Sekta
Michael Katz Krefeld

Trzeci tom serii, podobnie jak w przypadku dwóch poprzednich, jestem na tak! Ten sam główny bohater - Ravn, były policjant z problemami i przeszłością. Tym razem zabiera się za prywatne śledztwo na zlecenie milionera. Mamy tu trochę rodzinnych sekretów, skomplikowanych relacji ojciec-syn, a także tytułową sektę. Dobry kryminał, trzyma w napięciu do ostatniej strony. Mam nadzieję, że szybko wyjdzie kolejny tom!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To moje trzecie spotkanie z twórczością Michaela Katz Krefelda. Po świetnych wcześniejszych częściach (Wykolejony i Zaginiony) duński pisarz zaprasza nas do Sekty, czyli trzeciej odsłony o bezkompromisowym detektywie Ravnie. Thomas Ravnshold jest byłym gliną i gwiazdą kopenhaskiej policji. Ma wieczne problemy z nadużywaniem alkoholu, który spożywa w zaprzyjaźnionej knajpce ,,Wydrze Morskiej". Mieszka na ,,Biance" wiekowym jachcie (faktycznie bardziej przypominającym łajbę) ze swoim psem imieniem M?ffe, wątpliwej urody buldogiem angielskim. I wciąż rozjątrza okropną ranę, która powstała po bestialsko zamordowanej ukochanej Evie. Tym razem Ravn podejmuje się naprawdę trudnego zadania. Ma odnaleźć syna pewnego bogatego biznesmena Ferdinanda Mesmera. Poszukiwany mężczyzna, Jacob Mesmer, dawniej przeżył załamanie nerwowe i przyłączył się do zielonoświątkowców. Obecnie najprawdopodobniej przebywa w jakiejś sekcie. Czy Ravnowi uda się bez problemu znaleźć zaginionego? Czy jego policyjny nos zaprowadzi go do poszukiwanego mężczyzny? Czy to jest bezpieczne? Po krótkim śledztwie Ravn wpada na trop Jacoba. Wszystkie ślady prowadzą do wiejskiej posiadłości, w której podobno jest głoszone słowo Boże. Detektyw stwierdza na miejscu, że tak naprawdę bardziej to wszystko przypomina obóz koncentracyjny niż sektę, w której czci się Boga. Terror, praca ponad siły, mnóstwo kar i wszechobecny głód, nie nastrajają ani pokojowo, ani pojednawczo. Ravn wpadł jak przysłowiowa śliwka w kompot, w paszczę Jacoba, nazywanego tutaj Mistrzem, i jego sługusów. Uznany za demona, nie znalazł się w sytuacji do pozazdroszczenia. Jak wybrnie z tego niewesołego położenia? Ogromnym plusem serii o Ravnie jest fakt, że można ją zacząć czytać w dowolnym miejscu. Jeżeli nie czytaliście dwóch pierwszych książek - nic nie szkodzi - autor zadbał, żeby czytelnik nie czuł się jak dziecko we mgle. Świetnie wprowadza w to, co najważniejsze dla opowiadanej historii. Krefeld ma specyficzny sposób opowiadania. Jego książki mają z góry narzucone tempo, które nie gna przed siebie na łeb, na szyję. Gwarantuję, że nie zabraknie czytelnikowi tchu. Za to akcja toczy się jakby odrobinę leniwie, a to z kolei bardzo pasuje do głównego bohatera. On też robi wrażenie, że na wszystko ma czas. Postaci są świetnie wykreowane, nikt nie jest ani nijaki, ani kryształowy. Każdy ma coś za uszami. Jest jak w życiu, nikt nie jest idealny. No, może jedni są mniej idealni, od drugich. Mimo iż głównemu bohaterowi można sporo zarzucić (choćby jego słabość do napojów wyskokowych), to jednak można się z nim zżyć i nie przestawać mu kibicować. Przemyślana fabuła, krótkie rozdziały, niecodzienny klimat to składowe kolejnej odsłony Ravna. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się wyśmienicie, a klarowny język zdecydowanie ułatwia zagłębienie się w lekturze. Pozytywem powieści jest główny bohater Thomas Ravnsholdt, trochę pokiereszowany przez życie, trochę wykolejony, oryginał i samotnik. Krefeld, w moim mniemaniu, naprawdę wyrasta na mistrza gatunku i aż chce się go więcej. Sekta to wyjątkowy kryminał z nie mniej oryginalnym detektywem. Przy wcześniejszych częściach pisałam, że to męski świat i tego zdania nie zmieniam. Dodam tylko, że nie tylko mężczyźni odnajdą się w kryminałach Krefelda. Sektę polecam tym z was, którzy swoją przygodę z prozą duńskiego pisarza już zaczęli. Polecam także spragnionym ciekawego kryminału i bohatera, którego trudno zapomnieć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dania, 2014 rok. Ravn-Thomas Ravnsholdt, były zastępca jednostki specjalnej policji w komendzie na Vesterbro mieszka samotnie na łodzi, utrzymuje się z drobnych zleceń, często upija się i rozmyśla o morderstwie swojej ukochanej narzeczonej Evy. Gdy nie może spać kręci się po okolicy i obserwuje podejrzane lokale, gdzie spotykają się międzynarodowi gangsterzy i wpuszczają w obieg podejrzane pieniądze, handlują narkotykami, ludźmi i zajmują się paserstwem. Ravn ma nadzieję, że wpadnie na trop zabójcy i wyjaśni śmierć Evy. Przyjaciele starają się pomóc w różny sposób Thomasowi, ale on odrzuca ich rady, nie chce pracować nad sprawami związanymi z wyłudzaniem pieniędzy od firm ubezpieczeniowych, czy też śledzić niewiernych żon. Dopiero, gdy nie ma czym zapłacić za cumowanie łodzi i może ją stracić przyjmuje pracę u bogatego Ferdinanda Mesmera prowadzącego największą w Skandynawii firmę zajmującą się strategiami zarządzania i kształceniem współpracowników naukowych. Mesmer zleca mu odnalezienie syna Jakoba, z którym pokłócił się i od dziesięciu lat nie utrzymuje kontaktu. Przyznał, że jednym z powodów zerwania syna z rodziną było to, że Jakob stał się bardzo religijny, wręcz fanatyczny. Miał trudny charakter, był introwertykiem, a czasem zdarzały mu się okresy depresji. Po jednym z epizodów załamania wstąpił do ruchu zielonoświątkowców i podążył za jego kaznodzieją. Wkrótce założył sektę Wybrańcy Boga, o której pisano w prasie, że stosuje pranie mózgu i dopuszcza się nadużyć finansowych. Ravn rusza na poszukiwanie Jakoba, ale szybko odkrywa, że cała sprawa ma drugie dno, bo Mesner już raz zlecał szukanie syna, a detektyw prowadzący sprawę po wejściu w struktury sekty zapadł się pod ziemię. Co ukrywa bogaty biznesmen? Co nim kieruje? Dlaczego szuka syna dopiero po dziesięciu latach? Dlaczego nie mówi wszystkiego? Krefeld zręcznie prowadzi narrację i równoległe wątki. Język w powieści jest dosadny, bez zbędnych słów. Akcja początkowo wolna od momentu przyjęcia zlecenia przez Ravna zaczyna przyspieszać. Autor bardzo dobrze oddaje atmosferę życia w sekcie. Wybrańcy Boga robią wszystko, żeby aspiranci zapomnieli o dawnym życiu, przeszłość nie ma znaczenia w dalszej drodze ku Bogu. Nie wskazane są kontakty z rodziną i przyjaciółmi. Zachęcano tylko do kontaktów w ramach wspólnoty, każdy kursant miał przydzielonego mentora, z którym nie tylko zgłębiał tajniki religii, ale też pracował społecznie. Ravn odkrywa, że życie w sekcie ma też inne oblicze: upokarzanie członków, stosowanie przemocy, szantażowanie, nadużywanie władzy. Im bardziej wgłębia się w temat i poszukiwanie Jakoba, tym więcej odkrywa mrocznych stron Wybrańców Boga, którzy tworzą piekło na ziemi. Kto nie czytał poprzednich książek z serii: ,,Wykolejony" i ,,Zaginiony" może śmiało czytać ,,Sektę" bez znajomości poprzednich tomów o Ravnie, gdyż autor nawiązuje do wcześniejszych wydarzeń z życia Kruka. Ci, którzy czytali poprzednie części oprócz nowych bohaterów i nowej zagadki, odnajdą też ,,starych znajomych". Dziennikarza Eduarda, który wciąż podrywa piękne dziewczyny i uprawia z nimi głośny seks na jachcie. Prawnika Lohmana spotykającego się co tydzień z antykwariuszką Victorią na partyjce karambola. Dawnego partnera Ravna w policji Mikkela rozpracowującego z narażeniem własnego życia niebezpieczne gangi imigrantów, rockersów i mafię ze Wschodu. Wszyscy spotykają się w barze Wydra Morska u Johnsona. ,,Sekta" to bardzo dobra kontynuacja serii o Ravnie napisana specyficznym językiem, bez zbędnych opisów, męska. Choć kryminał jest wytworem wyobraźni autora, to opisane wydarzenia odzwierciedlają współczesną rzeczywistość. Autor umiejętnie prowadzi czytelnika przez mroczne zakamarki ludzkiej duszy. Pranie mózgu, egzorcyzmy, szantaże, wyłudzenia pieniędzy, poniżanie-to prawdziwe oblicze sekty. Jeśli lubicie tego typu thrillery sięgnijcie po ,,Sektę". http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Thomas nadal pije i się obwinia o śmierć Evy.
Właśnie rzucił pracę, w której ganiał za ludźmi wyłudzającymi ubezpieczenie. Kiedy nie zdążył jeszcze dobrze zagrzać miejsca jako bezrobotny pojawia się nowa propozycja pracy. Pewien bogaty przedsiębiorca chce, aby Kruk odnalazł jego syna - przywódcę sekty "Wybrańcy Boga".
Pojawia się, więc tutaj motyw manipulacji ludźmi, izolacji od społeczeństwa, a nawet całkowitego upodlenia.

Rozdziały są krótkie, opisy oszczędne.
Co jakiś czas dowiadujemy się czegoś nowego o sprawie Evy. Pisarz nadal tworzy gęstą atmosferę. Jednak czegoś tej części brakuje. Nie wiem czy będzie nam dane dowiedzieć się więcej o narzeczonej Ravn-a... Czekam na kolejne części po polsku :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)