Prawdziwe morderstwa
Charlaine Harris

Główna bohaterka ma (uwaga!) 150 cm wzrostu, okulary i zamiłowanie do brutalnych morderstw. Tak, to nie może być nic innego jak jedna z książek z cyklu o Aurorze Teagarden. Raz w miesiącu uczęszcza do klubu, w którym omawiane są najróżniejsze morderstwa. Każdy z członków jest specjalistą jakieś sprawy sprzed lat, lecz to spotkanie okaże się wyjątkowe. W momencie, gdy Aurora przyjeżdża na miejsce spotkania, przed wejściem stoją dwa auta - Sally Allison i Mamie Wright. Kiedy wchodzi do środka dzwoni telefon. Rozmówca prosi o Julie Wallace - ofiarę zbrodni, na temat której ma mówić na spotkaniu Aurora. Sally uspokaja ją, twierdząc, że to jakiś głupi żart. Spotkanie ma się już zaczynać a Mamie dalej nie ma. Nie jest ona osobą lubianą wśród członków Prawdziwych Morderstw. Wydaje się, że przychodzi do klubu, aby mieć tylko na oku swojego męża, Geralda. Prosty język autorki sprawia, że książkę czyta się szybko. Akcja sama w sobie toczy się dość wolno. To, co rzuca się w oczy to brak rosnącego stanu napięcia, kolejne morderstwa są opisywane w taki sposób, jakby ktoś czytał informacje z gazety na ten temat. To samo można powiedzieć o bohaterach powieści. Aurora wydaje się być niesamowita plotkarą, która potrafi powiedzieć o każdym mieszkańcu miasteczka kim jest, co robi, czym się zajmuje, z kim się spotyka etc. Nie jesteśmy w stanie lepiej poznać żadnej z postaci poprzez tak powierzchowne opisy. Fabuła ma niesamowity rozmach. Trup goni trupa, w ruch idą noże, kije baseballowe, siekiery i trucizny. Aurora ma pecha bo znajduje albo narzędzie zbrodni, albo trupa. Policjantów doprowadza swoją obecnością do skrajnego poirytowania. Książka Harris napisana jest z perspektywy głównego bohatera. Choć historia nie trzyma specjalnie w napięciu, to ciężko przewidzieć kto jest mordercą. Okazuje się, że nic nie jest takie, na jakie wygląda. Książka odpręża i mimo niedociągnięć można ją przeczytać. Pokuszę się o kolejne części serii, może będą lepsze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pierwsze strony mnie zniechęciły jednak już po chwili nie mogłam się oderwać. Przygody skromnej bibliotekarki, tak ludzkiej i realnej jak tylko można sobie wyobrazić naprawdę mogą się podobać. Lekka i przyjemna książka w sam raz na jeden wieczór.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lekko i przyjemnie się czyta, fabuła całkiem ciekawa-skromna bibliotekarka w samym centrum zdarzeń całkiem dobrze się odnajduje ;) Przyznam szczerze, że jestem mile zaskoczona :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czy prawdziwe morderstwo może wydarzyć się w spokojnym, niczym się nie wyróżniającym amerykańskim miasteczku? Ależ oczywiście. Doświadcza tego młoda, ambitna i inteligentna bibliotekarka (!) o nietypowym imieniu Aurora. To właśnie ona znajduje ciało, będące pierwszym z krwawej serii morderstw. Aurora Teagarden należy do klubu, którego członkowie z zamiłowania zajmują się rozwiązywaniem i analizowaniem starych, ale prawdziwych zagadek kryminalnych. Kiedy dochodzi do morderstwa, każdy z nich jest podejrzany, każdy może także stać się ofiarą. Nikt nie czuje się bezpiecznie. Książka napisana stylem lekkim i barwnym wciąga od pierwszego zdania, trudno więc oderwać się od lektury. Fani pióra Harris mają okazję poznać nowe oblicze tej pisarki. Miłośnicy kryminałów i książek z dreszczykiem znajdą tu coś dla siebie. Fabuła przypomina trochę tę, jaką wielbiciele gatunku podziwiać mogli w Klubie Dantego, znakomitej powieści, której autorem jest Matthew Pearl. W obu przypadkach seryjny morderca stylizuje swoje morderstwa tak, by członkowie klubu mogli je bez problemu rozpoznać jako te, którymi z pasją się zajmowali. Każdy się jednak zgodzi z twierdzeniem, że o wiele łatwiej zajmować się nimi z dystansu niż doświadczać ich niemal namacalnie, być naocznym świadkiem dziejących się potworności. Książka Harrris pozytywnie zaskakuje. Jako pierwsza część cyklu jest niezwykle obiecująca. Czytelnik z pewnością będzie niecierpliwie czekał na kolejne tomy. Panie zapewne zaciekawi wątek miłosny, który rozwija się równolegle do wydarzeń mniej przyjemnych. Którego adoratorów wybierze Aurora? Poczekajmy do jesieni, a być może się dowiemy! Polecam książkę każdemu, kto chciałby spędzić wakacje z ciekawą i wciągającą lekturą. Ostrzegam jednak, że powieść może sprawić, że na kilka godzin stracimy kontakt z rzeczywistością i oddamy się całkowicie fikcyjnemu światu wykreowanemu przez autorkę. W oczekiwaniu na kolejną część cyklu warto zapoznać się chociażby ze wspomnianą już powieścią Pearla.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książkę czytam od czasu do czasu, gdy uzbiera mi się kilka nowych tomów. Ostatnio skończyłem na tomie ósmym, teraz mam ich dziesięć, więc czas zacząć od początku raz jeszcze. I mimo, że wiem, co się stanie, nadal dobrze się bawię. Fajna seria, fajna bohaterka i lekka, choć całkiem na powiażnie pisana historia. Roe Teagarden zderza się z pierwszą w jej życiu niezwykłą sytuacją. Giną jej znajomi, a ona sama jest podejrzaną. Ma 28 lat i nadal jest samotna, ale dzięki zbrodniom zaczynają się wokół niej kręcić dwaj adoratorzy - pisarz kryminałów i policjant. Zabawne perypetie sercowe i już zupełnie nie zabawne morderstwa. Naprawdę fajna mieszanka!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)