jataman29

Siedem promieni maluje mój tydzień

Jak tęcza me życie nabiera kolorów

Ty rzuciłaś na mą duszę sens

Już nie szukam w nich pustych wzorów

Znowu jestem

Kreda w ręce

Pisze wierze

I kocham się

Z przyajacielem

Świeci słońce

Jak nagroda

W naszych głowach

Miłość nowa

Gdy patrze w Twe oczy

Widzę pustkę 

W tęsknocie zanurzoną

I jutro

Jak nadzieja Dziecka

Gdy opuszcza je matka

Nauczę się latać

Jak ptak w niebie

Dar słońca 

I miłości granica

Znów ciało splata się z duszą

Serce mówi chcę żyć

Diabeł sprawia swą kuszą

Że wina chcę się pić

Oko rzucone w przestrzeń czasu

A za plecami słońce

Do ciebie wypowiedzianych słów 

Coraz mniej

Sen znurzony rzeczywistością

W  której brakuje snu

Powiedz swoim kością

Że wyglądają jak trup

Jeżyk przeszedł chodnikem

Na zieloną trawe

Powiedziałem cześć

I poszłedł na zabawę

Razem z nim zobaczyłem ją

Pająk jak sowa cicho zamarł

Słońce stanęło na chwilę

Bóg zrobił nowy tatuaż

Chwila to do wieczności bilet

W nici czerwonej pędze w czasie

Jestem jak prąd pająka potrawa

Moge tak szybko niczym słońce

Lecz on wciąż mnie zjada