Recenzja książki: Łatwopalni

 

Nim padnie słowo kocham, zazwyczaj jest wiele chwil niepewności, emocje zaś są ogromne. Miłość nie zawsze jest łatwa i prosta. Czasem przypomina jazdę kolejką górską - od euforii po momenty, kiedy serce zamiera ze strachu, wiele nagłych zakrętów i niespodzianek. Jednak kiedy jej brak, człowiek czuje się niepełny. Gdy nagle zniknie z życia, zawsze pozostawia ślad. Dopóki nie zazna się jej siły, łatwo ją lekceważyć. Po miłości świat nie jest już taki sam. Łatwo rozpala uczucia i zmysły, czasem pozostawiając po sobie zgliszcza, a czasem pozwalając wreszcie dostrzec to, co wcześniej skrywało się głęboko w sercu.

 

Małe miasto ma swoje wady i zalety. Życie w nim podlega o wiele surowszym rygorom niż w metropoliach, gdzie jest się anonimowym. Każdy krok jest oceniany, analizowany, a od werdyktu samozwańczego trybunału nie ma odwołania. Łatwiej żyć w zgodzie z niepisanymi prawami niż przeciwstawiać się im. Czasem jednak nadchodzi moment, że sytuacja ta zaczyna być coraz bardziej uciążliwa i potrzebny jest jedynie zapalnik, by rozpocząć zupełnie nowy rozdział w życiu.

 

Monika doskonale znała niepisane zasady panujące w miasteczku, w którym mieszkała. Wiedziała, co grozi za złamanie ich. Ale czy tylko to powstrzymywało ją od zerwania z nimi? Jako nauczycielka, dobra córka, oddana przyjaciółka, nigdy nie naraziła się nikomu. Zbyt dobrze pamiętała lekcję udzieloną jej niegdyś przez człowieka, którego obdarzyła uczuciem. Jednak pojawienie się Jarka zmienia tak wiele, chociaż na pozór jest on jedynie kolejnym człowiekiem, który pojawia się na krótko w miasteczku. Barwny ptak, z kategorii tych, które podziwia się z daleka, wyróżniający się w tłumie szarych wróbli, ale i szybko opuszczający zapomniane miejsce. Dwoje różniących się całkowicie od siebie ludzi. Jednak od początku coś przyciąga ich do siebie - nieuchwytna więź, uczucie, że to właśnie ten człowiek może odmienić wszystko. Jednocześnie lęk i pragnienie zrobienia czegoś zupełnie odmiennego niż do tej pory. Przed obojgiem otwiera się całkiem inny świat - barwny, pełen wrażeń. Lecz czy nie są to jedynie ulotne chwile? Jarek to mężczyzna z przeszłością, skrywający bolesną tajemnicę i nie zabliźnioną ranę, ranę wciąż przez niego rozdrapywaną. Monika wie, jak bolesną lekcję może dać miłość. Ale czy można ugasić płomień uczucia, który już zdążył się rozpalić w dwóch sercach? Sama miłość to za mało. Potrzebna jest jeszcze wiara w nią i w siebie samego. To wyzwanie, które czasem wymaga odcięcia się od przeszłości. Czy Jarek będzie potrafił - i chciał - wybrać przyszłość?

 

 

On, ona i on. Uczuciowy trójkąt, w którym skrzy się od emocji, niewypowiedzianych słów, cichych deklaracji i rozterek. Łatwo zagubić się w uczuciach, a gdy przeszłość ciąży nad teraźniejszością, sytuacja staje się naprawdę trudna. Monika poznała słodko-gorzki smak miłości. Otrzymała również od losu inny prezent - taki, który wymaga, by skupiła się na nim, bo wszystko inne schodzi wówczas na dalszy plan.

 

Łatwopalni nie są prostą bajką o miłości, w której poszczególne wątki są ogromnie przewidywalne, a finał stanowi jedynie zgrabne podsumowanie. Ten, kto szuka łatwej powiastki, podobnej do wielu powieści obyczajowych, jakie ukazują się na polskim rynku, nie powinien sięgać po książkę Agnieszki Lingas-Łoniewskiej. Jednak dla każdego, kto chce poznać historię, w której nic nie jest oczywiste, a najmocniej zaskakuje zakończenie, Łatwopalni będą propozycją znakomitą. To książka, w której znaleźć można odnajdzie niebanalne wątki i bohaterów snujących opowieść o wielu obliczach miłości. O uczuciach napisano wiele wierszy, piosenek, powieści, jednak jej prawdziwą twarz rzadko udaje się pokazać. Agnieszka Lingas-Łoniewska potrafiła użyć odpowiednich słów, by oddać w niezwykle plastyczny sposób uczuciowy portret swych bohaterów oraz stworzyć niezwykłą historię, w której nie brak gwałtownych namiętności, pięknych wspólnych chwil, ciemnych barw samotności i jasnych kolorów nadziei. Łatwopalni to książka nie tylko o miłości, ale również o kobiecie i mężczyźnie, których połączyło coś, czego zupełnie nie oczekiwali...