Wybór Jasminy
Jean Sasson

Los arabskich kobiet przedstawiony przez księżniczkę Sułtanę. Co prawda zbyt często akcentuje ona swoje szlachetne inicjatywy, bogactwa rozdawane na cele dobroczynne i opisuje włąsne poplątane losy, wzloty i upadki związku małżęńskiego, gdy mysłała, że mąż pragnie wziąć sobie drugą, młodszą żonę. Kobiety są okaleczane, zmuszane do małżeństwa, niewolniczej pracy, a w razie nieposłuszeństwa mordowane przez oburzonych krewnych mimo że mamy 21 wiek. Nie mogą realizowac się zawodowo, o czym świadczy los doktor Miny. Autorka wierzy, że przez ukazanie losów prześladowanych przez islamski fanatyzm kobiet doprowadzi do zmian w Arabii Saudyjskiej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubię, szanuję i przede wszystkim cenię sobie literaturę na faktach. Jest to gatunek systematycznie przeze mnie pożądany. Mam za sobą naprawdę wiele takich książek i byłam przekonana, że dzięki nim doświadczyłam już wszystkiego. Jakież było moje zdumienie, gdy okazało się jak mało wiem... Wyobraźcie sobie mój, gdy podczas czytania musiałam robić przerwy, bo nie byłam gotowa przeżyć tego co przeżyła Jasmina... Tytułowa bohaterka, która jest narratorką historii to dwudziestotrzyletnia dziewczyna z Libii. Jest wykształcona, zadbana i mądra. Jest jednak przede wszystkim śliczna jak kwiat od którego dostała imię. Podjęła pracę jako stewardessa i życie jej oraz jej rodzinie płynęło idealnie. Niestety do czasu... Będąc w jednej z podróży wraz z innymi kobietami trafia w środek samego piekła. "Do piekła można trafić tylko raz - a one mają to już za sobą" * Jasmina zostaje złapana, nie zabijają jej, ale trafia do więzienia, do piekła, gdzie niejednokrotnie przyjdzie jej do głowy myśl o tym, że śmierć była by lepsza. Dziewczyna zostaje niewolnicą. seksualną niewolnicą. Jednak na przekór wszystkiemu - wychowaniu, tego co ją uczono i wpajano oraz tego co czuje - postanawia walczyć. Podejmuję grę, która albo uratuje jej życie albo doprowadzi do śmierci. Rozkochuje w sobie gwałciciela... A wśród tego wszystkiego Jasmina opowiada nam losy poznanej tam nastolatki imieniem Lana... Cała dramaturgia i tragizm docierają do człowieka podczas czytania. Szok jaki wywołują wspomnienia młodej dziewczyny jest nie do opisania. Ja choć kocham taką literaturę to zostałam pokonana - wraz z bohaterką czułam ból i cierpienie, samotność i bezradność. Tylko, że ja mogłam sobie od tego odpocząć, a Jasmina nie... Książka cudowna, ale obawiam się, że nie każdy da radę przez nią przebrnąć - przydają się tu mocne nerwy. Chciała bym jednak by każdy kto da radę przeczytał tą historię i przekazał ją dalej.Ja postanowiłam to zrobić, zachęcić każdego kogo mogę i zrób to także Ty. Chcę też przeczytać inne książki Jean Sasson, bo czuję, że są tego warte. * - Cytat z "Wybór Jasminy. Prawdziwa opowieść o niewolnicy, która wywalczyła sobie życie" Jean Sasson - str. 209

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jean Sasson urodziła się i wychowała na południu Stanów Zjednoczonych. W 1978 roku wyjechała do Arabii Saudyjskiej, gdzie pracowała w administracji szpitala im. Króla Fajsala w Ar-Rijad. Jej staż trwał ponad dziesięć lat, w czasie których ogromnie zżyła się z księżniczka Sułtaną. Również wtedy poznała swojego przyszłego męża. Jean Sasson jest autorką wielu książek, w których porusza tematykę statusu kobiet w świecie arabskim. Jej książka ,,Księżniczka" przez wiele lat utrzymuje się na listach bestsellerów. Bohaterkami jej powieści nie są postacie fikcyjne, lecz osoby jak najbardziej autentyczne. Tak jest również w przypadku książki ,,Wybór Jasminy". Główna bohaterka to 23-letnia, piękna Libanka, stewardesa, która zostaje porwana przez irackich żołnierzy w czasie inwazji Iraku na Kuwejt i umieszczona wraz z kilkunastoma kobietami w dość specyficznym więzieniu. W miejscu gdzie nie rządziły żadne prawa a agresja, przemoc i poniżanie były na porządku dziennym. Muszę przyznać, że mam ogromny problem by napisać tekst, który by można nazwać recenzją tej książki. Ciężko oceniać fakty, które przyprawiają o dreszcze, gęsią skórkę i mdłości. Ciężko omawiać tekst tak bardzo budzący wewnętrzny sprzeciw na zaistniałe i opisane wydarzenia. Autorka przestrzega, że nie jest to książka dla ludzi o słabych nerwach i żeby zachować autentyzm musiała uwzględnić drastyczne szczegóły jakie wyjawiły jej porwane kobiety. Jasmina mimo swoich lat nigdy nie pocałowała mężczyzny, była dziewicą. ,, Nie była w stanie walczyć, lecz usłyszała zdławione chlipanie i w osłupieniu pomyślała, że w jej celi jest jakieś dziecko, by dopiero po chwili pojąć, że to tylko jej łkanie". Została wybrana przez Kapitana jako jego niewolnica. Upokarzana, bita marzy o popełnieniu samobójstwa. W więzieniu codziennie rozbrzmiewa krzyk hańbionych kobiet, lecz jeden z nich jest głosem, który wydaje się przenika aż przez grube mury. Szesnastoletnia, piękna Lana ma za swojego ,,opiekuna" najgorszego sadystę, bestię, człowieka wyszkolonego w torturach. Czy delikatna dziewczyna ma możliwość jakiejkolwiek obrony?
Jasmina jest kobietą inteligentną, ma nadzieję na przechytrzenie swojego oprawcy. Czy ma ona szansę na lepsze życie i opuszczenie więzienia? Czy istnieje jakakolwiek możliwość polepszenia warunków? Autorka w sposób niezwykle delikatny stara się przedstawić fakty, które mało, że wydają się nieprawdopodobne, to powodują ogromną niechęć do Irakijczyków, do ich priorytetów i bestialstwa.    Przedstawione wydarzenia są tak bulwersujące, że czytelnik w pewnym momencie zaczyna się dusić. Najgorsze jest to, że często media donoszą o podobnych wydarzeniach i podnosi się wtedy ogromna fala krytyki na całym świecie. Tylko co z tego? W jaki sposób możemy ingerować w czyjąś religię i ugruntowane od wieków zwyczaje? Czy kobieta to towar, zwierzę czy człowiek? Czy w ogóle można mówić o jakimkolwiek człowieczeństwie opisanych oprawców? Pytań jest ogromnie wiele. Moje odpowiedzi nie zgadzają się z opisanym światem. Dlatego też uważam, że ogromnie myląca jest okładka książki. Tak naprawdę to powinien z niej przebijać jeden wielki krzyk skatowanych ofiar, by nasza świadomość miała możliwość przygotować się na to, czego  umysł nie jest w stanie pojąć. Pozostaje nam jedynie wielki szacunek do skrzywdzonych kobiet, że pomimo ogromnej brutalności napastników, potrafiły zachować swoją osobistą godność.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

o nie jest lektura z cyklu prostych i łatwych. Opisuje los kobiet, który przeraża i skłania do zadawania mnóstwa pytań, które pewnie zostaną bez odpowiedzi. Historia Jasminy i jej podobnych muzułmanek zmyszanych do seksu, zamkniętcyh w więzieniu poniżanych, głodnych i bitych jest przerażająca. Drastyczność opisów i duża dokładność uwiarygadnia całą historię. Po lekturze nasuwa się nieodienni epytanie, ile z tych dziewcząt przeżyło, jak poukładały sobie dalsze życie i czy po tym, co je spotkało można w ogóle mówić o normalnym życiu. Jasmina na tle współwięźniarek odróznia się przede wszystkim ogromną wolą walki, przetrwania i pomimo wszytsko dużym rozsądkiem, tak jakby chęć przeżycia w takich warunkach okazała się dużo większa niż wstęt do siebie, za to jakie decyzję podjęła i jak się zachowuje. Całośc osaczona do tego w muzułmańskim świecie, gdzie mentalność jest całkiemm inna, zwyczaje i wyznanie zdawałoby sie powinny chronić przed takimi sytuacjami tymczasem w tej opowieści widzimy jak bardzo wyobrażenia różnia się od rzeczywiśtości. Dla mnie najbardziej przerażającym faktem było to, ze rząd w Kuwejcie zabronił zgwałconym kobietom poddania się aborcji zostawiając je z traumą i rosnącymi w ich ciele dziećmi, owocami tortur i bestialskiego zachowania oprawców. Cała historia raczej ze względu na swój charakter nie poddaje się ocenie, bo raczej ma za zadanie pokazać prawdziwy świat i historię niezwykłej kobiety, to jednak mój zarzut dotyczyć będzie raczej formy. Bo sprawia ona niestety wrażenie pewnego chaosu. O ile dołączenie pomiedzy rozdziałami lub w ich środku doniesień prasowych z wojny iracko-kuwejciej jest dobrym pomysłem, to już kalendarium, zdjęcia i kilka dodatków od autorki uważam za zbędne. Nadmiar przy takiej historii jak dla mnie trochę razi. Samo wprowadzenie byłoby wystarczjące.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Decyzja - by żyć, determinacja - by przeżyć, mądrość - by zwyciężyć, odwaga - by wytrwać. Jasmina dokonała niemożliwego. Dzięki tym cechom zrobiła coś, co dla wielu Kuwejtczyków było nie do osiągnięcia - przeżyła czas wojny Iraku z Kuwejtem. Pomimo bólu fizycznego, tortur, poniżania i odebrania całkowitej godności - ona jako jedyna z szeregu dziewcząt uwięzionych w więzieniu przez irackich żołnierzy, przeżyła. I być może jest gdzieś teraz w świecie między nami. ,,Wybór Jasminy" to autentyczna opowieść o kobiecie, która dzięki swojemu sprytowi wywalczyła Wolność. Niekiedy człowiek znajduje się w nieodpowiednim miejscu, w nieodpowiednim czasie. Tak rozpoczynają się najtragiczniejsze losy głównej bohaterki - Jasminy, a koszmar ten ma swój początek 2 sierpnia 1990 roku. Dzień, który zmienił jej życie - gdy Irak dokonuje inwazji na Kuwejt. Dziewczyna na własnej skórze przekonuje się, że jej los nie zależy już od niej, ale od Kapitana - człowieka, który to zawładnął jej ciałem, ale nie duszą. Dzięki swojej inteligencji i zdolnościom aktorskim, Jasmina decyduje się na niebezpieczną grę polegającą na rozkochaniu w sobie Kapitana. Ma jeden główny cel - wydostać się z tego więzienia i opowiedzieć światu czego tak naprawdę dopuszczali się iraccy żołnierze w czasie okupacji Kuwejtu. Z tą myślą Jasmina stara się przeżyć kolejne tygodnie i nie zatracić wiary w powodzenie jej misji. Historia niezwykle poruszająca myśli i serce. Przejmujące i szczegółowe opisy z życia niewolnicy seksualnej - dla czytelników o mocnych nerwach. Jednakże lekturę książki zalecam każdemu - aby mniej zła i bólu szerzyło się w świecie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wojny powodują, że ludzie tracą domy, rodziny, czasem własne życie. Jednym ze skutków wojen są gwałty na kobietach, choć ciężko to przyznać publicznie. Historia, którą przedstawiła Jasmina jest jednak jeszcze bardziej wstrząsająca. Sprawia, że włos się jeży i z niedowierzaniem kręci się głową. Tylko niezwykły sadysta mógłby wpaść na taki pomysł. Okazuje się, że w czasie wojny jest ich bardzo dużo. 

Kobiety trzymane w więzieniu i wielokrotne gwałcone a także wykonywane na nich inne praktyki, aby na końcu zabić je w momencie kiedy znudzą się oprawcom. Nie jest to scenariusz horroru ani thrillera, to nie książka ani film. To właśnie działo się kiedy Irak zaatakował Kuwejt na początku lat '90-tych. Jasmina miała nieszczęście znaleźć się w miejscu, które okazało się piekłem na ziemi. Jedynie swojemu sprytowi i determinacji zawdzięcza, że jako jedyna przeżyła. Lektura tej książki nie należy do łatwych, a powiedziałabym nawet, że wywołuje pewien rodzaj traumy. To "najmocniejsza" książka, którą miałam okazję czytać w swoim życiu. Pokazuje jak bardzo mężczyzna może się spodlić. Jakim potworem się okazuje. Nie dość, że niszczy kobietę psychicznie, gwałcąc ją, odbierając jej niewinność, wielokrotnie powodując urazy na ciele, to ostatecznie ją zabija, a każda z kobiet które znalazły się w więzieniu opisywanym przez Jasminę straciła życie i wszystkie były świadome, że tak skończą. Jasminę poznajemy jako młodą kobietę, religijną ale jednocześnie nowoczesną Libankę. Rodzina pozwala jej podjąć prace zawodową i dziewczyna zaczyna prace jako stewardesa w liniach lotniczych. Ma nieszczęście przebywać w Kuwejcie, kiedy wkraczają tam wojska Irackie. Z czasem trafia w łapy Irakijczyków, którzy w więzieniu stworzyli sobie dom uciech. Gwałcą tam kobiety, które przetrzymują, zadają im wszelkiego rodzaju ból. Każda ma swojego "pana" który może robić z nią na co tylko ma ochotę. Praktyki, które opisuje Jasmina, a szczególnie brutalne traktowanie jednej z dziewczyn czyta się niewyobrażalnie trudno.  Ta historia budzi przerażenie, wstręt, niedowierzanie i chęć zemsty. Wydarzenia, które dzieją się w książce miały miejsce ponad dwadzieścia lat temu, ale na pewno zostaną w głowie bohaterki do końca życia. Dodatkowym problemem jest arabskie podejście do "czystości", nawet jeśli dziewczyna została zgwałcona, to ma świadomość, że rodzina będzie się za nią wstydzić. To, że mężczyzna ją zbrukał zostanie z nią do końca życia, winna będzie ona jako kobieta.  Jasmina zdecydowała się na pewien rodzaj współpracy, prowadziła niebezpieczną grę ze swoim prześladowcą i to pozwoliło jej przeżyć. Nie robiła tego dla samego życia, ale po to,  by móc opowiedzieć o tych wydarzeniach, pokazać światu jak zachowują się mężczyźni względem kobiet.  To książka dla ludzi o mocnych nerwach, bohaterka nie pomija w swoich wspomnieniach najdrastyczniejszych szczegółów, zarówno seksu, gwałtu jak i fizycznego znęcania się nad kobietami. Mimo całej brutalności, a może właśnie z jej powodu ciesze się, że ta książka ujrzała światło dzienne. Jean Sasson, która usłyszała tę historię z ust Jasminy zaraz po wojnie bardzo długo czekała, żeby ją napisać. Nie mogła zebrać się, żeby jeszcze raz przez nią przebrnąć i wcale się jej nie dziwię.   To historia, której nie da się ocenić, zbyt przerażająca i niestety prawdziwa, ale na pewno warto ją poznać. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W zaistniałej sytuacji geopolitycznej, jaka się utworzyła, bo niekontrolowanych "falach" emigracyjnych mieszkańców Bliskiego Wschodu oraz krajów afrykańskich, która napływa do Europy w poszukiwaniu bezpiecznego azylu, lepszego, bardziej dostatniego życia, ale i zasiłków socjalnych rozgorzała gorąca , międzynarodowa dyskusja nad kwestią pomocy uchodźcom. Kraje Unii Europejskiej stanęły przez największym wyzwaniem od 1993 roku, kiedy to ta instytucja została powołana do życia.

Decyzje, porady i pomysły na zahamowaniu ludności napływającej jest kilkaset. Co kraj członkowski, to inny pomysł. Ale wiecie czego mi w tej dyskusji brakuje? Brakuje mi człowieka, ofiary. A konkretniej jakiś propozycji działań, które by pomogły rozwiązać konflikty zbrojne na terenie skąd ci ludzie uciekają. I abstrahując od religii uchodźców i czy są to kobiety, dzieci czy młodzi, silni mężczyźni, to wojna jest zawsze źródłem nieszczęścia oraz ucieczki. To,co teraz się dzieje w Syrii jest przerażające. Tam z rąk dyktatora dzień w dzień giną dziesiątki osób. Są to w przeważającej części kobiety i dzieci. Jednak śmierć to nie najgorsze , co spotyka ludność cywilną w czasie wojen. Pytanie brzmi, czy może być coś gorszego niż śmierć? Otóż może. I udowadniają nam to zwierzenia Jasminy, głównej bohaterki książki

Wybór Jasminy", autorstwa Jean Sasson. I choć akcja książki nie dzieje się w Syrii i przeszło przed 25-ciu laty mianownikiem wspólnym jest wojna i nieszczęsny los mieszkańców, którzy musieli ulec najeźdźcy. W tym przypadku chodzi o napaść Iraku, pod dyktaturą Sadama Husajna na sąsiedni Kuwejt, w 1990 roku. Ten mały kraj, ale jakże zamożny od lat budził w Sadamie Husajnie nie tylko niechęć, ale także wizję zagrabienia ogromnych dóbr naturalnych, jak i bogactw, które mogły wzbogacić możnych irackich.

I tu dochodzimy do naszej bohaterki, Jaśminy. Jaśmina z pochodzenia Libijka . Ukochana córka swojego ojca,który nadal jej imię od swojego ulubionego kwiatu. Ojciec dziewczyny widzi w niej następczynie,który stanie na czele jego firmy. Lecz Jaśmina jest ciekawa świata i zatrudnia się jako stewardessa.

Okrutny los sprawia, że zastępstwo koleżanki spowoduje, że Jaśmina jednego dnia wyląduje w pięknym Kuwejcie,by na dzień kolejny obudzić się w kraju, gdzie rozpoczyna się wojna. Jaśmina ukrywa się w domu przyjaciółki, by następnie zostać uprowadzoną przez irackich żołnierzy i osadzoną w więzieniu, gdzie takich dziewcząt jak ona jest mnóstwo. Każda z nich jest bita,poniżana, wykorzystywana seksualnie. Jaśmina znajduje się w piekle. Czy przetrwa? Jak poradzi sobie z ogromną krzywdą,jaką jest gwałt, przemoc i ludzkie okrucieństwo? "Wybór Jaśminy", to przerażający obraz wojny. I to nie działań na froncie, gdzie cały świat o takich czynnościach wie i jest światom z ich kosztami.
W tej opowieści mamy traumatyczne odzwierciedlenie, jak wynaturzenie wpływa na los niewinnych kobiet. Samotność, złamanie, poniżenie, odebranie czci (co dla muzułmanek jest najistotniejsze), a potem śmierć.

"Zdarzają się chwile grozy, kiedy jakieś konkretnie wydarzenia tak mocno związane są z ludzkimi emocjami, że na pewien czas pozbawiają człowieka zdrowych zmysłów"

Ile dziewcząt, kobiet musiało cierpieć i umrzeć zanim USA i sojusznicy zdecydowali się na strategiczną inwazje,by wyprzeć wojska Sadama Husajna z terenu Kuwejtu?

Zwlekanie spowodowało nieodwracalne zmiany w społeczności i nie tylko wśród Kuwejtczyków. Ten kraj wycierpiał wiele z rąk okrutnika, który pozwolił,by jego wojsko dokonywało tak niewybaczalnych czynów. Jasmina jest przykładem kobiety silnej, która znalazła ukojenie w pomocy Lanie. Lana inna młoda seksualna niewolnica jest przykładem niezłomności i hartu ducha.
Czytając tę książka pękało mi serce. NIe do wyobrażenia jest taki ból. Chciałbym, by była to tylko fikcja literacka. Niestety tak nie jest.

"Patrzyła na to z niedowierzaniem. (...) Odczuwała nienawiść kobiety przez całe miesiące brutalnie gwałconej. Odczuwała pogardę kobiety, która była świadkiem niesłychanego okrucieństwa w stosunku do młodej,niewinnej Lany. Ci gwałciciele nauczyli Jasminę, jak nienawidzi, toteż nienawidziłaih tak, jak potrafiła przez 2 sierpnia 1990 roku".

Najgorsze jest to, że i współcześnie takich procederów jest tysiące. W Syrii dyktator nie cofnie się przed niczym,by zniszczyć ruch oporu. A najgorsze jest to, że świat biernie się przygląda. Ile jest warte życie człowieka? Jak się obserwuje zderzające się interesy różnych państw i ich polityczne zaniechania dochodzę do wnIosku, że niestety NIEWIELE.

Dlatego zanim rzucimy w kogoś kamieniem, to postawmy się sytuacje dla nas niewyobrażalną....

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka oparta na prawdziwej przeżyciach uwięzionej i wielokrotnie gwałconej arabskiej dziewczyny, która przechytrzyłą swojego ciemiężyciela. Ksiażka wciągająca, jednak zawierająca dosyć ostre opisy. Nie dla ludzi o słabych nerwach. wszytskim pozostałym szczerze polecam. Na końcu znajdziemy także informacje na temat wojny z 1990 roku.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)