Wystarczy, że jesteś
Małgorzata Gutowska-Adamczyk

Ciekawie napisana powieść. Mimo że o życiu nastolatki, to jednak starsze czytelniczki także znajdą w niej coś dla siebie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Wymyśliła go od stóp do głów. Wymyśliła mu życie i charakter. Pan W. był po prostu cudowny." Główną bohaterką książki Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk jest licealistka Weronika. Dziewczynie brak pewności siebie a w szkole przypięto jej etykietkę szarej myszki. Będąc bardzo dobrą uczennicą zauważana jest jedynie wtedy, gdy trzeba odpisać zadania. Odkąd sięgnęła po sagę "Zmierzch" zaczytuje się w niej bez końca. Marzy o poznaniu chłopaka, który niczym bohater z ulubionej powieści, chroniłby ją przed całym złem tego świata. Na razie jednak musi wystarczyć jej blog, w którym opisuje większość swoich miłosnych fantazji. Główną rolę gra tam niejaki Pan W...."Wyśniony"... "Wymarzony"... I całkowicie wirtualny. Nie trudno się domyślić, że na bieli ekranu jej związek z Panem W. jest po prostu idealny. Pewnego dnia w pociągu poznaje Filipa, studenta aktorstwa, w którego towarzystwie miło spędza podróż. Dziewczyna pomaga mu w przygotowaniu do kolejnego castingu, a on odwdzięcza się zaproszeniem na przedstawienie, w którym bierze udział. Nagle w życiu Weroniki następują wielkie zmiany. Staje się ono niczym kalejdoskop, pełne różnych kolorów i zmieniających się obrazów. Z jednej strony kocha i marzy o ukochanym, z drugiej, cierpi i czeka aż znajdzie dla niej czas w swoim mocno napiętym grafiku. Choć podświadomie wie, że znajomość z Filipem nie do końca odpowiada jej wyobrażeniom kurczowo się jej trzyma. Na szczęście w życiu dziewczyny znów pojawia się Marek, który kiedyś bezinteresownie jej pomógł. Może dzięki niemu zrozumie, że miłość to nie modna torebka, którą chciałoby się mieć by imponować innym lecz uczucie, do którego najpierw trzeba dojrzeć. "Wystarczy, że jesteś" jest pozycją, która w prosty sposób opisuje świat dzisiejszej młodzieży. Kultura masowa na każdym kroku wpaja młodym ludziom potrzebę bycia "kimś" w oczach innych. Choć z okładek magazynów spoglądają kobiety, których wizerunki niewiele mają wspólnego z rzeczywistością, uparcie dąży się do tych "ideałów", czasem wielkim kosztem. Posiadanie chłopaka czy dziewczyny bardzo często podyktowane jest presją otoczenia niż własnym pragnieniem. Jakikolwiek związek ma pomóc w dowartościowaniu i pokazaniu innym, że "ja też mogę być z kimś", też wzbudzam swoją osobą zainteresowanie, nie jestem gorszy od innych. Autorka w ciepły sposób pokazuje, że nie do końca tak jest. Ze zrozumieniem podchodzi do problemów nastolatków. Swoich bohaterów przedstawia w znanych im realiach by to, co chce przekazać było bardziej wiarygodne. Również zachowanie Weroniki, które często wzbudza irytację dowodzi, że autorce nie obcy jest świat młodego pokolenia. Dodatkowo "plusuje" brakiem długich opisów. Śledząc losy bohaterów czytelnik uświadamia sobie, że nie warto szukać szczęścia "na siłę", bo w odpowiednim momencie przyjdzie samo.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Uwielbiam tą książkę. Z początku myślałam że jest to kolejna książka z cyklu zakompleksiona dziewczyna poznaje księcia z bajki, zakochują się w sobie i żyją długo i szczęśliwie. Książka okazała się jednak bardzo dobrą lekturą którą powinna przeczytać wg mnie każda nastolatka i jej mama. Książkę uważam za bardzo mądrą i jak ja to lubię określać bardzo życiową. Autorka w książce zawarła kilka ważnych "zjawisk". Mamy tu doczynienia z chorobą babci która jest wynikiem samotności, miłością do chłopaka którego bohaterka wyidealizowała sobie, przyjaźnią damsko męską która przeradza się w uczucie, ukrywaniem choroby (padaczki) zabawnie nazywanej Patrycja. Książkę naprawdę dobrze się czyta chociaż z początku szło mnie to dość opornie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Typowa książka dla młodzieży. Jednak jestem mamą nastolatki i czasami warto sprawdzić co się teraz czyta, a nawet podyskutować o bohaterach. Weronika chce przeżyć wielką miłość, ale nieśmiałość czy niewiara w siebie pozwala jej tylko przeżywanie tego uczucia wraz z bohaterami "Zmierzchu". Czy odkryje wartościowych ludzi? Czy spełnią się jej marzenia? Wystarczy przeczytać tę pozycję

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka przeznaczona jest dla młodego odbiorcy. Chociaż porusza tematy związane z pierwszą miłością, nie jest cukierkowa ani naiwna. Autorka pokazuje, że "nie wszystko złoto, co się świeci", a na prawdziwe uczucie warto czasami poczekać. W książce porusza też ważne problemy dotyczące samoakceptacji i padaczki, choroby, która potrafi uprzykrzyć życie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciepła opowieść o pierwszych zakochaniach, które duży procent młodzieży myli z miłością. Autorka świetnie opisała emocje targające główną bohaterką oraz trwającą przez całą książkę wewnętrzną przemianę Weroniki. Cóż dużo mówić... znam tego typu uczucia i wiem, czym to najczęściej się kończy, więc tym bardziej mogę stwierdzić, że książka dobrze odwzorowuje autentyczne zachowania nastolatków. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)