Nocny pociąg do Lizbony
Pascal Mercier

Książka pt. '' Nocny pociąg do Lizbony'' autorstwa Pascala Merciera to właściwie określiłam ją jako zapis sentymentalnej podróży głównego bohatera Raimunda Gregoriusa nauczyciela śladami, jakie pozostawił w niej portugalski autor książki, Amadeu de Prado.

Każdy z nas posiada odrobinę szaleństwa.

Początkowo zadawałam sobie pytanie, czy sama wybrałabym się w taką samą nocną podróż śladami miejsc, którymi fascynował się mój ulubiony pisarz.
Niestety nie uzyskałam odpowiedzi na moje pytanie.

Myślę, że to nawet i lepiej dla mnie, gdyż mogę poznawać go dzięki twórczości i wyrobić sobie zdanie o nim, a nie po miejscach, które były dla niego ważne w danym momencie, gdy konstruował swoich bohaterów.

Według mnie Raimund Gregorius jest bardzo zagadkowym dla mnie bohaterem od samego właściwie początku, który to sam nie wie, tak naprawdę nie wie czego od swojego życia.

Podziwiałam głównego bohatera za jego odwagę, mądrość oraz że pomimo przeciwności losu nie potrafi zrezygnować ze swoich dotychczasowych marzeń.

On sam zadaje sobie wiele pytań dotyczących przeszłości, teraźniejszości, analizując przy tym odpowiedzi na nie, zdobywa umiejętnie nową wiedzę językową za pomocą usłyszanych słów w przeprowadzonych dialogach oraz wykonuje notatki.

Podobała mi się w nim szczerze otwartość w rozmowach z ludźmi. Potrafił również przekazywać negatywną wyrazistość w sytuacjach dla niego nieprzewidywalnych.

Książka ta składa się z czterech części.

Autor za pomocą barwnego języka przeniósł nas Czytelników w inny i nieznany świat, w którym to można zagłębić się, zastanowić czy my w trakcie trwania tej niezwykłej podróży poczulibyśmy, się szczęśliwi, bacznie przyglądając, się mu z dalsza.

Książka ta przy bliższym zapoznaniu się ogólnie z jej całościową treścią spowoduje, że można zaprzyjaźnić się z głównym bohaterem, zaczerpnąć od niego pomysłowość, w jaki sposób można uczyć się języków klasycznych, aby nie sprawiały one trudności.

Wydawnictwu Noir sur Blanc dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania książki
pt. '' Nocny pociąg do Lizbony'' autorstwa Pascala Merciera.

Polecam przeczytać tę powieść.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Podróż w głąb Leciwy nauczyciel z Berna nie spodziewał się by nadchodzący właśnie dzień miał różnić się od wszystkich poprzednich. Tymczasem w drodze do pracy spotyka na moście Portugalkę, która szykuje się do samobójczego skoku. Jedno słowo wypowiedziane przez uratowaną kobietę porusza struny duszy Raimunda, z których istnienia nie zdawał sobie sprawy. Wiedziony ciekawością nabywa książkę portugalskiego autora, którego refleksje i przemyślenia stają się swego rodzaju mapą dla leciwego nauczyciela. Gdzie go zawiodą? Przynajmniej do Lizbony, ale nie będzie to koniec podróży. Bardzo refleksyjna i wciągająca powieść, przez którą czytelnik płynie na fali rozważań głównego bohatera i jego literackiego przewodnika. Niezwykle ciekawa analiza emocji, które towarzyszą człowiekowi prze całe życie i decyzji, które niepostrzeżenie wywracają nasze życia do góry nogami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

#Portugalia #języki klasyczne #szachy #rewolucja #niespodziewane zmiany w życiu Niesamowicie chaotyczna książka. Główny wątek Mundusa - z niewiadomych przyczyn wędrującego po Europie i odkrywającego historię życia Prado - łączy się z fragmentami książki tego ostatniego, partiami szachów i generalnym rozmyślaniem o życiu. Nic z resztą nie wnoszącym. Całość jest dla mnie bardzo sztuczna. Mężczyzna spotyka kobietę, która inspiruje go do wyjazdu na drugi koniec Europy - ale nie próbuje się nic o niej dowiedzie. O pewnym autorze książki za to chce wiedzieć wszystko. I to wszystko, wszyscy spotkani na drodze obcy ludzie, bardzo chętnie mu opowiadają. Jakby świat był łamigłówką, a wszyscy przechodnie poszlakami. Dziwne, że nikt nie zatrzaśnie mu drzwi przed nosem. [spoiler] Nic z tej podróży też nie wynika, nie dochodzimy do żadnych wniosków, nic się też nie wyjaśnia. Z trudem przedzierałam się przez ostatnie rozdziały, bo nie lubię nie kończyć książek. A jednak ta bardzo kusiła, żeby po prostu dać sobie spokój. I trzeba było, bo samo zakończenie też nic nie wnosi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka zupełnie nie w moim stylu. Zdecydowanie preferuję pozycje z wartką akcją, wątkiem kryminalnym itp. Z jednej strony Nocny pociąg jest "mądrą" książką, która zmusza do refleksji nad życiem, nad tym, jakich dokonaliśmy wyborów, czy na pewno nie żałujemy tego, że obraliśmy taką a nie inną ścieżkę życiową. Jest swego rodzaju motorem napędowym dla ludzi szukających zmian w swoim monotonnym i ponurym życiu - zupełnie tak jak punktem zapalnym było dla Gregoriusa przypadkowe spotkanie z kobietą w czerwonym płaszczu. Ale z drugiej... dla fanatyka wszelkiego rodzaju thrillerów i kryminałów, była to dość nudna powieść. Niby pouczająca i zmuszająca do myślenia, ale brakowało w niej jakiejś akcji, napięcia, jakiegoś "przytupu". Nocny pociąg jest, jak dla mnie, dość leniwą, jednostajną pozycją, która chwilami powodowała u mnie lekkie zagubienie, jeśli chodzi o narrację. Czy warto było wyjść poza swój gust książkowy? Na pewno nie był to czas zmarnowany, bo zmusił do jakichś przemyśleń i poniekąd lekko zarysował rewolucję goździków, o której do tej pory tak naprawdę nawet nie słyszałam, jednak nie był czystą przyjemnością jak moje ukochane kryminały.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mowa jest srebrem, a milczenie złotem, jak mówi przysłowie. Jednak może osobę ważącą każde słowo i bezlitośnie piętnującą każdą wypowiedź będącą jedynie chęcią mówienia nie niosącą sensu, właściwie jest nazwać złotnikiem słów? ,,Nocny pociąg do Lizbony" jest opowieścią o Gregoriusie, filologu klasycznym i nauczycielu, zamkniętym w świecie książek i starożytnych tekstów. Zdarzenie, zdawać by się mogło, że nieistotne, wywołuje zwrot w życiu naukowca. Zaskakując sam siebie podąża do Lizbony śladem znalezionej w antykwariacie książki i jej autora. ,,Nocny pociąg do Lizbony" to ,,próba poznania siebie samego poprzez poznanie cudzego życia", jak twierdzi sam autor Pascal Mercier. Książka zadziwia, ponieważ niezwykle dogłębnie analizuje myśli i wątpliwości dotyczące istotnych zagadnień życia człowieka, a sens przemyśleń niejednokrotnie bywa odkrywczy i genialny w połączeniu w pięknem poezji słowa. Niestety, bywają też fragmenty niepotrzebnie rozciągające temat i powtórzenia treści. Momentami rozważania sięgają wręcz zbyt głęboko lub w moim odczuciu są niecelne. Uważam, że zamiast zagłębiać się i ciągle roztrząsać te same aspekty życia, a tym samym zamartwiać się nimi, należy po prostu żyć. ,,Nocny pociąg do Lizbony" to książka dla cierpliwych, dla lubiących głębokie rozważania na tematy egzystencjalne, dla rozkoszujących się pięknem słowa pisanego, dla tych, którzy od literatury nie potrzebują szybkiej akcji, a celową powolność. Na podstawie książki został nakręcony film i choć w szczegółach fabuły różni się od powieści, to jest uroczo niespieszny i... zachwycający. Ekskluzywna uczta dla umysłu. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)