W TEN SPOSÓB KOŃCZY SIĘ ŚWIAT
W mgnieniu oka wszyscy znikają… Zostają najmłodsi.
Nastolatki. Uczniowie. Niemowlęta. Nie ma nikogo poza nimi. Nagle milkną telefony. Przestaje działać Internet. Nie ma telewizji. Nikt nie wie, co się stało. Pomoc nie nadchodzi. Nastolatki nieoczekiwanie zaczynają się zmieniać. Zyskują nowe zdolności – niewyobrażalne, groźne, śmiercionośne moce – które z dnia na dzień stają się silniejsze. Których nie sposób kontrolować.
Witaj w nowym, przerażającym świecie, gdzie do głosu dochodzą najgorsze instynkty, gdzie nie ma miejsca dla słabych, a najtrudniejszym zadaniem jest pozostanie sobą…
Czas ucieka.
W dniu swoich piętnastych urodzin znikniesz...
Pierwsza część sześciotomowego cyklu dla młodzieży, inteligentny, trzymający w napięciu thriller rekomendowany przez króla powieści grozy, Stephena Kinga. W niewielkim amerykańskim miasteczku, Perdido Beach, w jednej chwili znikają wszyscy, którzy ukończyli piętnaście lat – nauczyciele, rodzice, sprzedawcy, kierowcy znajdujących się w ruchu samochodów. Wszyscy. Świat bez dorosłych nie jest tak zabawny, jak mogłoby się wydawać – w rozciągającej się wokół miasta strefie zaczyna rządzić prawo pięści. Bez policjantów, opiekunów, lekarzy ci, którzy niedawno byli jeszcze dziećmi, wprowadzają własne porządki. Jednak władza deprawuje, zwłaszcza gdy sięgają po nią nieodpowiednie osoby, takie jak charyzmatyczny i pozbawiony zahamowań Caine. Główny bohater, Sam, stara się wyjaśnić zagadkę i nie dopuścić, by w miasteczku szerzyła się przemoc. Ma jednak niewiele czasu na znalezienie odpowiedzi na dręczące wszystkich pytania. Niedługo skończy piętnaście lat. A wtedy zniknie.
Informacje dodatkowe o Faza pierwsza: Niepokój:
Wydawnictwo: Jaguar
Data wydania: 2009-09-23
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 528
Tytuł oryginału: Gone
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Jacek Drewnowski
POLECANA RECENZJA
FAZA PIERWSZA: NIEPOKÓJ
„Gone. Zniknęli” to pierwsza część sześciotomowego cyklu, która w znakomity sposób łączy w sobie wątki znane z klasyki literatury młodzieżowej oraz elementy popularnych seriali z pogranicza science-fiction. Wydawnictwo Jaguar wydało świetny, inteligentny, thriller, który rekomendowany jest przez samego króla powieści grozy, Stephena Kinga.
W niewielkim amerykańskim miasteczku Perdido Beach w jednej chwili znikają wszyscy, którzy ukończyli piętnaście lat – nauczyciele, rodzice, sprzedawcy, kierowcy znajdujących się w ruchu samochodów. Ws...
więcej
Kup książkę Faza pierwsza: Niepokój
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Faza pierwsza: Niepokój - opinie o książce
Podczas lekcji w szkole w Perdido Beach znika nauczyciel. Po chwili okazuje się, że zniknęli wszyscy nauczyciele i część uczniów. W miasteczku nie ma już nikogo, kto ma ukończone 15 lat. Dzieci i nastolatkowie próbują odnależć się w nowej sytuacji i znaleźć wyjście ze strefy, w której się znaleźli. Nie jest to proste, ponieważ nie wszyscy maja ten sam cel, wielu spośród nich rozwinęło tajemnicze moce, nad którymi nie każdy umie zapanować. Poza dziećmi i nastolatkami są jeszcze zwierzęta, które też rozwinęły pewne zdolności i najwyraźniej mają do wykonania zadania zlecone przez tajemnicze, mroczne siły.
Książkę czyta się bardzo dobrze, główni bohaterowie - Sam Temple, Astrid i jej braciszek Pete, wzbudzają dużą sympatię. Niesamowicie wartka akcja wciąga od pierwszej strony.
Dorośli zniknęli.
Na początku czytasz, jak zgraja nastolatków nie potrafi ugotować makaronu i nie wiedzą, że aby kawa powstała, trzeba nie tylko zmielonych ziarenek, ale i wody. Później irytuje Lana, która nie widzi nic złego w podkradnięciu dla chłopaka wódki i wciąż zawodzi, że rany jednak bolą. I dalej irytują przedszkolaki, sikające w pieluchy i zawodzące o rodziców.
Zmienia się, gdy przybywa Caine. Od wtedy czujesz, że to walka o przetrwanie i władzę. Nie cofną się przed niczym, żeby zdobyć cel - władzę nad normalnymi i mutantami; czy wolność bez wiszącej nad głową zbrojownią Damoklesa. To już nie zabawa w brak godziny iścia spać, to wojna.
I nadchodzi moment, gdy czujesz, że to chore. To chore, bo dzieci są w tym samym stopniu, a może większym? - są okrutne i odczłowieczone jak dorośli, gdyby to ich spotkało, zamknięcie w kopule. Finałowe starcie - wciąż czytasz o rzezi (bo jak to nazwać?), a w głowie huczy, że to nastolatkowie, to dzieciaki. Dzieciaki zabijające się, nie współpracujące, by przeżyć i wydostać się z kopuły.
Ale czy poza kopułą jest gdzie żyć?
Jak wyobrazić sobie świat, na którym żyją tylko osoby do 14 roku życia włącznie? Ta wizja sama w sobie wydaje się być śmieszna. Nierealna. Na pewno byłoby ciężko, bo przecież my nadal polegamy na dorosłych. Na świecie zapanowałby nieład i chaos.
Na samym początku chcę pogratulować panu autorowi tak wybitnego pomysłu. Nie spotkałam się jeszcze z taką fabułą, nad którą zastanawiałabym się długo po skonczeniu książki. Książka ta napisana jest bardzo lekkim stylem,który przyjemnie się czyta.
Bardzo dobry pomysł na książkę. Jest mrocznie, jest ciekawie i nie wiadomo czego oczekiwać. Pierwszy tom kończy się intrygująco; czym jest ciemność? Co stanie się dalej z naszymi bohaterami? Niektóre postaci są nieco drażniące; Quinn, niekiedy Astrid, jednak ogólnie rzecz biorąc książka zdecydowanie zasługuje na pochwałę. Ciekawi mnie też kwestia podobieństwa wątków "Gone'a" i "Pod kopułą" Kinga. No ale "Pod kopułą" jedynie oglądałam (i to tylko jeden sezon), nie miałam jeszcze okazji czytać i nie wiem jak daleko sięga podobieństwo.
Największym atutem tej historii jest dla mnie wymiar społeczny: gdy znikają dorośli, dzieci muszą budować swoje społeczeństwo od nowa. Nasuwają się skojarzenia z "Władcą Much". Także i w "Gone" jest sporo przemocy i okrucieństwa - nie trzeba długo czekać aż wśród dzieci pojawią się mali despoci i oprawcy, ale też i mali bohaterowie. Wkrótce okaże się, że niektórzy z nich mają szczególne moce
Sam- nastolatek z mieściny Perdido Beach zagubionej gdzieś na wybrzerzu Kalifornii pewnego dnia uratował szkolny autobus przed wypadkiem gdy kierowca dostał nagle ataku serca, dzięki temu heroicznemu czynowik, który uratował wszystkim życie stał się szkolną gwiazdą, jednak nie kwapił się by się tym chwalic. W tedy nie podejrzewał nawet jakie wyzwania szykuje dla niego los.
Pewnego zwyczajnego popołudnia w trakcie lekcji historii nauczyciel niespodziewanie znika. Okazuje się, że nie tylko on. Wszystkich powyżej 15 roku życia gdzieś wcięło, a dzieci musza radzic sobie same.
Sam obdarzony mocą Światła, genialna Astrid, najlepszy kumpel Quinn, meksykanin Edillo, młodszy brat Astrid, Pete autystyk, który posiadł zdolnosc teleportacji będą musieli zmierzyc się z grupą z pobliskiej szkoły dla trudnej młodzieży Coates Academy. Caine, zdolny do telekiezy, Diana- czytająca siłę mocy danej osoby, sadysta Drake, niezrównoważony psychopata, osiłek Orc i jego wspólnik Howard będą chcieli im przeszkodzic i przejąc władzę.
Ciekawie pomyślana powieśc, która dobrze ukazuje do czego może byc zdolny człowiek w sytuacji nietypowej, gdy cały świat staje na głowie. Wtedy heroizm nie musi koniecznie oznaczac walkę z wrogiem, lecz niesienie pomocy innym, tym najsłabszym, bezbronnym, którzy nie przetrwają jesli nie wyciągniemy do nich pomocnej dłoni. W obliczu takich wydarzeń nie mozna pozostac biernym, sytuacja wymaga na nas podjęcie jednej, lecz waznej decyzji. Treba opowiedziec die po jednej ze stron i konsekwentnie podążac tą scieżką.
W cieniu elektrowni atomowej, otoczeni niewidzialną barierą ETAP-u ( Ekstremalnego Terytorium Alei Promieniotwórczej), pośród zawieruchy, walcząc z Ciemnością i stadem zmutowanych kojotów będą walczyc nie tylko o życie, lecz także o godnośc człowieka.
Miażdżąco wciągająca, uzależnia jak nieliczne książki! 527 stron przeczytanych w 2 dni Powód? Nie mogłam się oderwać. Sam pomysł - super. Motyw, żeby dorzucić elementy fantastyczne - dla mnie bomba, czułam się czasem jakbym czytała przygody X-Menów w innym wymiarze. Język lekki, ale nie głupi, a sam rozwój historii... Tego się nie da opowiedzieć, to trzeba przeczytać. Nie lubię na ogół powieści, gdzie główni bohaterowie są bardzo młodzi, gdyż od razu kojarzy mi się to z zaniżonym poziomem wypowiedzi, nieprzemyślanymi działaniami, nudnymi postaciami. Tu jestem mile zaskoczona i po raz pierwszy od czasu przeczytania ,,Zwiadowców", nie mogę się doczekać, kiedy w moje ręce wpadnie wreszcie kolejna część serii.
Zapraszam do zapoznania się z moją recenzją na moim blogu :)
http://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-gone-znikneli-faza-pierwsza-niepokoj-michael-grant/
ciekawe , gdzie ci dorośli! Książka pełna przygód i zawirowań. romantyczne przeżycia mądrej Astrid oraz Sama, tęsknota za rodziną, przymus opieki nad młodszymi, tragiczne przypadki śmierci to wszystko w tomach świetnych książek z serii GONE ! uważaj....ta książka wciąga !
Niewielkie miasteczko w Stanach Zjednoczonych. W środku dnia Perdido Beach i okolicy znikają wszyscy dorośli. W rejonie nie ma nikogo powyżej piętnastego roku życia. Czy raj na ziemi? Czy raczej piekło? Młodzi ludzie nie mają nic - ani opieki, ani środków medycznych ani doświadczenia. Nikt im nie pomoże. Sami muszą zbudować nowe społeczeństwo bez dorosłych. Niektórzy z nich odkrywają w sobie tajemną moc, która pomaga błyskawicznie przemieszczać się z miejsca na miejsce, moc, która może leczyć rany ale i zabijać.....Niezwykła książka trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. , Znakomity thriller króla powieści grozy- Stephena Kinga. Polecam.
Ciekawa historia, spodobala mi się od pierwszej chwili. Świetni bohaterowie :D Polecam!
Mmmm przyznam szczerze, że największym plusem książki jest temat. Powieść napisana jest bardzo dobrze, szybko się czyta, postaci są ciekawe, jednak największym plusem napewno jest tematyka ! :D Nie znalazłam nigdy wcześniej książki, w której znikli by dorośli a nawet podobnej. Po tę pozycję sięgnęłam, ponieważ wiele osób ją polecało, ale ja sama wyobrażałam sobie nie raz co by się stało, gdyby wszyscy dorośli zniknęli. Jedynym minusem książki są te całe moce i mutacje. Już zamysł samej bariery był dziwny ale potrzebny, więc to jeszcze rozumiem. Ale moim zdaniem książka byłaby bardziej realistyczna gdyby większość stworzeń w ETAP-ie nie była zmutowana xD Pomimo tego książkę polecam i z niecierpliwością czekam, aż przyjdzie do mnie kolejna część.
Fajny pomysł, fajnie wszystko opisane. Zniknięcie dorosłych. Postać Caine'a, który przybywa zagubionym dzieciom z "pomocą". Wielka piętnastka. ETAP. Wszystko cud, miód, może się podobać :)
Książka trafiła w moje ręce dopiero niedawno, mimo że wcześniej wiele dobrego o niej słyszałam. Mówią, że lepiej późno niż wcale. W tym przypadku właśnie tak jest. Książka jest naprwadę wciągająca, a sam pomysł naprawdę nowatorski. Nie spotkałam się jeszcze nigdy z wątkiem tego typu. Nie zastanawiałam się nawet co by było, gdyby nie było dorosłych? Okazuje się, że raczej do kitu. Historia tutaj przedstawiona jest szczera i autentyczna spotkamy się tu m. in. z dokładnymi opisami zarówno świata, wydarzeń, jak i... obrażeń bohaterów. Książka naprawdę mi się spodobała i polecam ją wszystkim :)
Wydaje się być ściągnięta z X-mena(mutanci), ale jednak okazuje się wspaniałą powieścią, którą trzeba przeczytać!
GONE Faza 1: Niepokój - zabójczo długi tytuł dla książki Michaela Granta. Od lektury odstraszała mnie okładka przedstawiająca cukierkową parę wpatrującą się poza kadr maślanymi oczkami (jak z Bravo fotostory). Do kupna zachęciły mnie pochlebne opinie pod adresem tej pozycji, jednak mimo wszystko miałam wątpliwości.
Akcja ma miejsce w położonym nad oceanem miasteczku Perdido Beach wyróżniającym się bliskością elektrowni atomowej. W pewien z pozoru zwykły dzień, na lekcji historii znika nauczyciel. Bez żadnego „puff”, bez wybuchu, bez rozbłysku. Po prostu w jednej chwili był – w następnej już nie ma po nim śladu. Okazuje się, że w całym mieście nie ma nikogo powyżej 15-tego roku życia. Nie działają internet, telewizja, telefon, a miasto otoczone jest kopułą, z której nie można się wydostać. Dzieci muszą same dać sobie radę, ale czy zdołają opiekować się niemowlętami? Ale to nie wszystko. Pojawiają się zmutowane gatunki zwierząt, a większość dzieci otrzymuje nadprzyrodzoną moc. Co jest przyczyną zniknięcia dorosłych? Kto będzie sprawował władzę nad ETAP-em?
Michael Grant swoją opowieść snuje zawile na wielu płaszczyznach, a rozwiązując ją nie używa prostych dla siebie rozwiązań - nie przychodzą ot tak sobie z nieba, ale są owocami zachowań bohaterów. Autor nie stosuje uproszczeń, a wręcz przeciwnie, komplikuje fabułę, co na pewno sprawia, iż książkę czyta się szybko i z zaciekawieniem.
Bohaterowie mają określone charaktery i interesujące portrety psychologiczne, ale wydają się zbyt doświadczeni życiowo, a problemy rozwiązują w nieodpowiedni dla ich wieku sposób. Niektóre postacie są albo zbyt idealne, albo zbyt złe, na przykład taki Drake jest żywą maszyną do zabijania. Zastanawiam się jednak, czy przyczyna zniknięcia dorosłych i mutacji zwierząt może mieć z tym coś wspólnego. Może w jakiś sposób charaktery bohaterów też się zmieniły? Trudno odpowiedzieć, być może sam Michael Grant zna odpowiedź na to pytanie.
Zbliżają się piętnaste urodziny Sama, głównego bohatera powieści, dlatego też chłopak ma mało czasu na rozwiązanie zagadki co się stało z miastem. Dzięki temu akcja jest wartka i nieprzewidywalna. Co chwila Michael Grant sam stawia w powieści pewne trudności i problemy tak, iż ciekawa byłam, w jaki sposób je rozwiąże używając bohaterów. Sama przyczyna chaosu panującego w Perdido Beach okazała się być całkiem normalna i prawdopodobna. Zastanawiałam się, skąd autor weźmie wyjaśnienie zaistniałej sytuacji, ale to przyszło mu jak widać nadzwyczaj lekko. Jestem pod wrażeniem pomysłu, wykonania i fabuły książki, jednak znalazłam mały szczegół, który zupełnie mi nie pasuje. Wprawdzie podobało mi się to, co sprawiało, że z miasta znikały osoby powyżej 15 lat, ale jednak za łatwo przyszło niektórym bohaterom pozostać nawet po 15-tych urodzinach. Dziwię się, że mieli o wiele więcej silnej woli od innych zwykłych nastolatków.
GONE to wciągająca, ciekawa pozycja, którą polecam wszystkim, nawet dorosłym, bo pomimo tego, że bohaterowie mają poniżej 15 lat, to jestem pewna, iż fabuła spodoba się również tym, którzy mają 15 urodziny lata świetlne za sobą.
Jak dla mnie-świetna książka. Łączy literaturę sci-fi z horrorem, thrillerem, a nawet ma w sobie trochę z psychologii. Ponadto szybko się ją czyta, bo jest pisana bardzo lekkim językiem. I to nie tylko ta część... Jak na razie wszystkie trzy, które wydano:)
Nie wiem, czy ktoś oprócz mnie jeszcze zastanawiał się, jakby wyglądał świat, gdyby nagle, w jednej sekundzie zniknęli wszyscy dorośli, lekarze, nauczyciele, rodzice oraz osoby, które skończyły 15 lat. Myślę, że nie jestem jedyna. Ciężko sobie to wyobrazić. Zapanowałby jeden, wielki chaos. Bo jak wyobrazić sobie świat, na którym żyją tylko osoby do 14 roku życia włącznie? Już ta wizja sama w sobie wydaje się być śmieszna. Nierealna. Z całą pewnością byłoby ciężko, bo przecież my nadal polegamy na dorosłych, rodzicach, nauczycielach. Na świecie zapanowałby nieład i nieporządek. W zasadzie i ja bym wtedy zniknęła, więc tym bardziej sobie takiej sytuacji nie wyobrażam, nie wiedząc, gdzie jestem, gdy mnie tu nie ma.
Na samym początku wypadałoby pogratulować panu autorowi tak wybitnego pomysłu. Nie spotkałam się jeszcze z taką fabułą, nad którą zastanawiałabym się długo, długo po przeczytaniu książki. Książka ta napisana jest bardzo lekkim stylem, przyjemnym dla oka. Dzięki temu czyta się ją naprawdę szybko i przyjemnie, zbytnio się przy owej lekturze nie wysilając. Co prawda nie ma w niej zbyt wiele zabawnych czy dowcipnych sytuacji, ale te, które są, jedynie potęgują naszą sympatię nie tylko do tej książki, ale również dla autora, który potrafi sprawić, że tak mile spędzamy przy owej lekturze czas. Jest w niej dużo akcji, w zasadzie na każdym kroku coś się dzieje. Coś naprawdę niesamowitego, co przyciąga naszą uwagę. Nie ma momentów na znużenie, ani czasu na ziewanie, chwała Bogu! Jest w tej książce naprawdę dużo tajemnic, które stopniowo odkrywamy i które potrafią bardzo nas zaskoczyć. Nie sposób przewidzieć żadnej sytuacji, co sprawia, że do samego końca powieści żyjemy w niewiedzy i w oczekiwaniu na to, co się dopiero wydarzy. A owe wydarzenia nie zawsze są cudowne, puchate i wystrojone w kwiatuszki. Czai się tam groza, niebezpieczeństwo i Ciemność we własnej osobie.
Już od samego początku moją największą sympatię zdobył Sam. Najbardziej podobało mi się w nim to, że nie próbował udawać kogoś, kim nie jest. Nie próbował na siłę być bohaterem, nie pragnął władzy w tym świecie pełnym chaosu i zagubienia, gdzie tak wielu próbowało wykorzystać sytuację. Sam był wiernym przyjacielem swoich kompanów, który chciał jedynie pomagać tym, którzy tej pomocy potrzebują. Robił wszystko, co mógł, aby ułatwić dzieciakom (choć sam jest jeszcze dzieckiem) życie w tym trudnym teraz świecie. Często w siebie wątpił i w to, czy będzie potrafił podnieść innych na duchu, lecz nie poddawał się i uparcie szedł naprzód. To tak bardzo mi w nim zaimponowało. Że mimo często bolesnych upadków zawsze znalazł w sobie siłę, aby się podnieść. Aby wstać i iść dalej, a przy okazji tak bardzo troszczyć się o innych.
Domyślam się, jak ciężko było tym, w zasadzie, nastolatkom dawać sobie radę, żyć. Bez prądu, internetu, telefonów, jakiegokolwiek kontaktu ze światem. A przede wszystkim bez rodziców oraz innych dorosłych. Dzieci, które mają po 11-14 lat muszą same dbać o siebie, o jedzenie. Nie mają pojęcia o tym, jak leczyć innych, gdy taka pomoc jest potrzebna. Jak ugasić pożar, gdy coś takiego ma miejsce. W świecie, gdzie nie ma dorosłych i dla niektórych dzieciaków pokusa władzy jest naprawdę zbyt silna, aby się jej oprzeć. Warto przeczytać tę książkę chociażby dlatego, aby przekonać się, jak ciężko byłoby nam bez dorosłych. Lektura ta pokazuje nam w zasadzie najbardziej to, że w trudnych chwilach wprost trzeba trzymać się w grupie i pomagać sobie nawzajem, żeby przeżyć i całkowicie nie oszaleć. Samotnicy mają małe szanse na to, aby przetrwać.
Mogłabym wyszukiwać naprawdę finezyjne słowa, którymi opisałabym emocje, jakie doznałam podczas czytania tej książki. Ale po co, skoro można zrobić to prościej? Dlatego użyję niegrzecznych, banalnych słów i po prostu napiszę: "Czytałam tę książkę z otwartą gębą". Polecam!
GONE to dla mnie doskonała książka trzymająca w napięciu od pierwszej strony. po odsłuchaniu audiobooka na www.seriagone.pl od razu zamówiłam książkę. doczekać się nie mogłam a teraz boję się że niebawem się skończy. na www.zagineli.pl teraz ludzie dzielą się wizją świata bez dorosłych... oj wciąga książka, wciaga..
Mam bardzo mieszane uczucia jeśli chodzi o tą książkę. Po pierwsze mam wrażenie, że to wszystko już było. A po drugie autor chyba nie do końca wiedział o czym chce pisać. Bo tak, po pierwsze mamy zniknięcie wszystkich powyżej 15 roku życia. Po drugie mamy kopułę, czy tam barierę, która oddziela dzieciaki od reszty świata. Po trzecie mamy rządy 10-14latków. Po czwarte mamy zmutowane zwierzaki. No i uwaga - część dzieciaków ma supermoce. Dużo tego, nie?
Dzieciaki muszą zmierzyć się z nową sytuacją. Przedstawione są zachowania tak skrajne, że momentami zapominam, że czytam o małych dzieciach. Sama akcja jest dość chaotyczna. Nie wiem, czy nie się podobało. Do połowy nudziłam się. Druga połowa jest dużo ciekawsza. Chyba sięgnę po kolejny tom.
Z początku książka zapowiadała się ciekawie, przez jakiś czas wydawała mi się świetna, a później ze strony na stronę traciłam nadzieję, na ciekawszy zwrot akcji. Książka opowiada o ,,wojnie" między nastolatkami, dążącymi do zdobycia władzy w ETAPIE. Według mnie 14-latkowie zachowywali się w tej książce bardzo nienaturalnie, a ich czyny były niedopasowane do ich wieku. Słyszałam wiele pozytywnych opinii o tej książce i spodziewałam się czegoś lepszego.
"Istniało słowo na określenie ludzi wierzących w niemożliwe rzeczy: wariaci."
Jedna z najbardziej wciągających książek, jakie czytałam, co czyni ją też jedną z moich ulubionych.
Bohaterów pokochałam już od pierwszych stron. Jestem pełna podziwu dla autora, bo trudno stworzyć tyle różnorodnych postaci. Każda z inną osobowością, stylem mówienia, myślenia, działania. Niektóre trudno zrozumieć, niektóre irytują, inne od razu wzbudzają sympatię bądź odrazę. Michael Grant - mistrz grania na emocjach. Bo żeby w jednym rozdziale wzbudzić w czytelniku współczucie, wściekłość, irytację, podziw, zrozumienie, dreszczyk emocji trzeba być mistrzem fantazji.
Inne książki autora
Posłaniec strachu
0
Przypomniałam sobie moje imię – Mara. Ale, stojąc w tym upiornym miejscu, na przeciw poważnego młodego człowieka w czarnym płaszczu ze srebrnymi...
Faza Piąta. Ciemność
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Perdido Beach, Kalifornia. Zawieszenie broni. Pokój w ETAPie jest kruchy jak szkło. Cain rządzi w swojej domenie żelazną ręką. Sam nie może zaznać...
