Kiedy człowiek dorasta i ma miliony dorosłych zajęć, zapomina o tym, jaki długi może być dzień dla dziecka.
Życie naprawdę jest takie, jak mówisz. Nie przesadzasz. Nigdy nic nie wychodzi tak, jak się chce. A na końcu zawsze czeka rozczarowanie.
Byliśmy młodzi, ale dość mądrzy, by wiedzieć, że taka piękna i łaknąca miłości kobieta jak mama nie może długo być wdową.
Miłość przychodzi nieproszona. Nie ma na nią rady – strzały amora bywają źle wymierzone.
Z czasem, jakże to było żałosne, zapomnieli, że istnieje jakiś inny świat poza tym, w którym byliśmy zamknięci.
Wydawało się to zupełnie nieprawdopodobne, ale poddasze naprawdę mogło się stać pięknym ogrodem.
Kiedy byłam małą dziewczynką, naiwnie wierzyłam, że całe moje życie będzie jak długi , cudowny letni dzień.
Kiedy człowiek dorasta i ma miliony dorosłych zajęć, zapomina o tym, jaki długi może być dzień dla dziecka.
Książka: Kwiaty na poddaszu
Tagi: dorosłość, dzieciństwo, Dzień