Recenzja książki: Ostatnia podróż

Recenzuje: Piotr Piekarski

Ostatnia podróż Aleksandry Tyl to ciepła i mądra opowieść o tym, że koniec pewnego etapu może stać się zupełnie nowym początkiem. Pisarka przypomina czytelnikom, że nigdy nie wolno tracić nadziei, należy za to dobrze wykorzystać czas, który jest nam dany. 

Patrycja niegdyś robiła karierę jako modelka. Przerwała ją, by poświęcić się życiu rodzinnemu. Ma dzieci, męża, pracuje też dorywczo, pomagając koleżance prowadzić działania promocyjne. Początkowo czuje się spełniona, z czasem jednak mnogość obowiązków zaczyna ją przytłaczać. Zawożenie i odbieranie trójki dzieci ze szkoły, dowożenie ich na zajęcia dodatkowe, do lekarzy, zapewnianie im wiktu i opierunku – to chwilami za dużo na głowę jednej kobiety. W dodatku Patrycja zauważa, że jej mąż, Grzegorz, stał się w ostatnim czasie mocno nieobecny. Wydaje się, jakby wycofał się z rodzinnego życia, więcej – ze związku z Patrycją. Gdy kobieta czuje się coraz bardziej rozżalona, zmęczona i odrzucona, słyszy nietypową propozycję: ma wybrać się z Grzegorzem w rejs luksusowym statkiem. Patrycja ma nadzieję, że podczas podróży uda się naprawić to, co między nimi się zepsuło. Nie wie jednak, że ta propozycja ma też drugie dno. Że to, co podczas jednej z rozmów z mężem usłyszy, sprawi, że jej poukładany dotąd świat rozpadnie się niczym domek z kart. 

Aleksandra Tyl wielokrotnie już udowodniła, że potrafi swoich czytelników poruszać do głębi. Że w swoich książkach potrafi dotknąć najczulszych strun w duszach odbiorców. Że w sposób bardzo przystępny, lekki, potrafi pisać o sprawach najważniejszych. Nie inaczej jest w przypadku Ostatniej podróży. 

Bardzo trudno pisać o tej książce, nie zdradzając zbyt wielu szczegółów dotyczących najważniejszych wątków fabularnych. Powiedzmy więc może, że Aleksandra Tyl tworzy bardzo wiarygodne i pełne portrety głównych bohaterów tej historii. Ludzi, z którymi wielu czytelników będzie mogło się identyfikować. Patrycja to kobieta, która – choć marzyła o macierzyństwie – nie wiedziała do końca, jak w praktyce będzie wyglądało jej życie po urodzeniu dzieci. Która poświęciła wszystko dla swoich bliskich, która jest im oddana do granic, a jednak czuje, że czasem związanych z rodziną obowiązków jest po prostu zbyt wiele. Która chciałaby dzielić się radościami i troskami z najbliższą, ukochaną osobą. Tyle że osoba ta wydaje się coraz bardziej nieobecna. 

Z Patrycją skontrastowana zostaje postać Grzegorza. Człowieka, który również bez granic oddany jest rodzinie. To dla niej ciężko pracuje, to jej poświęca nieliczne, niestety, wolne chwile. Do czasu, gdy coś się zmienia. Jaką tajemnicę skrywa mężczyzna? Czy proponując żonie podróż życia, rzeczywiście chce naprawić to, co między nimi się zepsuło? Aby się o tym przekonać, trzeba sięgnąć po powieść Aleksandry Tyl. 

Historia Grzegorza i Patrycji dotyka spraw najważniejszych. Powieść Aleksandry Tyl pokazuje, jak ważne jest to, by starać się wykorzystać czas, jaki jest nam dany. By cieszyć się każdą chwilą, żyć pełnią życia i doceniać to, co mamy, bowiem w ciągu sekundy, w najmniej oczekiwanym momencie wszystko może zupełnie się zmienić. Mówi też o tym, by nigdy nie tracić nadziei – bo to ona rozjaśnia najtrudniejsze nawet chwile, to ona sprawia, że życie ma smak. Ostatnia podróż pokazuje, że nadzieja zawsze może nam towarzyszyć. Wystarczy tylko się na nią otworzyć, z innej perspektywy spojrzeć na siebie, na własne życie, na swoją sytuację. 

Ostatnia podróż, choć przystępnie napisana, to powieść niełatwa, bo dotykająca tematów, których wiele osób próbuje unikać. To powieść głęboko poruszająca, miejscami: bardzo bolesna, a jednak – ostatecznie – mocno krzepiąca i niosąca bardzo wiele nadziei. Nadziei, bez której po prostu nie da się żyć. 

Tagi: obyczajowe