Jadąc do Babadag
Andrzej Stasiuk

Trudno mi ocenić książki Stasiuka, choć są bogate w niejednokrotnie wartościowe opowieści, wydają się być pisane na jedną nutę...... Szczególny problem mam z tą, kolejna opowieść o podróży, niby inna ale.....

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mialem okazje przeczytac ta ksiazke w wersji angielskiej w londynskiej bibliotece.Dla mnie pozycja slabo napisananie obrazajac autora,dzieci w szkole podstawowej prawdopodobnie lepiej opisaly by wymienione miejsca,ludzi,historie.Sam temat buraczano-kolchozniany nie wciagnal mnie absolutnie.Swoja droga autor udowodnil,ze pisac kazdy moze,nawet ci,co sie powinni.Jak wyzej wymieniony.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Stasiuk opisał codzienność prowincji, bardzo głębokiej prowincji, pustkę przestrzeni, pogranicze a przede wszystkim swoją obsesję, Cyganów. Poprzez senną, powoli wijącą się narrację opowiedział o miejscach zapomnianych przez Boga, gdzie nawet wrony zawracają, gdzie nie ma nic, gdzie nic się nie dzieje. Ale właśnie ta cisza, ta beznadziejność, ta nieskończoność chwili pociąga autora bardziej, niż miejsca odwiedzanie powszechnie prze każdego turystę. Dla mnie ta książka to była uczta, niełatwa ale jakże przyjemna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To było bardzo trudne spotkanie, które dopiero za trzecim (!) razem zakończyło się dotrwaniem do samego końca. Raczej nie dla mnie te klimaty.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z najlepszych ksiażek Stasiuka. Podróż przez niekoniecznie nie nasz kraj. Marzenia mieszają się z jawą i nigdy nie wiadomo czy jeszcze śpimy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Babadag - niewielkie miasto w Rumunii. Słowacka Ubla, węgierskie Heviz czy słoweńska Lendava. To mało znane miasta Europy, do których zabiera czytelnika Andrzej Stasiuk w swojej powieści ,,Jadąc do Babadag". Książka Stasiuka to niezwykła mozaika opowieści z podróży po Europie Południowo-Wchodniej. Jest to podróż przez zapomniane, uważane za gorsze i zacofane miejsca naszego kontynentu. Tam czas płynie wolniej, a życie toczy się spokojniej. Jednak Stasiuk zachwyca się tymi miejscami, dostrzega w ich prostocie prawdę i szczerość. Rozpad i brzydota mają dla pisarza dużo większą wartość niż piękno. Jednak ,,Jadąc do Babadag" to nie typowa książka podróżnicza. Stasiuk skupia się w swojej powieści na człowieku, zarówno tym szarym mieszkańcu małego miasteczka, jak i samym bohaterze, który wyrusza nie tylko w podróż po Europie, ale także w podróż wewnątrz siebie. Poetycki język Stasiuka i emocjonalne spojrzenie na odwiedzane miejsca sprawiają, że po przeczytaniu książki czytelnik sam zaczyna dostrzegać, że opuszczona wieś na Bałkanach może być niezwykła. ,,Jadąc do Babadag" to książka po której inaczej patrzy się na otaczający nas świat.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

O miejscach gdzie czas płynie jeszcze inaczej, choć może to trwać już niedługo...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sięgnęłam po książkę z powodu nagrody NIKE, którą dostała. Ale nie spodobała mi się, ciężko mi się czytało. Zupełnie nie mój klimat.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie tylko "modne" miejsca, ale na rumuńkiej wsi można zobaczyć coś bardzo ciekawego i poznać fascynującyh ludzi. Gorąco polecam wszystkim miłośnikom prawdziwych PODRÓŻY i już dzisiaj planuję wyprawę do Chorwacji przez Słowację, Mołdawię, Rumunię i Węgry (z noclegami w miejscach opisanych przez Stasiuka), a nie jak do tej pory wygodną autostradą przez Czechy, Austrię i Słowenię.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)