Scenariusz z życia
Anna M. Brengos

Zaczyna się od odkrycia, iż wieloletni mąż ma kochankę, córka wie, nie wspiera,  wykorzystuje i ogólnie „ma głęboko”, jakie matka wiedzie życie, byle jej nie kolidowało z zajęciami. Brzmi mało kolorowo. Ale Marta nie jest biedną skrzywdzoną i porzuconą istotką, potrzebuje tyko kopniaka na zachętę, którego wymierza jej przyjaciółka i rozpoczyna się kolejny etap ogarniania rzeczywistości.

Jest zabawnie i sympatycznie. Chwilami może zbyt prosto, jednak po zastanowieniu dochodzę do wniosku, po co utrudniać sobie życie. Wiek nie jest ogranicznikiem, jest nim tylko nasza wyobraźnia. Napisana lekko, z dystansem, obfituje w niespodziewane zwroty zdarzeń ( to nie powieść przygodowa); pan od żagli rozbawił mnie do łez, typowy „old boy” naszych czasów. To jedna z pobocznych postaci występująca w książce, są też inne, równie zabawne, co pozytywne, dodające całości barw.

Przyjemna książka, na poprawę humoru. Umilacz wieczoru. Będzie dobrym pomysłem na prezent, a zbliża się czas na zakupy…

Trzeba szukać światełka w tunelu i mieć nadzieję, że to nie pociąg.

 

Empikgo ebook

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Marta jest ideałem żony. Sprząta, gotuje, prasuje. Oprócz tego oczywiście jest kobietą pracującą. Spełnia się w roli pedagoga szkolnego. Mimo to w sprawach małżeńskich nie układa się tak jak powinno. Seks? A co to w ogóle jest....
Kiedy przyłapuje męża na zdradzie, myśli, że jej świat legł w gruzach. Po pierwszym szoku postanawia wziąć się w garść i zawalczyć o siebie. Zdecydowanie musi nauczyć się również asertywności zarówno w życiu prywatnym, jak i służbowym.

Czy uda jej się zacząć nowe życie bez męża? Czy patrzenie na świat z dystansem do siebie i w zaistniałej sytuacji wyjdzie jej na dobre?

Historia życiowa, przepełniona humorem. Całość ma w sobie nutkę sarkazmu, a dialogi z mężem nie raz wywoływały u mnie niekontrolowaną salwę śmiechu.
Bohaterka zwraca się często bezpośrednio do czytelnika, co pozwala wczuć się w historię i poczuć się jej częścią.
W delikatnie prześmiewczy sposób ukazana jest postać męża, który mimo związku z inną dalej radzi się byłej żony, chociażby w sprawie zakupów.
Autorka pokazuje, że kobieta jest siłą sama w sobie i w każdej jednej sytuacji potrafi dojść do zamierzonego celu. Wszystkie zdarzenia realistycznie odzwierciedlają codzienność ludzi w wielu dziedzinach. Marta jest idealnym przykładem, że z każdej opresji jest wyjście
i warto walczyć o siebie i swoje marzenia. Wystarczy odrobina dystansu, poczucie humoru
i prawdziwa przyjaźń, a można dosłownie wspiąć się na szczyt i to nawet sławy.
Rozterki i przemyślenia w książce są tak trafne, że nie da się nudzić nawet przez chwile.
Losy bohaterów, mimo że opisane z przymrużeniem oka, trafnie odzwierciedlają prawdziwe życie większości społeczeństwa.
Książka pozytywna, przyjemna i z całą pewnością motywująca.
Polecam każdej kobiecie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Do sukcesu niekoniecznie trzeba przeć najprostszą drogą". Ten mądry cytat pasuje idealnie do sytuacji życiowej Marty, bohaterki książki "Scenariusz z życia". Kobieta jest żoną Bogusia, matką dorosłej córki, babcią. Jak większość z nas, pracuje na kilku etatach. Jest szkolnym pedagogiem, a "przy okazji" ogarnia dom, pomaga w opiece nad wnuczkiem. Rzadko ma czas dla siebie, na swoje przyjemności.

Pewnego dnia dowiaduje się o romansie męża z dużo młodszą kochanką. Daje jej to impuls do zmian w życiu. Marta ma więcej czasu dla siebie i stopniowo wprowadza coraz więcej zmian w swoim otoczeniu. Poświęca sobie coraz więcej czasu.

"Scenariusz z życia" to powieść napisana w pierwszej osobie. Bohaterka zwraca się do nas, jak do przyjaciółki. Jej przemyślenia są ubrane w żartobliwą formę. Nieobcy jest jej sarkazm.

To co zdarzyło się w jej życiu, dla wielu kobiet może być wielkim dramatem. Autorka w swojej książce pokazuje nam, że z każdej sytuacji możemy wyciągnąć wnioski i iść dalej z uśmiechem na ustach. Okazuje się, że bliskie osoby nieraz potrafią podciąć nam skrzydła. Jednak każdy powinien spełniać swoje marzenia i nie oglądać się, na to, co myślą i mówią o nim inni ludzie.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

  Marta Cichecka jest żoną z wieloletnim stażem, matką dorosłej córki i pedagogiem szkolnym. Oddała się bliskim i swej pracy po części zapominając o swoich marzeniach. Przedłożyła dobro najbliższych przed swoje. I to niestety już wkrótce sprzeciwi się przeciwko niej a najbardziej niewybredny sposób. Marta odkrywa bowiem, że jej mąż ma kochankę. Dużo młodszą, która mogłaby być jego córką. Dla każdej kobiety byłby to nokaut. Ale nie dla Marty, która właśnie dopiero teraz zaczyna walczyć o swoje pragnienia i realizować marzenia.
   Czy w każdym wieku można zacząć wszystko od nowa? Czy można być szczęśliwą singielką? Czy scenariusz z życia Marty zaprowadzi ją na wyżyny?

    Książka "Scenariusz z życia" jest wznowieniem powieści, która miała premierę w 2014 roku. Tak szczerze, to gdzieś mi to pierwsze wydanie mignęło przed oczami i zapewne było to w bibliotece. Niestety wtedy nie było mi dane zapoznać się z historią. Lecz właśnie teraz przyszedł ten moment.
   Powiem tak, nie spodziewałam się, że powieść będzie naszpikowana humorem. Niewybrednym, bawiącym do łez. Powodującym, że na koniec bolał mnie brzuch. 
   Autorka pisze ironicznie, trochę tak prześmiewczo i tym samym pokazuje jak kobieta i jej rola z biegiem lat się zmienia z małżeństwa. Jak popada się w rutynę, zapominając o sobie. I dopiero jakaś tragiczna chwila jest zapalnikiem zmian. Walki o siebie. 
   W ogóle powieść jest pisana w formie pamiętnika. Takiego dialogu skierowanego do czytelnika. Ma się wrażenie, że człowiek siedzi przed bohaterką i słucha jej zwierzeń. Jej przemyśleń, jej pomysłów na życie, jej codzienności a także relacji z rodziną. 
   To było bardzo dobre i bardzo trafne. Nietuzinkowe i niezwykle interesującym pomysłem. 
   Marta jako postać kobieca w tej powieści jest osobą zaradną. Empatyczną, troskliwą, pomocną i odważną. Co sobie postanowi to zrobi.
    Brawa za determinację i pokazanie przez tę postać, że bez względu na wiek nie ma rzeczy nie do pokonania. Nie ma rzeczy niemożliwych. Wszystko zależy od nas samych, naszej odwagi i chęci. Dużą pomocą jest wsparcie osób nam życzliwych. A w tej kwestii przyjaciółka głównej bohaterki, Marta spełnia się idealnie. To również bardzo fajnie wykreowana postać. 
   Moje brwi poszybowały wysoko, gdy odkryłam czym jest tytułowy "Scenariusz z życia". Świetny kolejny pomysł.
     To taka zyciowa lektura. Życie takim jakim jest. Pokazująca plusy i minusy. 
   Akcja wbrew pozorom jest dynamiczna i nie ma miejsca na nudę. Co rusz wyruszamy z bohaterką na kolejne wyprawy, które dostarczają wielu emocji oraz wrażeń. 
  Znajdziemy tutaj wiele przemyśleń. Wolę szczegółów, na które warto samemu zwrócić uwagę w swoim życiu i małżeństwie a także w relacji z dziećmi.
  Krótkie podsumowanie:  Z życia warto czerpać całymi garściami. Carpe Diem bez względu na wiek. Być dla innych ale i dla siebie. Warto znaleźć równowagę, by się nie zatracić. By być asertywnym. Optymistą i z każdej złej chwili wyszukiwać pozytywów. Być sobą. Być szczęśliwym. Oto idealny przepis na życie. 

Polecam

 

 

 

Współpraca: Wydawnictwo Lucky

 

 

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Co ja gadam? Gadam, że mój ślubny właśnie łamie śluby małżeńskie. Z Konferencją. (s. 9) Marta Cichocka niechcąco przyłapuje swego męża Bogusia ściskającego na ulicy obcą kobietę i nadskakującego jej, co było dziwnym zachowaniem. Wkrótce Boguś dzwoni, że wróci późno, bo ma... konferencję. I takim to sposobem kochanka Bogusia została przez Martę nazwana Konferencją. Skoro Boguś uprawia seksualną partyzantkę, zorientowany jest na inny cel, a libido mu nie spadło, tylko IQ i ogólnie rzecz ujmując - odmienił swoje życie, to ona, Martusia, doszła do wniosku, że czas najwyższy zmienić COŚ w swoim życiu, dostosować je do własnych upodobań. Ale na początku przeżywa kryzys - w filiżance szuka straconych lat, płacze i żali się przyjaciółce Kasi. Żyłam sobie pod kloszem, jak mucha zatopiona w bursztynie. (s. 193) Bohaterka od 27 lat tkwi w zaklętym kręgu rodzinnym. Jest wykorzystywana przez rodzinę, stłamszona. Spełnia zachcianki męża (nie)wynalazcy, sama dba o dom, dokonuje cudu ekonomicznego na co dzień, wyręcza zamężną córkę w wychowaniu syna i do tego pracuje jako pedagog w szkole. Wszyscy urządzają jej życie. Kobieta nie ma czasu dla siebie. Przypadkiem na basenie z wnukiem 4-letni Piotruś zauważa dziadka: - Babciu, patrz! Dziadek! (...) - Dziadek ma sklerozę. (...) - Brzydka ta skreroza. Ty jesteś ładniejsza. (s. 41-42) Mąż na wiadomość o tym, że ma kochankę, wypiera się tego: - Po raz kolejny powtarzam, że ty ze swoją chorą wyobraźnią powinnaś pisać scenariusze. - Scenariusze? Ja ci napiszę scenariusz! - zezłościłam się. - Tylko się nie zdziw, jak cała Polska będzie oglądała na wielkim ekranie, z jakim dupkiem przeżyłam tyle lat - głupia! (s. 73) I rzeczywiście, Marta pisze scenariusz w jedno popołudnie i niecałą noc. Szybko! Od czasu Konferencji i pozbycia się męża z domu staje się stopniowo inną kobietą, która potrzebuje wyzwań, adrenaliny, powietrza, przestrzeni. Nie próbuj, po prostu rób. (s. 69) Autorka poruszyła kilka ważnych wątków i tematów w swej powieści obyczajowej ostro nakrapianej poczuciem humoru. Mąż dwie lewe ręce, choć inżynier z wykształcenia, nic w domu nie naprawi, nie zrobi, tylko czeka, aż mu wszystko żona poda pod nos - kura domowa. Z kolei egoistyczna córka ciągle obarcza Martę opieką nad wnukiem, a sama w tym czasie korzysta z życia - babcia na dwóch etatach. Konferencja, donaszająca męża Marty - kochanka Bogusia. Dyrektor szkoły, Naprawa, tylko ją wykorzystuje do tworzenia papierologii za niego i innych prac, a ona nie potrafi odmówić - problem asertywności. No tak, z Chińczykami po chińsku, z dzieciakami po ichniemu. (s. 95) Gradacja priorytetów. Pisanie scenariusza i przygotowanie go do produkcji filmu. Damska torebka i ,,przydasie". Zmiana wizerunku i charakteru, szukanie siebie i swej kobiecości w sobie. Uprawianie sportu. Odnowy biologiczne u przyjaciółki Kasi. Realizowanie marzeń i podejmowanie wyzwań, np. test PESEL-u, czyli wyprawa w góry. Refleksje o życiu i mężczyznach. Wychowanie własnego dziecka. Relacje z dziećmi - małym wnukiem i młodzieżą szkolną. Relacje z dorosłymi ludźmi na różnych stopniach zażyłości - z dorosłym synem przyjaciółki, z Konferencją, z prawie byłym mężem, z konkurentami do jej stanu wolnego. Czy przeterminowanymi kosmetykami: Gdybyśmy z tego, co zostawiamy na lepsze czasy, korzystały w gorszych czasach, to od razu te złe stałyby się lepsze. (s. 49) A to wszystko podane w lekkiej, humorystycznej formie. Autorka jest uważną obserwatorką naszego codziennego życia. Świetnie pisze dialogi, bawi się słowami, układając je w zabawne zwroty i wyrażenia, a przy tym wplatając mądrości życiowe. Wielokrotnie parskałam śmiechem, czytając wypowiedzi Marty lub dialogi z jej udziałem. Teksty z kontekstami i podteksty! I jeszcze onomastyka! Nazwiska bohaterów idealnie dobrane do ich temperamentu, charakteru czy wyglądu. Akcja biegnie dość szybko i ciągle coś się dzieje. Refleksje i spostrzeżenia bohaterki pojawiają się częściej w drugiej części powieści. Nieco mi się dłużyły, bo czekałam na dialogi i akcję. Trochę rozczarowała mnie końcówka. Jest dość duży przeskok czasowy z lekka tylko zarysowany, a potem przewidywalne zakończenie i jakby takie wymuszone, w biegu. I sam tytuł mi nie do końca pasuje... Lekko irytować może narracja pierwszoosobowa, kiedy bohaterka często zwraca się bezpośrednio do czytelniczki kobiety, jakby szukając u niej pocieszenia, potwierdzenia swoich słów czy choćby odrobiny współczucia. Mnie osobiście irytowały zdrobnienia imion. Bohaterka ma około 50 lat i do niej też to nie pasuje. Chyba że chodzi o pewne ironiczne pokazanie bohaterów... Mimo wszystko polecam ,,Scenariusz z życia" na zimowy wieczór jako lekturę relaksującą i odprężającą po ciężkim dniu. A także jako receptę-determinację na to, by zacząć nowy rozdział w życiu, niekoniecznie z mężczyzną u boku. Taka rozkosz, jakie możliwości. (s. 245)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Anna M. Brengos jest w wieku 50+. Mieszka i pracuje w Warszawie. Po trzydziestu dwóch latach pracy w oświacie postanowiła zmienić coś w swoim życiu i zająć się tym, co przyniesie jej więcej satysfakcji. Założyła z przyjaciółmi fundację Ocean Marzeń, pracuje w Obywatelskiej Fundacji Pomocy Dzieciom, organizuje akcje społeczne, festiwale i zbiórki na rzecz potrzebujących. Chociaż jej twórczość temu przeczy, podkreśla, że nie jest feministką. Scenariusz z życia to pełna humoru i życiowej satyry współczesna powieść obyczajowa. Marta jest w wieku 50+, ma w miarę ułożone życie u boku męża - wynalazcy. Jest matką dorosłej córki i babcią pewnego przedszkolaka. Pracuje jako pedagog szkolny i tak właściwie chyba nie ma na co narzekać, oprócz tego że prawie wszystko jest na jej głowie. Pewnego dnia zupełnie nieoczekiwanie widzi swojego męża w objęciach dużo młodszej od niego kobiety (prawie równolatki ich córki) i z pewnością nie są oni jedynie zwykłymi znajomymi. Boguś, czyli mąż Marty ani nie czuje się winny ani też nie ma zamiaru wyprowadzić się z ciepłego gniazdka małżeńskiego, ale jego żona postanawia mu w tym pomóc i pakując rzeczy dosłownie wyrzuca go za drzwi. Po odejściu męża życie kobiety zmienia się diametralnie. Zainspirowana ostatnią w domu rozmową z (prawie byłym) mężem Marta pisze scenariusz, który... No cóż, nie zdradzę, co się wydarzy, ani tego czy główna bohaterka poradzi sobie ze zmianą swojego życia. Warto przekonać się o tym samemu, co jest jednoznaczne z tym, że trzeba książkę przeczytać. Jak wiadomo kwalifikuję książki do różnych kategorii i muszę z czystym sumieniem przyznać, że tę książkę ,,układam" na półce ,,książka od której nie można się oderwać". Tak właściwie to powinnam być zła na autorkę, bo z powodu jej książki dwa razy przejechałam swój przystanek w drodze do pracy (czytając oczywiście w autobusie), raz prawie rozgotowałam zrazy, i dwa razy zaspałam do pracy. O czym to świadczy? Chyba nie muszę dodawać. Jest to lektura tak pełna humoru i ironii dotyczącej życia, że trudno się nie uśmiechnąć prawie na każdej stronie. Zabawne dialogi pełne wyjątkowego sarkazmu (ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu, jeżeli sarkazm można rozumieć pozytywnie), czyta się nie tyle z nutą rozbawienia, co z całą symfonią śmiechu. Trudny i poważny temat, który inna osoba ,,ubrałaby" w dramat, autorka przedstawiła w świetle carpe diem. Fabuła wciąga od pierwszej strony i nie pozwala na oderwanie się od treści. Książkę czyta się tak szybko, że ani się obejrzysz a jesteś już po połowie, a na końcu pytasz: ,,co już koniec?" i masz ochotę zawołać: ,,chcę jeszcze!!!!". To moje pierwsze spotkanie z powieścią autorki, jest to debiut pisarki, a skoro to debiut, to ja poproszę o więcej. Ta lektura to terapia śmiechem, to tak optymistyczne spojrzenie na świat i życie, które nie zawsze jest lekkie, łatwe i przyjemne, że po przeczytaniu tej książki każdy problem wydaje się wyjątkowo błahy. Długie, jesienno-zimowe wieczory, pozbawione słońca a doprawione szarością i deszczem, koniecznie trzeba rozświetlić sobie dobrą lekturą i tę książkę mogę polecić, jako to jesienne słońce. Książka napisana jest w pierwszej osobie, narratorem jest główna bohaterka przedstawia fakty tak, jakby kobieta siedziała z czytelniczką przy dobrej butelce wina i opowiada o tym, co ją spotkało. Opowiada z takim entuzjazmem i humorem, że czyta się dosłownie jednym tchem. Polecam tę lekturę nie tylko paniom, może powinni ją również przeczytać panowie, warto przekonać się, że my kobiety wcale nie jesteśmy taka słaba płeć, a często jesteśmy silniejsze od nich. Polecam też rozpocząć czytanie tej powieści w pierwszy dzień weekendu, żeby można ją było szybko skończyć, bo od niej naprawdę trudno jest się oderwać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Hej... Macie ochotę na ciepłą, błyskotliwą, pełną humoru i pozytywnego nastawienia lekturę?

Jeśli tak to sięgnijcie po "scenariusz z życia".

Marta główna bohaterka to niezwykła kobieta, która nawet wtedy gdy odkrywa zdradę męża nie traci ani wiary w siebie ani pozytywnej energii. Nie rozpacza, nie załamuje się, nie docieka " dlaczego? ".Marta przede wszystkim zna swoją wartość i to właśnie zdrada męża otwiera jej oczy i wyrywa z przekonania, że już nic jej w życiu nie czeka.

Wręcz przeciwnie. To po jego odejściu w końcu zaczyna żyć. Zaczyna się spełniać jako kobieta. Zaczyna sięgać po swoje skrywane marzenia. Zaczyna się realizować, przekonując przy tym, że to jest to co sprawia, że jest prawdziwie szczęśliwa.

Czytając książkę uśmiech praktycznie nie schodził mi z twarzy. Cięte riposty, błyskotliwe wypowiedzi... Tu ich nie brakuje dlatego lektura jest jak najbardziej godna polecenia. Odważę się nawet napisać, że szczególnie zdradzone osoby powinny się na nią zdecydować. Bo koniec związku nie musi oznaczać koniec wszystkiego, a wręcz przeciwnie. Może być początkiem czegoś pięknego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W tej historii jest tyle emocji, że starczyloby ich na kilka innych książek. 

 

Marta, pięćdziesięcioletnia Pani pedagog, dowiaduje się, że jej mąż zdradza ją z 25-letnią, piękną kobietą. Jednak nie załamuje ona rąk, tylko zaczyna nowe życie i pisze scenariusz na postawie swoich przeżyć. Nawet się nie spodziewa, że jej historię pozna wielu ludzi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książki z serii BABIE LATO autorstwa Anny M. Brengos można potraktować jak swego rodzaju sinusoidę. Raz jest dobrze, słodko-gorzko, odpowiednio do okazji. Aż chce się powiedzieć, że pisarka stosuje antyczną, ale niezapomnianą zasadę decorum, gdzie gatunek pasuje do tematu i stylu. Owszem, nie jest wyszukanie i nie można tychże krótkich powieści nazywać perełkami czy bestsellerami. Historie zaproponowane przez panią Brengos mają nas wzruszać, pouczać, zmuszać do indywidualnej refleksji. Z drugiej jednak strony, czasem zdarza się, że inne utwory pisarki już takie nie są i czytelnik wręcz zmusza się, by dotrzeć do zakończenia. Czy ,,Scenariusz z życia" warto czytać? Według mnie tak, szczególnie przez kobiety zranione uczuciowo. Trzeba o siebie walczyć, a nie płakać pod kołdrą- w ten sposób do niczego nie dojdziemy i o tym jest właśnie ta krótka powieść.

Marta Cichecka to główna bohaterka książki. Kobieta jest po pięćdziesiątce, ma męża Bogusia, a także dorosłą córkę Ewę oraz wnusia Piotrusia. Marta to także spełniona pani pedagog, choć i tak jej drugim etatem, a może nawet pierwszym, jest usługiwanie mężowi jako kura domowa. Przynieś, wynieś, pozamiataj, a na dodatek wyprasuj mi, odgrzej obiad, podaj piwo- to codziennie zadania pani domu. Niestety, Marcie w jednej sekundzie zawala się, i tak już niezbyt atrakcyjne, małżeństwo. Zdrada męża zawsze boli i tym razem pisarka nie uczyniła wyjątku. Na szczęście, Marta ze swoim bólem nie pozostaje sama sobie, ponieważ ma oddaną przyjaciółkę Kasię. To ona uświadamia dojrzałej kobiecie, że trzeba o siebie walczyć. Hasło: NIE PRÓBUJ. ZRÓB TO mocno zakorzeni się w głowie kobiety. Co postanowi odrzucona żona? Czy się rozwiedzie? Czy zamknie się w czterech ścianach? Dlaczego pewnego dnia tak ochoczo siada przed komputerem i tworzy? Tylko co tworzy? Tego musicie dowiedzieć się sami, a warto to uczynić.

Większość fabuły oparta jest na pomysłach Marty, która zrozumiała, że musi uwierzyć w siebie i zacząć żyć po swojemu. Niemniej jednak, ja na długo zapamiętam córkę kobiety, Ewę. Tak egoistycznej, zapatrzonej w siebie, wygodnej laluni nie chciałabym mieć w swoim otoczeniu. Zakładam, że taka projekcja jej charakteru była celowa- jeśli tak, to bardzo dobrze się udała.

Autorka bardzo dobrze ujęła temat życia po pięćdziesiątce. Gdy mamy jakąś bratnią duszę lub zapalnik do działania, wówczas nie musimy zamykać się w czterech ścianach i upodabniać się do stuprocentowej kury domowej czy służącej. Podobało mi się też podejście pisarki do romansu faceta po pięćdziesiątce z dwudziestokilkuletnią lalką Barbie. Jak konkretnie go opisała? Sami zobaczcie.

 

Czy polecam książkę? Cóż, jak już wspominałam, nie jest to powiastka wyższych lotów, można ją przeczytać w jeden leniwy wieczór. Sama jednak dobrze się przy niej bawiłam i nie zmuszałam się do czytania. Język i styl jest tu adekwatny do całej fabuły. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)