Zoey Redbird, adeptka w szkole wampirów, czuje, że wreszcie odnalazła swoje miejsce na ziemi. Została przewodniczącą Cór Ciemności i co ważniejsze, ma chłopaka... a nawet dwóch.
Tymczasem w środowisku zwykłych śmiertelników dochodzi do tragedii - ginie kilkoro nastolatków, a wszystkie tropy wioda do Domu Nocy. Kiedy ludziom z jej dawnego otoczenia grozi niebezpieczeństwo, Zoey zaczyna sobie uświadamiać, że niezwykła moc, jaką została obdarzona, obraca się przeciwko jej najbliższym. Dziewczyna musi znaleźć w sobie dość odwagi, by stawić czoło najgorszemu - zdradzie.
Informacje dodatkowe o Zdradzona:
Wydawnictwo: Książnica
Data wydania: 2010-01-27
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 352
Tytuł oryginału: Betrayed
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Renata Kopczewska
POLECANA RECENZJA
ZDRADZONA
Rozpoczyna się dzień, a właściwie noc rodzicielskich spotkań. Zoey wie, co to znaczy - przyjdzie jej oczym z matką, a to oznacza kłopoty. Na szczęście wraz z nimi przybywa babcia naszej bohaterki. Zoey nareszcie może się zwierzyć ze swoich problemów. Niestety, to niczego nie rozwiązuje. Wkrótce jej ojczym otrzymuje bezwzględny zakaz wstępu do Domu Nocy, były chłopak Zoey zostaje porwany, a nasza bohaterka - zdradzona. Jak dalej potoczą się jej losy? O tym można przekonać się podczas lektury powieści Zdradzona - drugiego tomu cyklu Dom nocy.
Ciemność nie zawsze oznacza zło, tak...
więcej
Kup książkę Zdradzona
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Zdradzona - opinie o książce
Nooooo, rozkręca się. W końcu wyklarował się jakiś wątek kryminalno/sensacyjny i, powiem szczerze, że mi się podoba. Boję się tylko ciągnięcia na siłę akcji w następnych tomach (podejrzanie dużo części ma ta seria).
Ponownie przenosimy się do Domu Nocy gdzie właśnie rozpoczyna się dzień wizyt rodzin adeptów. Jeśli przeczytaliście pierwszą część to zapewne domyślacie się jak bardzo Zoey "cieszy" się z wizyty swojej mamy która jest zapatrzona w swojego męża i nie widzi jak bardzo krzywdzi tym swoją córkę. Niestety i tym razem ojczym młodej adeptki rujnuję wizytę i tym samym przysparza jej dużo wstydu. Jak by tego było mało w Tulsie dochodzi do zaginięć chłopaków z dawnej szkoły Zoey. Wszystkie tropy prowadzą do Domu Nocy. Do tego oczywiście dodajmy wątek miłosny (a tu jest prawdziwe zawirowanie). Powiem wam, że według mnie ta część powinna zostać dodana do pierwszej. Może jakoś skrócona, jakoś ulepszona ale napewno nie jako osobna część. Owszem niektóre wątki są bardzo ważne dla reszty serii ale trochę mi się to wlokło. Do tego ta biedna Zoey, która ma tylu facetów... Jak mam być szczera to trochę została wykreowana na pusta lalę, która chce trzymać kilka srok za ogon. Polubiłam główną bohaterkę ale uważam,że jak na jej wiek i na okoliczności panujące w całej historii to trochę przesadzono z tymi facetami. Nie mówię, że miały autorki ich usunąć z życia naszej adeptki ale mogły trochę inaczej poprzeplatać losy "chłopaków Zoey". Mimo wszystko nie porzucajcie serii w kąt. Warto dotrwać do rozkręcenia całej akcji. recenzja pochodzi z bloga: www.worldbysabina.blogspot.com
Jest to tom drugi z serii Dom Nocy. Książka rozpoczyna się od spotkania adeptów z ich rodzinami. Główną bohaterkę Zoey odwiedza matka, babcia i znienawidzony ojczym. To właśnie on rozpoczyna kłótnię z Neferet , która kończy się wyproszeniem rodziców Zoey z Domu Nocy. Po tym zdarzeniu życie Zoey zaczyna się układać i dziewczyna jest wreszcie szczęśliwa. Idzie na zakupy na których spotyka swojego byłego chłopaka Heatha (zwykłego człowieka), okazuje się, że są Skojarzeni i bohatera pije jego krew. Po tym zdarzeniu czuje się trochę winna. Wkrótce wraca jej chłopak- Erik, który podobnie jak ona jest adepem w Domu Nocy. Erik wygrywa konkurs wiersza Szekspira, Zoey jest z niego bardzo dumna i gratuluje mu. Po wynikach konkursu, Zoey przewodniczy pierwszy raz spotkaniu Cór i Synów Ciemności. Kilka minut po ich zakończeniu w ramionach Zoey umiera jej najlepsza przyjaciółka- Stevie Rea. Jak by tego było dla niej za mało dowiaduje się o zaginięciu i śmierci dwóch kolegów z jej poprzedniej szkoły. Następnie porwany zostaje się były chłopak Heath. Bohaterka postanawia go uratować. Udaje jej się to, ale dowiaduje się o zdradzie swojej mentorki i starszej kapłanki - Neferet. Wspaniała książka którą bardzo polecam. :)
Zoey czuje, że wreszcie znalazła swoje miejsce, do którego należy. Po tym jak Neferet pozbawia Afrodytę przewodnictwa w Córach Ciemności, to właśnie Zo zajmuje jej miejsce wprowadzając nowe zasady. Poza tym dziewczyna nie może narzekać na brak zainteresowania płci brzydkiej (ma dwóch chłopaków - adepta i człowieka)
Tymczasem w środowisku nastolatków (zwykłych śmiertelników) dochodzi do serii morderstw, a ich ślady prowadzą nigdzie indziej jak do Domu Nocy.
Poza tym Zo będzie musiała uporać się nie dość ze śmiercią najbliższej przyjaciółki, to jeszcze ze zdradą.
Trzymająca w napięciu od samego początku do samego końca. I tak jak poprzednia część ma przepiękną okładkę < 3
Zoey przybywa już miesiąc w Domu Nocy. Ten miesiąc był dla niej pełen wrażeń. Musiała uratować swojego byłego chłopaka, zmierzyć się z wyjątkowo wredną adeptką - Afrodytą i zrozumieć czemu widzi duchy zmarłych adeptów. Poradziła sobie idealnie z dwoma pierwszymi zadaniami. Jednak ostatnie nie poszło po jej myśli. Nadal nie wie dlaczego zobaczyła duchy Elliotta i Elizabeth. Nikomu nie powiedziała o swoich widzeniach oprócz swojej najlepszej przyjaciółki. Obie miały rozwiązać tę zagadkę, lecz Zoey została przywódczynią Cór Ciemności. Jest to bardzo zaszczytny tytuł i niosący ze sobą wiele nowych obowiązków. To właśnie te obowiązki sprawiły, że badania nad dziwnymi zjawami zostały zaniechane przez przyjaciółki. Tym bardziej że w życiu przywódczyni pojawił się ktoś jeszcze - wyjątkowo przystojny i utalentowany nauczyciel, który wyraźnie jest nią zainteresowany. W dodatku pozostaje jeszcze problem Skojarzenia z byłym chłopakiem i jest jeszcze jej obecny chłopak - Erik. Te wahania uczuć powodują, że Zoey gubi się w swoim własnym życiu. Jednak mimo to zauważa nietypowe zachowania swojej mentorki - Neferet. Czy na pewno ona jest wobec niej całkowicie szczera? Kim są te duchy? I kogo wybierze Zoey?
Serię "Dom Nocy" poleciła mi moja koleżanka. Bardzo ją chwaliła. Właśnie dlatego zdecydowałam się kilka lat temu kupić pierwszą część tej serii. Bardzo szybko ją przeczytałam. Niestety nie oznacza to, że książka była aż tak dobra. Wręcz przeciwnie. Wyjątkowo się zawiodłam. Nie miałam w planach przeczytania kolejnej części, jednak słyszałam coraz więcej pozytywnych opinii o całej serii, co mnie skłoniło do przeczytania "Zdradzonej". Było lepiej? Trochę tak, ale to nie zmienia faktu, że książka jest przeciętna, wręcz użyję sformułowania kiepska.
Może zacznę od plusów, bo jednak jakieś były. Powieść jest naprawdę sporo lepsza od swojej poprzedniczki. Język nie jest już tak banalny i beznamiętny. Zdarza się coraz więcej opisów, których mi brakowało. Powinnam poczuć klimat mroku, który panuje w tej szkole. Tutaj miałam chociaż namiastkę tego. Uważam, że gdyby odpowiednie opisy pojawiły się w większej ilości, to książka nabrałaby niepowtarzalnej atmosfery. I w tym miejscu kończą się jakiekolwiek plusy. Najbardziej mnie denerwowały niektóre słowa. Dziwnie to brzmi, ale pojedyncze słowa zaważyły na całym stylu autorek. Choć może powinnam raczej obwinić tłumacza. Zdarzało się, że wreszcie wciągnęłam się w książkę, zaczynałam żyć w niej, a tu nagle słowo, które kompletnie nie pasuje do danego fragmentu. Jakby nagle ktoś przyszedł, wymyślił sobie dowolne słowo i wstawił je gdziekolwiek. Dokładnie takie miałam odczucie.
Poza tym cała powieść była nierealna. Nie chodzi mi o to, że w naszym świecie nie mogłaby się wydarzyć. Na tym polega fantastyka. Ale niektóre zachowania postaci nie pasowały do sytuacji. Były całkowicie odmienne od typowych zachowań, odruchów ludzkich, co bardzo mnie irytowało. I pomijam dialogi, które były fatalnie napisane i nie pasujące do kontekstu. Powinnam też zwrócić uwagę na wątek miłosny. Nie jestem miłośniczką romansów, ale prawdziwą miłość umiem docenić we wszelkiej literaturze. Ona jest częścią naszego życia i nikt tego nie zmieni. Właśnie dlatego jestem tak bardzo zdenerwowana, że autorki pokazały ją w tak płytki i irytujący sposób. Nawet zwykłe zakochanie naiwnej nastolatki tak nie wygląda. Słowo "naiwność" jest o wiele za słabe na określenie tego trójkąta, a raczej czworokąta miłosnego. Naprawdę ten wątek wyjątkowo mnie zniechęcił do książki. Miałam momenty, gdy chciałam po prostu odłożyć książkę i chyba żałuję, że tego nie zrobiłam.
Sami pewnie domyślacie się, że nie polecam tej serii. Uważam, że przeczytanie jej to marnowanie cennego czasu. Jest o wiele więcej dobrych książek, która naprawdę warto przeczytać. Szkoda pieniędzy na kupno tej serii. Choć muszę przyznać, że bardzo ładnie wygląda na półce. Nie wiem, czy przeczytam kolejne części. Mam bardzo łatwy dostęp do nich, więc pewnie skuszę się jednak na dalszy ciąg. Nie lubię zostawiać niedokończonych cyklów. Jednak potrzebują czasu, by nabrać choć trochę chęci do niej.
Pozycja ta to drugi tom cyklu "Dom Nocy". Znana nam już z 1 części Zoey przygotowuje się do objęcia przywództwa nad Córami Ciemności - elitarnego klubu w szkole dla wampirów. Bohaterka najbardziej obawia się poprowadzenia uroczystości z okazji pełni księżyca, jednak okazuje się, że to nie jest jej największe zmartwienie...
Zoey wdaje się, nawet nie w trójkąt, ale w czworokąt miłosny - Heath jej chłopak z liceum, Erik - obecny chłopak oraz Loren - nauczyciel. Jakby problemy miłosne nastolatek to było jednak za mało - nagle zaczynają ginąć chłopcy - znajomi naszej bohaterki. Oczywiście to ona jest główną podejrzaną.
"Zdradzona" odznacza się o wiele ciekawszą akcją niż pierwszy tom. Jednak mimo wszystko nadal pomimo ciekawego pomysłu, wykonanie nie jest najlepsze.
Autorki starają się operować trochę mniej prostackim językiem, jednak połączenie skomplikowanych określeń z "młodzieżowym" językiem tworzy połączenie, które nie jest do zaakceptowania. Drugi tom nie pozwolił autorkom na doszlifowanie warsztatu pisarskiego przez co książka jest tendencyjna i przewidywalna. Czworokąt miłosny sprawia, że ma się ochotę rozerwać główną bohaterkę, która jak na nastolatkę jest wyjątkowo niezdecydowana. Do tego Zoey stara się być skromna, jednak zupełnie jej to nie wychodzi. Niezdecydowania bohaterki, jej pozorna skromność - to wszystko sprawa, że można stwierdzić, że mamy do czynienia z kimś kto ma rozdwojenie jaźni.
Powieść jest łatwa i lekka, nie zmusza, ani nawet delikatnie nie zachęca do myślenia. Nie można powiedzieć o tej książce nic poza tym, że jest wybitnie przeciętna.
Jeśli masz wolną chwile, nie szkoda Ci czasu, chcesz oderwać myśli i szukasz łatwej rozrywki, która nie wymaga od Ciebie za grosz myślenia - wtedy ta książka jest idealna.
Dobra kontynuacja , utrzymująca poziom i tempo jakie było w pierwszym tomie . Kolejne przygody Zoey zachęciły mnie do zapoznania się z kolejnym tomami .
Książka bardzo mi się podoba. I część na początku mnie nie wciągnęła, dopiero pod koniec mi się spodobała, ale jest na prawdę ciekawa. II część natomiast pokazuje w innym świetle Neferet, a także Afrodytę. Przykro mi z powody Stevie. Lubię główną bohaterkę i jej wiernych przyjaciół.
Podtrzymuję swoją opinię, że jest to naprawdę fajna seria. Każda część wciąga i trzyma w napięciu, momentami można roześmiać się na głos, albo przekląć ze zdziwienia ;) Akurat ta część wprowadza sporo zaskakujących momentów :)
Sięgnęłam po drugą część serii "Dom Nocy", zaraz po skończeniu pierwszej... Wiele osób twierdziło, że to gniot i nie warto tracić czasu, ale to nie prawda. Jeśli tylko lubi się czytać książki fantasy, mogę śmiało powiedzieć, że to jest coś dla was. Nawet moja mama po to sięgnęła ;)
Na początku trochę nudziła mnie, ale potem akcja zaczęła sie rozkręcać. Wielkie emocje...
Naprawdę dobra książka. I w dodatku zaskarbiła sobie takich czytelników jak moja mama :D
Gdybym miała się sugerować recenzjami i opiniami innych czytelników tej książki, to raczej bym jej nie przeczytała, ze względu na niezbyt pochlebne opinie. Dobrze, że ich nie posłuchałam, bo wcale nie uważam tej książki za totalny gniot, mogę wręcz powiedzieć, że przyjemnie spędziłam z nią czas. Oczywiście tłumaczenie leży i kwiczy. Albo raczej niektóre zdania i te lapsusy językowe, które miałam nieprzyjemność czytać, bardzo mocno mnie wkurzały. Chyba powinnam się przyzwyczaić, bo nie sądzę, żeby w dalszych częściach to się poprawiło.
Oczywiście ja też bardzo zawiodłam się na Neferet, nie podejrzewałam ją o coś takiego. Podczas czytania pierwszej części myślałam, że będzie dużą podporą dla Zoey, tak jakby była jej siostrą. Zdziwiłam się bardzo, po tym wszystkim, co o niej przeczytałam w tym tomie. Chociaż i tak za nią nie przepadałam, więc w sumie jest mi wszystko jedno.
O ile zawiodłam się na Neferet, tak Afrodyta mile mnie zaskoczyła. Generalnie nie chciałabym znaleźć się na jej miejscu, w takiej sytuacji, w jakiej się znalazła. Myślę, że w dalszych częściach ta postać pokaże, na co ją naprawdę stać, przestanie ulegać wpływom innych osób i wreszcie będzie samodzielna. Bo Afrodyta w gruncie rzeczy nie jest taką okropną osobą, jaka mogłaby się wydawać. Przynajmniej w moim odczuciu, bo są różne zdania na jej temat. Ja ją lubię, więc mam nadzieję, że w kolejnych tomach jej postać się bardziej rozwinie. Miło byłoby poczytać coś więcej na jej temat. Z pewnością jeszcze nie raz nas zaskoczy.
Bardzo nie podobało mi się zachowanie Zoey. Ciężko mi opisać to, co do niej czułam, podczas czytania Zdradzonej. Może jakiś... niesmak? Odrazę? Złość? Żal? Z pewnością, bo to, jak postępuje, jest zdecydowanie nie fair. Nie życzę jej źle, ale jeżeli nadal będzie tak grać na dwa, a w zasadzie aż na trzy fronty, to w niedalekiej przyszłości może spotkać ją wielka przykrość. I stwierdzam, że z pewnością sobie na to zasłużyła - biorąc pod uwagę jej głupie zachowanie.
Osoby, które lubią w książkach bardzo dużo akcji i ciekawych sytuacji mogą się zawieść. Nie ma tutaj wielkiego szału, ale i tak na brak akcji nie można narzekać. W Zdradzonej spotykamy naprawdę wiele ciekawych wydarzeń, rozwija się wiele wątków, poznajemy bohaterów. Niektórzy pokazują swoje prawdziwe oblicze, możemy zagłębić się w ich charaktery. Opisy i dialogi równoważą się, z czego jestem bardzo zadowolona. Męczy mnie czytanie non stop samych opisów, a znowu jedynie dialogi też są nieprzyjemne, bo często niewiele można z nich wynieść.
Jestem bardzo zadowolona z tego, jak potoczył i rozwinął się wątek Damiena. Osoby, które czytały, wiedzą, co mam na myśli. To jeden z moich ulubionych bohaterów tych książek, więc cieszę się, że in on poznał szczęście i akceptację. Mam nadzieję, że się nie zawiedzie i będzie szczęśliwy.
Ciężko porównywać Zdradzoną do Naznaczonej, bo każda ma swoje plusy i minusy (w obydwu wielkim minusem jest język, jakim posługuje się główna bohaterka, a często nawet inne postacie). Jednak obydwie czyta się przyjemnie i odkłada się je na półkę z myślą, że nie można doczekać się kolejnej części. Warto przeczytać.
Książka jest fajnie napisana, szybko i ciekawie się ją czyta oraz nie nudzi się przy czytaniu jej.
Druga część nadal wciągająca tak samo jak poprzednia. Dużo się dzieje, masa akcji. Wątki kryminalne przeplatane z romansem "robi robotę". Wątki fantastyczne nie przesadzone a opisy tak realne, że możnaby pomyśleć, że autorka sama kiedyś przeszła Przemianę:)
Mm ogromną nadzieję, że całą serię będzie się tak dobrze czytało jak te dwie pierwsze.
Kolejna część przygód Zoey Redbird. Dziewczyna w Domu Nocy czuje się jak w prawdziwym domu. Ma przyjaciół i chłopaka. Ma również chyba-byłego chłopaka, który przysparza jej kłopotów. Zoey zajęła miejsce Afrodyty i jest teraz przewodniczącą Cór Ciemności. Zamierza wiele zmienić w tej szkolnej organizacji. Na szczęście zawsze może liczyć na swoich przyjaciół.
Jak pisałam w recenzji części pierwszej "Naznaczona", sięgnięcie po kolejną było pewne, aczkolwiek bez pośpiechu. Po kilku miesiącach ponowne spotkanie z Zoey Redbird w Domu Nocy okazało się bardziej udane niż poprzednie.
Po pierwsze tyle się działo, że jakoś mniej zwracałam uwagę na język, który bardzo drażnił mnie wcześniej. Poza tym teraz bardziej dałam się też "pochłonąć" emocjonalnie, a także zaskoczyć.
MOJA OPINIA O KSIĄŻCE:
Zoey z powodzeniem zaaklimatyzowała się w Domu Nocy. Wydaje jej się, że wreszcie odnalazła swoje miejsce na ziemi.
Tymczasem wydarzenia, które mają miejsce poza murami szkoły uświadamiają młodej wampirzycy, że niezwykła moc, jaką została obdarzona, może być groźna dla jej przyjaciół. Zoey musi stawić czoła najgorszemu – zdradzie, która złamie jej serce i zagrozi całkowitym zniszczeniem jej bezpiecznego dotąd świata.
Hmm…. My czytelnicy sięgając po te powieść mamy okazję zapoznać się z kolejnymi i niezwykłymi przygodami mieszkańców Domu Nocy. W tej części poznajemy nowe oblicze Najwyższej Kapłanki imieniem Neferet. Kto by się spodziewał! Książka wciąga równie mocno jak pierwsza część. W tej części jest pokazanie, że nawet śmierć nie jest pewna…… i jak bardzo boli utrata bliskiej osoby. Przyjaciele Zoey są dla niej jak rodzina. Nie wyobraża sobie bez nich życia.
A co takiego wydarzyło się? Zoey, po pokonaniu wampirów z przeszłości przejmuje przewodnictwo Córom Ciemności i szykuje się do pierwszych obchodów świątecznych, które będzie prowadzić. Panna Redbird chce zmienić zasady, na jakich przyjmowani są członkowie stowarzyszenia, chce też, żeby przyświecały im ważne wartości.
Równocześnie Zoey, jako typowa nastolatka nie do końca radzi sobie ze swoimi uczuciami. Nie wie, czy to co łączy ją i Erica to miłość? Nadal czuje też coś do swojego byłego chłopaka Heatha, a na horyzoncie pojawił się także niezwykle charyzmatyczny wampir-nauczyciel Loren. Może to się wydawać trochę "harlekinowate", ale przypomnijcie sobie - czy jako nastolatki nie miałyście takiego "bałaganu" uczuciowego?
Dzieją się też inne poważniejsze sprawy. W mieście ginie kilku nastolatków, na ich ciałach jest wiele obrażeń sugerujących udział wampirów. W szkole pojawia się policja, a Nefret, mentorka Zoey, zachowuje się coraz dziwniej.
Kilka rzeczy wyjaśni się w tej części, ale jeszcze więcej się zagmatwa, Zoey straci też jedną z bliskich jej osób. Przyznam się, że jestem bardzo ciekawa kolejnej części, co zaskakuje mnie samą :)
Co mogę jeszcze powiedzieć o tej książce?
Fabuła wciąga jak magnes, bohaterowie są zmienni jak wichura. Nie wszystko wygląda tak jak powinno. Autorki stworzyły fascynując świat, gdzie przeplata się magia, miłość, strata i walka ze złem. Chociaż w tej części jest ona powoli malowana. Jeśli ktoś lubi niezwykłe zwroty akcji i zakochał sie w pierwszym tomie poinnien go przeczytać.
Fakt, że Zoey czasem jest wkurzająca nawet da się znieść, gdy przerzucimy się na inne postacie, które wydają się bardziej atrakcyjniejsze.
Najlepiej czyta się te powieści w nocy wtedy można wczuć się w klimat. Sama czytałam czasami wieczorem, bo nie mogłam się powstrzymać i chciałam zobaczyć jak się skończy. Do dziś wracam do tych cudownych chwili spędzonych z Domem Nocy. Mam na półce nie tylko dziesięć tomów i z niecierpliwością czekam na kolejne przygody. Te książki są dużo , dużo fajniejsze niż Pamiętniki Wampirów!!!
Nie będę przypominała, ze książka jest lekka i pełna akcji, bo to wszyscy, którzy czytali pierwszą część wiedzą.
W internecie spotkałam się z wieloma negatywnymi opinani, ale ja uważam, że te powieści to jest świeży powiew na temat wampirów. Ja uważam, że książki są cudne. Chociaż wyjaśniłabym jeszcze kilka aspektów. Bardzo czekam na kolejne części i to nie tylko związane z cyklem, ale też poza nim. Kilka rzeczy wyjaśni się w tej części, ale jeszcze więcej się zagmatwa, Zoey straci też jedną z bliskich jej osób. Przyznam się, że jestem bardzo ciekawa kolejnej części, co zaskakuje mnie samą :)
Polecam!!!
Inne książki autora
Bursztynowy dym
0
W świecie równoległym do naszego Furie strzegą potępionych dusz skazanych na wieczne cierpienie z powodu przewinień popełnionych za życia. Ktoś...
Siostry z Salem (#3). Hex You. Kara za klątwę
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Moc, gorące serca i demony. Zło kontra wiedźmi czar. Finalny tom trylogii SIOSTRY Z SALEM, fascynującej historii o sile sióstr, magii i przeznaczeniu,...
