Tata Tadzika
Maciej Stuhr

Macieja Stuhra chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Ale kim jest tytułowy Tadzik? W 24 felietonach, które były publikowane na łamach czasopisma „Zwierciadło” poznajemy małego chłopca –syna autora książki. Choć książką ciężko to nazwać. Zdaje się być zaledwie pozycją, która miała wypełnić lukę na bibliotecznej półce. Lukę, która spokojnie mogła pozostać luką. W porządku, styl typu gawędziarz reprezentowany przez Macieja Stuhra zasługuje na uznanie. Czyta się to lekko, łatwo i przyjemnie, ale czy to „czytelniczy seans, który rozbawi każdego”, jak to sugeruje napis na okładce? Wątpię. Mnie pozostawił raczej obojętną. Były zabawne momenty, teksty, które sprawiły, że się uśmiechnęłam, ale czy aby bawiłam się podczas lektury? Nie.

Moja opinia może sugerować, że książka jest całkiem do niczego. Zdecydowanym plusem, przynajmniej dla mnie, jest jej wydanie. Cudowny błękit, który wręcz kipi z książki jest jej zdecydowanym atutem. Rysunki też nie są najgorsze. Cała szata graficzna podoba mi się w stu procentach. Na krytykę jednak zasługuje czcionka. Nie wiem, szesnastka? No, może czternastka. Dla mnie – za duża. Można było zmniejszyć ilość stron, papier powinno się oszczędzać. No ale cóż, taki był zamiar wydawcy.

Macieja Stuhra, a właściwie ,,Młodego Stuhra" przedstawiać nie trzeba. Aktor, publicysta, reżyser, scenarzysta, konferansjer, psycholog i wykładowca akademicki. W zbiorze felietonów ,,Tata Tadzika", poznamy go jeszcze z jednej strony - ojca. W 24 epizodach prześledzimy rozwój relacji ojciec - dziecko, od oczekiwania na dziecko do osiągnięcia przez Tadzika zacnego wieku lat dwóch. Każdy epizod to kolejna anegdota i kolejny krok w rozwoju Tadeusza, to także kolejny pokaz elokwencji autora. Rozważania autora dotyczące ojcostwa i rozwoju dziecka okraszone są sporą dawką humoru oraz ukazują wszechstronne wykształcenie autora.

Bogaty język, wplatanie historii powszechniej i sztuki, humor i sarkazm, powodują, że każdy z epizodów to czytelnicza uczta.

Nie zależnie czy macie dzieci, czy nie, warto sięgnąć po tę pozycję i popatrzeć na kwestię wychowania dziecka z perspektywy ojca.