Inne wydania:
Moje życie, moja walka, moja klęska
Od tej książki wszystko się zaczęło! Wznowienie przełomowej powieści Szczepana Twardocha z wyjątkowo szczerym, intymnym posłowiem
Nie jestem żadnym z moich bohaterów. Nie jestem Paszkiem, nie jestem Kostkiem Willemannem z Morfiny, nie jestem którymkolwiek z bohaterów Dracha, nie jestem Jakubem Szapirą, nie jestem wreszcie Aloisem Pokorą, ani jeden z tych bohaterów nie jest też moim porte-parole, jednak każdy z nich jest mną właśnie w tym, co ich łączy, mimo że dzieli ich wszystko inne, każdy z nich jest mną, bo każdy z nich toczy tę walkę, moją walkę, walkę o godność.
Dlaczego jednak piszę o sobie, przygotowując esej z okazji wznowienia Wiecznego Grunwaldu? Przede wszystkim dlatego, że zawsze piszę o sobie.
Wieczny Grunwald ukazał się w 2010 roku. Od tej powieści, zdaniem wielu krytyków, rozpoczęła się era Szczepana Twardocha. To w niej odnalazł swój rozpoznawalny i niepodrabialny styl. W opowieści o Paszce po raz pierwszy widzimy zarysy głośnych bohaterów kolejnych, głośnych powieści. To w końcu w tej powieści sam Twardoch widzi punkt przełomowy dla swojej kariery. Z myślą o nowym wydaniu napisał wyjątkowy esej. Autobiograficzny, wspomnieniowy i intymny, obnażający słabości, które przekuł w sukces.
Nigdy wcześniej, w tak szczerych słowach nie opowiedział o swoich korzeniach. O sobie, o swoim ciele, o tym co tworzy Szczepana Twardocha. O co walczy i kim jest.
Nie jestem delikatny, moja wrażliwość to wrażliwość czułego instrumentu pomiarowego, jestem więc czuły na rzeczywistość, ale nie wrażliwy w sensie fragile, łatwy do zniszczenia. Wręcz przeciwnie, jestem nie do zajebania.
Pod Grunwaldem ginie jeden z rycerzy zakonnych -- syn polskiego króla. Umiera, ale żyć i ginąć będzie jeszcze wielokrotnie. Śmierć to dopiero początek Wiecznego Grunwaldu.
Wszystko zaczyna się od gwałtu króla Kazimierza na czternastoletniej córce norymberskiego kupca. Gdy królewski bękart przychodzi na świat, jego ojciec już nie żyje. Paszko zamieszkuje w domu publicznym, do którego trafia jego matka. Kiedy również ona umiera, chłopiec za cały majątek ma mały nóż, który już ubrudził krwią, i chustę z królewskim ,,K" -- jedyny symbol swojego pochodzenia. Wyrusza w drogę, która zaprowadzi go na pola grunwaldzkie. A wszystko, by dowiedzieć się, kim jest: ,,bastertem królewskim" czy ,,kurwim synem"? Rycerzem czy mordercą? Polakiem czy Niemcem? Nieszczęsnym indywidualistą czy pospolitą zabawką w rękach historii?
Informacje dodatkowe o Wieczny Grunwald:
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2021-10-27
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 224
Język oryginału: polski
POLECANA RECENZJA
WIECZNY GRUNWALD
Czy powieść niejako okolicznościowa, napisana przy okazji ważnej rocznicy (w tym przypadku: rocznicy bitwy pod Grunwaldem) może być książką naprawdę udaną? Czy proza korzystająca z fantastycznego sztafażu, mocno osadzona w koncepcji postmodernistycznej może jeszcze mówić coś ważnego o nas - ludziach żyjących współcześnie? Czy powieść o Polsce i polskości może uniknąć patosu i popadnięcia w patriotyczny kicz? Może, jeśli jej autor to Szczepan Twardoch - jedna z najlepiej zapowiadających się postaci współczesnej polskiej literatury. Wieczny Grunwald to historia Paszki - bękarta, kt&oa...
więcej
Kup książkę Wieczny Grunwald
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Wieczny Grunwald - opinie o książce
Druga połowa XIV wieku, w Krakowie włada król Kazimierz, ostatni z dynastii Piastów. Jest nie tylko panem Polski, ale i ludu ją zamieszkującego, w szczególności kobiet niższych stanów, których używa w razie potrzeby bez oglądania się na jakiekolwiek względy. Tak też użył kupieckiej córki krakowskiego Niemca do spłodzenia nieślubnego syna, nie interesując się potem jej losem, nie pamiętając zgoła o jej istnieniu. A bastert królewski dorasta w domu publicznym, gdzie wylądowała jego maćka, życiem i złymi ludźmi doświadczona. W domu, w którym dorośli i dzieci nie mieli przed sobą tajemnic ciała, razem mieszkając i rosnąc, w nieprzesadnej delikatności stosunków międzyludzkich. Delikatność ta przejawiała się co najwyżej tym, że ,,matki mojej machlerz nie bił przy mnie, w końcu nie z kamienia miał serce, bił ją, kiedy nie patrzyłem" (s. 18).
Jest tu jednocześnie średniowiecznie Piastowo i Jagiellonowo, współcześnie i przyszłościowo, niemiecko i polsko, chociaż trochę bardziej polsko, a może tylko tak się wydaje, bo częściej Paszko o Matce Polsce wspomina. I jest całkiem niełatwo, bo trzeba wysilić uwagę, nie stracić wątku, czasem leniwie się snującego, a czasem biegnącego wartko, bez oglądania się na zapóźnionego, śpiącego czytelnika. Ale jest też pobudzająco, do myślenia i do czucia, do rozważania tego, co było, być mogło, a pewnie i będzie. Bo warto wrócić za jakiś czas do Wiecznego Grunwaldu, jak wracał do życia Paszko, by poczuć to, co on mógł czuć, i zanurzyć się znowu w otchłań czasu i przestrzeni, pływać w niej i przedzierać się pokonując przeszkody.
(Ocena: 5/6)
Całość na blogu.
Niestety czuję się zawiedziony po przeczytaniu tej książki. Tak dużo pozytywnych opinii w mediach, a dla mnie osobiście to papierowa burza myśli na temat konfliktu polsko-niemieckiego i moralnego zagubienia człowieka w nieetycznym świecie.
Skaczemy od średniowiecza do teraźniejszości, od prehistorii do przyszłości. Co jakiś czas wita nas "świat równoległy" - całość mocno okraszona słownictwem staropolskim. Ciężko się czyta i po kilkudziesięciu stronach opuścił mnie początkowy zachwyt nad samym pomysłem na książkę.
Kim jest Paszko? Polakiem czy Niemcem, mordercą czy rycerzem? Królewski bękart, który prowadzi wewnętrzną walkę. Mimo że ginie pod Grunwaldem, śmierć okazuje się początkiem podróży we wszechświecie, przez kolejne czasy, inne rzeczywistości, pod różnymi wcieleniami.
Historia wymagająca uwagi, skupienia. Przeskoki w czasie, różne języki. Elementy powieści historycznej i fantastycznej, realizm magiczny, oryginalna forma. Smaczku dodaje posłowie autora.
Gorąco polecam.
Zaskakująca jest manipulacja materią książki, jakiej dopuszcza się autor. Fascynuje kalejdoskop alternatywnych wersji przyszłości i przeszłości, w których przyszło żyć głównemu bohaterowi. To koszmarne zapętlenie w pozbawionym końca konflikcie polsko-niemieckim. Te beznadziejne próby zdefiniowania siebie i swojej przynależności.
Z pewnością to nie wszystko. Książka ta pojemna jest w różne do interpretacji idee i metafory.
Ciężko i mozolnie się czyta, ale warto. Kto przebrnął przez "Drach" poradzi sobie i z tą lekturą.Gdyby tylko autor bardziej obrazowo przedstawił opisywane wojny przyszłości. Nie bardzo rozumiałem o co chodzi z mózgami w słoikach zasilanymi niemiecką krwią i Matką Polską, której łona zapładniane są w otwartych dworach polskich.
Inne książki autora
Wieczny Grunwald. Powieść zza końca czasów
0
Nie tylko Morfina Pod Grunwaldem ginie jeden z rycerzy zakonnych -- syn polskiego króla. Umiera, ale żyć i ginąć będzie jeszcze wielokrotnie. Śmierć...
Wieloryby i ćmy. Dzienniki
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Daleko za kołem podbiegunowym, na Spitsbergenie, jest osada. Stare drogi pozarastała tajga, okna szklarni rozbito. Po dawnym życiu pozostało niewiele —...
