Żarna niebios
Maja Lidia Kossakowska

Twórczość Mai Lidii Kossakowskiej miałam gdzieś z tyłu głowy już od lat. Jednak jakoś do tej pory nie znajdowałam dla niej miejsca w moim czytelniczym życiu. Dopiero niedawno postanowiłam to zmienić i sięgnęłam po zbiór opowiadań pt. "Żarna niebios".

Jest to zbiór opowiadań z Cyklu Anielskiego, w którym nic co anielskie czy diabelskie nie jest nam obce. 

Kossakowska w swoich opowiadaniach wprowadza nas w swoją interpretacje zaświatów, w których spotykane istoty są bardziej ludzkie niżbyśmy mogli się spodziewać. Otóż aniołowie paktują z diabłami, grzeszą pychą, piją, a nawet bywają w burdelach i kasynach. W dodatku knują, zabijają i umierają; a z niebiańskiej doskonałości pozostał im jedynie wygląd. 

Postaci z opowiadań Kossakowskiej stworzone są na obraz i podobieństwo człowieka. Mają zatem nasze słabości - tak jak anioł ćpun uzależniony od trawki z Fatimy czy anioł stróż czujący niechęć do człowieka, którym przyszło mu się opiekować. Nie inaczej jest z mieszkańcami piekieł. Również oni są do bólu ludzcy - w końcu także wyszli spod ręki tego samego Boga.

Po powyższe opowiadania sięgałam z nadzieją na świetna lekturę. Jednak towarzyszyły mi również obawy o to jak wątki anielsko-diabelskie zostaną rozegrane. Okazało się jednak, że moje obawy zaczęły dość szybko mijać. Otóż autorka oddała w nasze ręce opowiadania napisane w lekkim stylu. Jednak każde z nich poza ciekawą historią stanowiło też pretekst to przemyśleń nad pewnymi kwestiami - przynajmniej dla mnie. Poza tym czytając tę książkę nie raz wybuchałam śmiechem i rozczulałam się tym jak do siebie zwracają się poszczególne postaci. Polubiłam Gabriela, Michała i Rafała, a także Lucyfera zwanego Lampką oraz Asmodeusza, który ma problemy z matką. 

Ciężko jest mi odnosić się do zbioru opowiadań jako całości z racji tego, że nie chcę Wam psuć przyjemności z odkrywania tego o czym każde z nich jest. Jednak tak jak teraz sobie myślę, to z powyższej książki wyłania się dość konkretny obraz zaświatów, Królestwa oraz tak zwanej Głębi i wszystkiego tego co pomiędzy. Wszystkie istoty, które tam spotykamy wydają się zaskakująco ludzkie, a wiele z nich stało się mi dość bliskie. Poza tym poczucie humoru pani Kossakowskiej bardzo mi odpowiada i nie raz wybuchałam śmiechem przy niektórych fragmentach. Jednakże mimo tego, że każde z opowiadań jest lekkie i wciągające, ma jakiś przekaz i zostawia nam coś do przemyślenia. To sprawiło, że ta publikacja zostanie ze mną na dłużej.

Przede mną jeszcze pełnowymiarowe powieści z serii "Zastępy Anielskie". Mam jedynie nadzieję, że szybko znajdę dla nich czas - a niestety czasu tak mało, a tyle książek do przeczytania...
 
 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sięgnęłam po książkę po przeczytaniu ,,Siewcy wiatru" i obu części ,,Zbieracza burz". Książki były w porządku ale nie zachwyciły mnie tak bardzo jak niektórych. Nie rozumiejąc nadal szału Kossakowskiej sięgnęłam po opowiadania ,,Żarna niebios". Ich akcja dzieje się przed wydarzeniami z Siewcy. Opowiadania można podzielić na gorsze i lepsze. Niektóre całkiem przyjemnie się czytało, inne trochę mniej. Nadal nie poczułam szału tych książek. Znów mnie denerwowały słodkie przezwiska aniołków i niekiedy ich charaktery. Również humor książki nie bawił mnie aż tak jak niektórych ale uszło. W każdym z opowiadań dowiadujemy się trochę więcej o tym jak wygląda świat stworzony przez Maje Lidie Kossakowską. W zbiorze znajdują się następujące niedługie opowiadania: 1. ,,Światło w tunelu" - już to pierwsze opowiadanie trochę zniechęciło mnie do książki. Pomysł dobry na lekką komedie gdzie dwoje aniołów nagle porywa dusze niedawno zmarłego człowieka. Okazuje się, że pilnie potrzebują chirurga. Sytuacja niby zabawna, ciągłe kłótnie i żarty jednak miejscami bywa lekko irytująca i nudnawa. Dla osób, które nie czytały pozostałych książek może być jedynie zaskakujący fakt, że życie po śmierci to całkiem niezły burdel. 2. ,,Dopuszczalne straty" - przy drugim opowiadaniu również zaczęłam żałować, że nie zaczęłam od tej książki, bo nic nowego dla znawców tematu za bardzo nie wnosi. Ot główny wątek fabuły wyjaśniony. 3. ,,Sól na Pastwiskach Niebieskich" - trochę ratuje sytuację, bo mamy tu nowa historię na dodatek piękną i wzruszającą o miłości. Poznajemy lepiej życie aniołów a w szczególności bardzo ciekawej postaci Ariela. 4. ,,Zobaczyć Czerwień" - całkiem niezłe, znacznie lepiej poznajemy oblicza Głębian. Nawet wśród demonów pojawiają się różne charaktery. Wśród nich oczywiście i te najgorsze. Świetna postać Lilith ;). 5. ,,Kosz na Śmierci" - również ciekawe, chociaż mogło być bardzo rozbudowane, tym razem akcja na Ziemi, o człowieku który ujrzał mieszkańca niebios i zaczął tworzyć o nim komiks, na końcu dostaje ciekawą propozycję. 6. ,,Smuga Krwi" - to również całkiem ciekawe opowiadanko. Przedstawiający smutną wizję świata, nie każdy dobry uczynek jest bowiem doceniony ale też nie każdy mieszkaniec piekła jest nieczułym stworzeniem. 7. Tytułowe ,,Żarna Niebios"- znów nawiązanie do wątku z ,,Dopuszczalnych strat" i wpleciony wątek dziewczyny, która zwiedza świat zmarłych. . Po tytułowym opowiadaniu spodziewałam się czegoś ciekawszego. 8. ,,Wieża Zapałek" - tu znów dowiemy się trochę o aniołach stróżach. Całkiem przyjemnie się czyta. ,,Realizowanie ambicji przypomina budowanie wieży z zapałek. Nie chodzi o to, co chcesz zrobić, ale o to, aby ci się udało. Wystarczy położyć o jedną zapałkę za dużo i wszystko diabli biorą. Zrozum, nie ma znaczenia, jaka jest wysoka. Ważne, aby wszyscy wiedzieli, że to wieża, a nie kupa rozsypanych patyków." 9. ,,Gringo" - po poważniejszym tworze mamy znów bardziej humorystyczny. Sama fabuła tez jest niczego sobie. 10. ,,Beznogi Tancerz" - a tutaj dużo się nie rozpisując mamy prolog ,,Siewcy Wiatru". Ogółem opowiadania nie są złe ale nie porywające. Podpowiem jedno, żeby zacząć przygodę z ,,Zastępami Anielskimi" właśnie od tej książki. Dodatkowo pojawia się wtedy taki fajny element zaskoczenia, którego ja w większości opowiadań zostałam pozbawiona.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Całość czyta się dość przyjemnie, świat Nieba, Głębi czy Limbo i ich mieszkańców wydaje nam się bliski i ani się człowiek obejrzy a zaczyna sympatyzować z bohaterami, nawet tymi któzy teoretycznie powinni być źli (jak choćby Lampka) :-) Mały minus za nierówność stylu opowiadań - tzn, są w tym zbiorze obowiadania bardzo dobre (jak tytułowe "Zarna Niebios"), ale są też opowiadania słabiutkie. Jednak po przeczytaniu stwierdzam ich na pewno sięgnę kiedyś po kontynuację.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fantastyczny zbiór opowiadań ze świata Aniołów i Głębian. Niektóre dotyczą wcześniejszych losów bohaterów równie genialnego "Siewcy wiatru". Autorka wspaniale operuje słowem i emocją dzięki czemu nie dość że nie można odłożyć książki dopóki się nie dowie co będzie dalej, to na dodatek wcale nie chce się tego robić. Czyta się błyskawicznie i bardzo płynnie. Ani się człowiek obejrzy, a tu już koniec opowiadania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Skoro "Siewca..." mi się podobał, trudno by nie spodobały mi się "Żarna..." Antologie ostatnio mnie zawodzą, a mimo to, sięgam po nie ciągle. Cóż, "Żarna niebios" nie zawiodły. Krótkie opowiadania stanowiące integralne cz. "Siewcy..." lub nie, nie tylko mnie ubawiły, ale też przeniosły w dobrze wykreowany przez Kossakowską świat aniołów i demonów. W zasadzie nie mam zbyt wiele do powiedzenia o tej lekturze, była dobra ;) Polecam tym, którzy zatęsknili za "Siewcą" : P Bądź, tym, którzy niekoniecznie od razu "Siewcę" chcą czytać. Dzięki "Żarną niebios" można stopniowo poznać różne aspekty świata skrzydlatych i Głębian :) źr. moja opinia http://lubimyczytac.pl/ksiazka/48826/zarna-niebios/opinia/16826625

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pomysł fajny, ale ma wrażenie chaosu w treści. Czuję się zainteresowana ale nie jestem zachwycona.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)