Kryjówka
Andrea Camilleri

Andrea Camilleri to autor słynnej serii kryminałów z komisarzem Montalbano w roli głównej. Tym razem mamy jednak do czynienia z powieścią psychologiczną z elementami erotyki i thrillera. Książka ma niespełna 170 stron, ale wywołuje mnóstwo skrajnych emocji, zdziwienia i niedowierzania. Bogaty Giulio zakochuje się w dużo młodszej od siebie kobiecie, otacza ją troską, miłością i bogactwem. Wszystko byłoby pięknie, jest tylko jeden problem: wskutek wypadku nie może zapewnić jej spełnienia. Organizuje więc dla niej czwartkowe spotkania z innymi mężczyznami. Wspólnie wybierają przyszłego kochanka, przy czym Giulio chce mieć wszystko pod kontrolą i stawia warunki: będzie przy każdym spotkaniu od początku do końca, a z jednym mężczyzną można się Ariannie spotkać nie więcej niż dwa razy. Już ten wątek jest niezwykle zaskakujący i intrygujący. To jednak nie wszystko... W życiu Arianny było wielu mężczyzn, ale nigdy jednocześnie. Gdy tylko pojawiał się ten drugi, należało natychmiast usunąć tego pierwszego - i to dosłownie. Nieszczęśnik musiał umrzeć. Także tytułowa kryjówka zadziwia, jest to miejsce, gdzie Arianna może być naprawdę sobą, tylko tutaj nikogo nie udaje. U wejścia obsikana krowia czaszka, która ma chronić przed pozostałym światem, w środku lalka Stefania, najlepsza przyjaciółka, powiernica wszelkich sekretów, która ma tylko jedną wadę: zbyt często ją krytykuje - niczym głos sumienia. Tylko czy ona miała sumienie? Najdziwniejsze i najciekawsze jest jednak fakt, że autor budując postać bohaterki opiera się na prawdziwej historii. Podczas spotkania autorskiego w więzieniu dla kobiet wstała jakaś dziewczyna i zapytała czy może przeczytać wiersz. Był on zadziwiająco dobry, a dziewczyna piękna i delikatna. Jak się później okazało została ona skazana za podwójne morderstwo. Wzbudziła wielkie zainteresowanie i zdziwienie autora tym, iż nie wiedziała, że źle postępuje. W jej osobie i zachowaniu nie było żadnej potworności tylko czysta niewinność. Ona nie wiedziała, że zamordowanie innego człowieka jest czymś złym. Taka też jest Arianna - czysta, niewinna i piękna... Książka wzbudza w czytelniku skrajne emocje. Nie obiecuję, że każdemu się spodoba, jednak zapewniam, że na długo zapisze się w pamięci!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeżeli macie dosyć słodkich, cukierkowych powiastek, ta historia jest dla Was. Jest zupełnie inna, zaskakująca, zadziwiająca, budząca wiele emocji, bynajmniej nie pozytywnych. Polecam, choć nie do końca to moje klimaty.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Choć pisarzowi nie wolno zarzucać tego, że brakuje mu wyobraźni i nie potrafi dobrze pisać, to wciąż pozostaje pewien niesmak, jeśli chodzi o powieść. Jest krótka, co w tym przypadku jest zaletą, szybko się czyta, co uwalnia szybko od całej historii, ale również budzi w nas ogrom wątpliwości. Wyraźnie widać, że brak tutaj zdecydowania, jakie wątki mają przeważać, co ma być głównym zamysłem książki. Po prostu jest totalny bałagan i historia, która nie porywa wcale. Mnie ogromnie rozczarowała, chociaż uwielbiam psychologiczne gry w powieściach. Nikomu nie życzę podobnie, dlatego warto zastanowić się nad sensem nie tylko tej książki, ale również pomysłu, czy warto ją będzie przeczytać...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Stopniowane napięcie odkrywające poplątane życie Arianny i zaskakujące zakończenie, czyli dokładnie to, czego spodziewałam się po Camilleri, wiedząc, że nie jest to kryminał. Naprawdę dobra książka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)