Dom Duchów
Isabel Allende

Jak do tej pory, najlepsza saga rodzinna. Egzotyka, historia iberoamerykańska i dramatyczne dzieje rodziny Estebana Trueby na przestrzeni dwudziestego wieku.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Magiczna powieść - saga rodzinna, a w tle tocząca się Wielka Historia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gdy tylko spotkałam ją w bibliotece, wypożyczyłam bez chwili wahania. Czy się opłacało? Zacznijmy od początku. Lektura ta to wielowątkowa saga rodzinna. Głowa rodziny to Esteban Trueba. W jego życiu najważniejsze były dwie kobiety: Rosa i Clara. Ich życie wzajemnie się przeplata wraz z bardzo burzliwą historią Chile XX wieku. Wspaniała książka. Sagi rodzinne to gatunek, który zawsze bardzo mi się podobał. Gdy występują w nich jeszcze zjawiska nadprzyrodzone i magia jestem zachwycona. Przypomina mi ona trochę , ale w niczym to nie przeszkadzało. Historia tej rodziny jest bardzo ciekawa i pasjonująca. Ich losy są niezwykłe, odrobinę pogmatwane i miło się je czytało. Wszystko toczy się na tle wielkich wydarzeń historycznych w Chile. Nigdy nie interesowałam się bardziej tym krajem, jego historią zwłaszcza. Nie wiedziałam, że były tam takie przemiany, a komunizm tak bardzo ogarnął to państwo. Ten wątek też był bardzo ciekawy, jednak najlepszą rzecz zostawiłam na koniec. Mianowicie klimat i sposób w jaki autorka gra na naszych uczuciach. Dawno nie przeczytałam tak grubej książki w tak zawrotnym tempie. Nie przypominam też sobie, żeby jakaś lektura tak bardzo zaprzątała moje myśli, gdy ją odłożę. Jest tu całe spektrum emocji, które przeżywamy razem z bohaterami. Silna, zmysłowa miłość, szczęście, ale też lęk, niepewność. Magia otula całą książkę delikatną pajęczyną i emanuje z każdej kartki. Jest delikatna i subtelna. Chwilami niektóre opisy były bardzo dziwne i podchodziły pod granicę niesmaczności, ale nigdy jej nie przekroczyły. Kolejne porównanie do wspomnianego już ,,Ogrodu..." Autorka pisze barwnym, kwiecistym językiem. Okładka przypomina zdjęcie z albumu rodzinnego i bardzo mi się podoba. Taka właśnie jest ta książka, jak opowieść dziadka lub babci przed kominkiem. Na zimę idealna, a każdą inną porę roku również. Bym zapomniała. Wydawnictwo się postarało i nie znalazłam tu literówek. Polecam, a tak jak ja przeniesiecie się do świata magii i wielkich namiętności, który do końca zawładnie waszym umysłem. Opinia pojawiła się też na moje-ukochane-czytadelka.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

CYKL: "DOM DUCHÓW" (TOM 1)

Obszerna saga rodzinna, w której Isabel Allende przenosi czytelnika do Chile. Głównym bohaterem książki jest Esteban Trueba, właściciel hacjendy w Las Tres Marías. Poza nim zapoznajemy się z rodziną Del Valle. Głową tej rodziny jest Severo del Valle, a jego żoną Nivea del Valle. Małżeństwo doczekało się trojga dzieci: najstarszej córki Rosy, następnie Clary oraz najmłodszego z dzieci - syna Luisa. Na początku powieści Autorka wprowadza nas w losy tej rodziny, a także w przygody brata Nivei - Marcosa. Później Allende prowadzi historię z ukierunkowaniem na losy potomków rodziny del Valle, a na pierwszy plan wysuwa się charakterny Gustaw Trueba, jego życie, kariera "Pana na włościach" oraz kariera polityczna.
Motywem przewodnim książki jest realizm magiczny, który mocno podkreślono w pierwszej części książki. Z czasem nie trudno zauważyć, iż w miarę szybko motyw ten gdzieś się upłynnia, by w dalszej części fabuły pojawić się już tylko od czasu do czasu w postaci wzmianki. Druga połowa powieści jest zdominowana przez wątek polityczno-społeczny: wojnę domową, przewrót społeczny, nastanie socjalizmu, obalenie rządu, etc.

Allende stworzyła niewątpliwie ciekawą, bardzo rozbudowaną sagę rodzinną, wciągającą prawie od początku. Mnie zaintrygowała zwłaszcza w części poświęconej w dużej mierze losom Clary i jej rodziny. Nie ukrywam, że motyw realizmu magicznego jest dużym plusem tej części powieści. Tym bardziej boli, gdy gubi się on gdzieś po drodze, by ustąpić polityce w Chile, której nagromadzenie potrafi przytłoczyć. Zwłaszcza pod koniec tej historii.

Mimo to, uważam że warto zapoznać się z tą historią. Jest bardzo dobrze opowiedzianą, zajmującą sagą rodzinną. Po odłożeniu lektury, coś każe czytelnikowi ciągle do niej wracać, by poznać dalszy ciąg losów bohaterów. Wypełnia więc myśli czytelnika. Nie tylko w trakcie, ale też na długo po jej zakończeniu.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2024/09/dom-duchow.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To jest jedna z tych "wielkich" powieści, które czyta się jakby miały się nigdy nie skończyć chłonąc je całą duszą i sercem. Choć zrobiłabym błąd, gdybym próbowała porównywać "Dom duchów" z "Niekończącą się historią", którą czytałam z podobnymi wrażeniami. Powieść Allende jest dużo brutalniejsza, pełna okrucieństwa i często tak obrzydliwe naturalistyczna, że mój wychowany w medycznie bezwstydnej rodzinie krzywił się na niektóre opisy. Ale i tak ją pokochałam. Ma w sobie coś, co przyciąga i nie pozwala jej sobie tak po prostu odpuścić. I nagle historię polityczną Chile połączoną z losami bohaterów czyta się tak, jakby była ulubioną serią fantasy. Szczerze, to nawet bym powiedziała, że "Pieśń lodu i ognia nie była tak absorbująca". Na pewno "Dom duchów" nie podejdzie każdemu. Ale i tak go polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak tylko sięgałam po książkę, przenosiłam się w ten tak niezwykle plastycznie opisany przez Allende świat - byłam w wielkim narożnym domu, na farmie Las Tres Marias, widziałam niemalże eteryczną, ale silną Clarę, słyszałam krzyki Estebana Trueby, wymykałam się na schadzki z Blanką i przeżywałam strach, ból i upokorzenie Alby po wojskowym przewrocie. Ale to nie wszystko - powieść jest zapełniona całą plejadą świetnie nakreślonych postaci drugoplanowych. Głównymi bohaterkami są jednak kobiety - silne, odważne, potrafiące walczyć o siebie, rodzinę i to, co jest dla nich najważniejsze. Ale też pełne miłości, czułe, troskliwe i kochające. Jest dramat, ale też niemałe pokłady humoru. To była ciekawa i emocjonująca podróż przez życie rodzin de Valle, Truebów i kilku Pedrów Garciów. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)