Róża z piór
Katarzyna Targosz

Książka "Róża z piór" to opowieść w której zakochałam się bez reszty. To przepiękna, niosąca nadzieję i przywracajaca wiarę w człowieka historia, która przypomina nam o cudach dnia codziennego. Autorka zdejmuje z oczu czytelnika klapki, które zamykają nam zdolność dostrzegania znaków. A może wolimy ich nie widzieć, bo wtedy należałoby za nimi podążać, a tak wygodnie jest tkwić w swoim grajdołku narzekać, narzekać i narzekać.

Klaudia podjęła odważną decyzję i poszła za takim właśnie znakiem.. jedna fotografia odmieniła jej życie. Wyrwała z szarej monotoni, z niszczących poglądów, które próbowała przejąć od współlokatorów, byle tylko zyskać w ich oczach uznanie. Miejsce ze zdjęcia stało się początkiem jej nowego życia. Pomimo początkowych trudności, dziewczyna przekonała się, że może żyć pięknie, własnym życiem a łańcuch cudów, które przestała ignorować doprowadził ją w upragnione ramiona. Wystarczyło się odważyć i zrobić pierwszy krok..

Dla mnie jest to pierwsze spotkanie z twórczością pani Katarzyny Targosz. Koniecznie muszę sięgnąć po jej wcześniejsze powieści. Cudownie lekkie pióro autorki sprawia, że przepływa się przez kolejne strony tej książki, będąc wypełnionym po brzegi emocjami. Ludzkie tęsknoty, nadzieje i poszukiwanie własnego miejsca, a w tle tajemnica tytułowej róży z piór, to składniki, które złożyły się na idealną powieść od której nie sposób się oderwać.

Polecam wam ją z całego serca !!

,,- W cuda to ja przestałam wierzyć lata temu.

- Dziwne, bo powinnaś!"

Wierzycie w cuda? Zdarzyło wam się kiedykolwiek poczuć taką iskrę, która stała się przyczynkiem do zmiany dotychczasowego stylu życia? A może zastanawialiście się nad tym, kto lub co kieruje waszymi ścieżkami w taki sposób, że codzienność wygląda właśnie tak, a nie inaczej? Przed podobnymi rozmyślaniami i dylematami staje Klaudia. Bohaterka powieści Katarzyny Targosz pt. ,,Róża z piór".

Klaudia to młoda kobieta, która próbuje ułożyć sobie życie na własnych zasadach. Opuszcza rodzinny dom i rodziców, którzy przytłaczają ją swoimi oczekiwaniami. Można powiedzieć, że jej wybory nie są zbyt zadowalające. Niepewna siebie, ,,szara myszka" trafia w otoczenie młodych, gniewnych ludzi, którzy sądzą, że tylko krzykiem można zdobywać świat i forsować swoje życiowe postulaty. Klaudia choć pragnie utożsamiać się z tą grupą czuje, że nie tędy droga. To nie dla niej. Przełomem w życiu bohaterki jest zdjęcie, które wprawia ją w absolutny zachwyt. Pod wpływem impulsu, Klaudia wyrusza nad morze, aby przekonać się, czy podszept, za którym tak spontanicznie podąża, może odmienić jej życie. Czy faktycznie tak będzie?

Piękna to była opowieść. Można powiedzieć, że chwilami wydawała się dość nierealna. Jednak w ostatecznym rozrachunku, śmiało mogę powiedzieć, że we wszystkich opisanych przez autorkę zdarzeniach, był ukryty głębszy sens. Nawet ten, kto sceptycznie podchodzi do tematu cudów, da się przekonać, że one jednak naprawdę się zdarzają. Wszystko ma swoją przyczynę i swój skutek. Życie pełne jest znaków i niespodzianek, trzeba tylko umieć i chcieć je dostrzegać. Trzeba również zawierzyć Panu Bogu i w nim pokładać swoją ufność. Tylko On bowiem, poprowadzi nas odważnie przez wzburzone morze prosto do bezpiecznej przystani.

,,Róża z piór" Katarzyny Targosz, to powieść pełna emocji i refleksji. Bohaterowie, z czułością i uwagą traktowani przez autorkę, dzielą się z czytelnikiem swoimi troskami i smutkami. Prowadzą przez meandry i zawiłości ludzkich uczuć, dylematów, tajemnic i wątpliwości. Ich doświadczenia i postępowanie stają się dla nas, czytelników drogowskazem, który wskazuje dobrą i pomyślną ścieżkę w życiu.

Powieść Katarzyny Targosz napisana jest lekkim i pięknym językiem. Intryguje licznymi zwrotami akcji i wyzwaniami, przed którymi stawia bohaterów autorka. Uświadamia, że życie to ciągła sinusoida. Raz jest lepiej innym razem gorzej, jednak zawsze po burzy i sztormie, wschodzi słońce. Autorka tak sprawnie i interesująco prowadzi fabułę, że nie sposób oderwać się od czytania. Z ciekawością śledzimy losy bohaterów. Odkrywamy ich tajemnice i wzajemne powiązania.

Moje kolejne spotkanie z twórczością autorki uważam za bardzo udane. Autorka poruszyła we mnie jakąś delikatną nutę. Skłoniła do przemyśleń i wprowadzenia zmian w życiu. Dzięki tek powieści jeszcze bardziej wierzę w to, że cuda w życiu są możliwe. Wystarczy tylko umieć cierpliwie czekać, wierzyć i ufać. Polecam!

Klaudia dzień w dzień przekłada tysiące zdjęć, jednak nigdy żadne z nich nie wzbudzało w niej większych emocji. Tak było do czasu aż z pozoru zwykła odbitka robi na niej piorunujące wrażenie. Wtedy dziewczyna wyrywa się z letargu. Jakby było tego mało decyduje się na szaloną podróż by odnaleźć miejsce, które zostało utrwalone na fotografii. Decyzja podjęta pod wpływem impulsu odmieniania życie Klaudii o sto osiemdziesiąt stopni.
Ktoś mógłby uznać, że autorkę poniosła fantazja i takie zbiegi okoliczności, jakich doświadczyła Klaudia nie istnieją. Nie ma się, czemu dziwić... Ludzie pragną widzieć jedynie spektakularne cuda a nie te małe, codzienne. Takie cuda, których katalizatorem była niepozorna fotografia były udziałem głównej bohaterki Róży z piór. Te (nie) zwykłe cuda na pierwszy rzut oka mogły wydawać się nic nieznaczące, ale pomogły wyrwać jej się z marazmu i odnaleźć siebie. Dzięki nim mogła powiedzieć, że w końcu jest szczęśliwa.
Róża z piór to wyjątkowa historia o poszukiwaniu siebie i swojej życiowej drogi. Pokazuje, że codziennie wokół nas dzieją się cuda mogące ubogacić nasze życie. Sztuką jest by je dostrzec. Róża z piór to lekka i przyjemna lektura, która bez najmniejszego problem skłoni czytalnika do życiowych refleksji. Z pewnością sięgając po nią nie poczujecie się zawiedzeni.