W pierwszym dniu emerytury wysoki urzędnik banku przebiega myślą całe swoje dotychczasowe życie. Czyta trzy listy - dwa pierwsze dotyczą jego kariery zawodowej, trzeci list - jego małżeństwa i mówi o niewierności...czytaj dalej
Tym razem komisarz Montalbano rozwiązać musi zagadkę reprezentanta handlowego firm farmaceutycznych, Angela Parda, zabitego strzałem w twarz na tarasie własnego domu. Obsceniczna poza, w jakiej została znaleziona...czytaj dalej
Pensjonat „Ewa” to dom publiczny w sycylijskim miasteczku Vigàta.\r\nGłówny bohater powieści, młody człowiek o imieniu Nenè, spędza tam długie godziny, żeby słuchać zwierzeń prostytutek...czytaj dalej
Mieszkańcami Vigaty wstrząsa wiadomość o uprowadzeniu pięknej studentki Susanny. Rzecz jest o tyle dziwna, że powszechnie wiadomo, iż jej rodzina nie będzie w stanie zebrać żądanego okupu. Sprawa staje się...czytaj dalej
Podczas morskiej kąpieli komisarz Montalbano znajduje kołysanego przez fale trupa, którego identyfikacja okaże się nadzwyczaj trudna, lecz doprowadzi do sensacyjnych i przerażających odkryć. Wspomagany przez...czytaj dalej
Kolejna powieść Camilleriego w oprawie historycznej. Sensacyjna intryga biegnie dwoma nurtami. W narrację ramową, rozgrywającą się współcześnie, zostają wpisane fragmenty domniemanego dziennika Caravaggia....czytaj dalej
W Vigacie znowu sporo się dzieje. Przed bramą domu na ulicy Cavoura zastrzelono młodego mężczyznę. Wkrótce potem zaniepokojony Davide Griffo zgłasza zaginięcie rodziców. Okazuje się, że mieszkali oni w tej...czytaj dalej
Komisarz Montalbano, sympatyczny, nieco nerwowy detektyw, samotnik, erudyta i smakosz, tym razem jako bohater trzydziestu opowiadań – po jednym na każdy dzień miesiąca. Wielbiciele talentu Andrei Camilleriego...czytaj dalej
Oboje, za obopólną milczącą zgodą, unikamy decyzji. Jest nam dobrze tak, jak jest, i zawsze wygrywa nasze lenistwo, nasz egoizm.
Wspomnienia, jak wiadomo, są podobne do łańcucha, jedno ogniwo ciągnie za sobą drugie. Bywa i tak, że pojawiają się po sobie spontanicznie, niechciane i przykre, sprowadzając pamięć z głównej drogi na ciemne, błotniste ścieżki, gdzie w najlepszym razie człowiek będzie musiał wybrudzić sobie buty.
Więcej