilson opisuje to, co się dzieje w związku z 29. rocznicą. Byłam nad zwyczaj zdziwiona, kiedy na pięćdziesiątej stronie przeczytałam, że do 30. rocznicy zostało 8 dni. Jakim cudem? Co będzie się działo przez tyle stron? Sceptycznie patrzyłam na ich trzycyfrową liczbę, która pozostała mi do przeczytania. Jak wcześniejsze zdarzenia opisywane są szybko i pobieżnie, tak późniejsze zostają rozwlekane. Zawsze powtarzałam, że Sparks byłby lepszy w pisaniu scenariuszy. Do tego nie potrzeba szczególnych możliwości językowych, więc miałby jeszcze więcej fanów. Trzeba przyznać, że ma pomysły, i to naprawdę dobre. Zakończenie "Ślubu" zaskoczyło mnie bardzo, co świadczy o tym, że Sparks potrafi wybrnąć z nieciekawej sytuacji. I chwała mu za to. Dzięki temu czas przeznaczony na lekturę "Ślubu" nie będzie czasem straconym.