Ćwiczenia z utraty
Agata Tuszyńska

Jak można żyć dalej, wiedząc że już nigdy nie zobaczymy ukochanej osoby? Jak można przetrwać godzinę, minutę, sekundę z tą straszną świadomością? I jak można wziąć się w garść? Książka jest dziennikiem-wspomnieniem z życia autorki i jej męża. Jest to historia o wspólnej heroicznej walce z chorobą nowotworową. Znany i ceniony krytyk literacki i tłumacz Henryk Dasko niespodziewanie dowiaduje się, iż rozpoznano u niego glejaka mózgu. Bardzo wzruszył mnie opis jak pani Agata umierającego, ledwie mogącego się ruszać pana Henryka prowadzi do ołtarza. Podziwiam autorkę za to, że podołała tak ciężkiemu zadaniu, jakim jest bitwa nie do wygrania z tą chorobą. A także za to, że nie poddała się w momentach zwątpienia i trwała przy mężu do samego końca. To jest właśnie dowód prawdziwej miłości. Jest to piękna książka o miłości i sile walki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka w postaci dziennika pisana przez żonę umierającego męża. Prawdziwe relacje, trudy dnia codziennego i zmagania się z chorobą. Świadomość, że tracisz kogoś najbliższego, że towarzyszysz mu w ostatniej podróży. Refleksyjna, życiowa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)