Recenzja książki: Pora na życie

Recenzuje: Justyna Gul

Zmagania z Życiem

Złoszczę się na Ciebie bo nie tylko nie jesteś szczęśliwa, ale jeszcze na domiar złego nie potrafisz sobie wyobrazić, że mogłabyś być. Co uważam za... smutne – słowa te, w zdumiewający sposób podsumowujące życie wielu z nas, powinny skłonić do refleksji nad codziennością, nad własnym stosunkiem do otaczającej rzeczywistości. Zbyt często bowiem nasze życie ogranicza się tylko do trwania, do monotonnego i bezcelowego funkcjonowania. Pokonujemy trasę z domu do pracy i z pracy do domu, coraz rzadziej angażujemy się w relacje międzyludzkie, ból istnienia zagłuszając używkami czy zakupami.

Tak właśnie postępuje Lucy Silchester, trzydziestoletnia tłumaczka, zatrudniona w jednej z firm zajmujących się produkcją sprzętu AGD. Mimo swojego znakomitego wykształcenia oraz znajomości kilku języków, zajmuje się niewymagającą pracą, zapomnienie znajdując wyłącznie w rozwiązywaniu krzyżówek i… w kłamstwach. Odkąd została porzucona przez chłopaka, który obecnie podróżuje po świecie, robiąc medialną karierę, Lucy do perfekcji doprowadziła sztukę mijania się z prawdą. Oszukując przyjaciół i rodzinę, jednocześnie okłamuje samą siebie, w ten sposób próbując poradzić sobie z bólem i samotnością. Jest mało zaangażowana, obojętna na wszystko, z roku na rok coraz bardziej wycofuje się z życia towarzyskiego, zamykając się w czterech ścianach swojej brzydkiej kawalerki. Ignoruje wszystkie wyzwania, szanse od losu, nic zatem dziwnego, że stara się nie zauważać też zaproszeń, jakie napływają pod jej adresem z Agencji Życiowej.

Spotkanie z Życiem, na które się ostatecznie decyduje, jest dla niej traumatycznym momentem, ale jednocześnie początkiem szeregu zmian. Okazuje się, że jej Życie nie ma nic z boskości czy mistycyzmu. Jest po prostu podstarzałym mężczyzną z nieświeżym oddechem i w pogniecionym garniturze. Mężczyzną równie bezbarwnym, co jej codzienność. O tym, jakie konsekwencje ma takie spotkanie, o bilansie zysków i strat, o funkcjonowaniu w świecie i marzeniach możemy przeczytać w porywającej książce Pora na życie. Autorka, Cecelia Ahern, stworzyła historię skłaniającą do refleksji, do rozliczenia się ze wszystkich niedociągnięć, kłamstw i grzechów, motywującą do dokonania nawet bardzo daleko idących zmian. Po powieść sięgnąć mogą zarówno osoby, które dobrze czują się w swojej skórze i w życiu – one otrzymują doskonale napisaną opowieść o oryginalnej fabule i nieszablonowych bohaterach, a także te osoby, które nie są szczęśliwe, którym brakuje celu i które nie widzą drogi. One, być może, odnajdą w lekturze inspirację czy siłę do zmian.

Życie – ku ubolewaniu Lucy – rości sobie prawo do tego, by skłonić ją do tego, żeby w końcu poczuła się lepiej. Przybiera zatem imię Cosmo i postanawia towarzyszyć kobiecie zarówno w domu, jak i w pracy. Mimo irytującego stylu bycia oraz skłonności do mówienia prawdy (która wpędza Lucy w niemałe tarapaty), Życie okazuje się wspaniałym towarzyszem, choć niekiedy obraz kobiety w jego oczach wydaje się bardzo przygnębiający. Prawda jest bowiem taka, że Lucy wciąż nie pogodziła się z odejściem chłopaka, a do tego, zapętlona w kłamstwa, nie potrafi nawet inaczej funkcjonować. Nowe podejście, które stara się jej zaszczepić Cosmo, niekiedy okazuje się bolesne w skutkach, ale stopniowo Lucy odkrywa, że Życie ma na nią pozytywny wpływ i… że jest jej wielkim przyjacielem.

Jak zakończy się ta opowieść? Czy Lucy przestanie ubarwiać wszystko, co mówi? Czy znów stanie się otwartą i radosną dziewczyną, z głową wypełnioną marzeniami? Tego dowiemy się dzięki powieści Pora na życie, która dla wielu czytelników będzie stanowiła gorzką pigułkę do przełknięcia. Autorka, konfrontując bohaterkę z jej beznadziejnym Życiem, daje jednocześnie czytelnikom motywację do zmian - w przeciwnym bowiem razie nasze Życie stanie się dokładnie takie, jak Cosmo – bezbarwne. Ahern zrobiła wszystko, co w jej mocy, by dać nam nadzieję na lepszą przyszłość. My zaś tę szansę musimy jedynie wykorzystać.

 Autorka bloguje na: www.qulturaslowa.pl