Recenzja książki: Dobry chłopak

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Agatę Brok czytelnicy mieli już okazję poznać za sprawą czterech tomów serii, opowiadających o prowadzonych przez kobietę prywatnych, amatorskich śledztwach. Dobry chłopak to kolejna, piąta część cyklu, lecz – jak sugeruje zakończenie historii – prawdopodobnie nie ostatnia.

Agata już kilkakrotnie angażowała się w rozwiązywanie zagadek kryminalnych, które mniej lub bardziej dotykały jej bliskich. Tym razem sprawa wydaje się z zupełnie innej beczki. Otóż małżeństwo jej siostry, które dla Agaty jest wzorem i ideałem godnym naśladowania, rozpada się. Szwagier idealny, Paweł, bez podania powodu wyprowadza się i postanawia się z Asią, siostrą Agaty, rozwieść. Samozwańcza pani detektyw nie zamierza zostawić tej sprawy i skuteczna interwencja naprowadza Agatę na pewne tropy. Znowu robi się ciekawie, znowu akcja nabiera tempa, a z szaf zaczynają wypadać trupy (i tropy!).

Dobry chłopak to sprawnie napisany i logiczny „lekki” kryminał, ze sporą dawką ironii i czarnego humoru. Iwona Wilmowska jest świetną obserwatorką ludzkich zachowań, które sprawnie przenosi na strony opowieści. Równie znakomicie radzi sobie w dialogach. Rozmowy bohaterów są wiarygodne i w żadnym razie nie przypominają wymuszonych, sztucznych scen. Podczas lektury czytelnik odniesie wrażenie, jakby sam uczestniczył w opisywanych sytuacjach lub jakby się im z daleka przyglądał. Zwraca uwagę zwięzłość powieści – na zaledwie dwustu trzydziestu stronach Iwona Wilmowska poprowadziła intrygującą akcję, sprawnie sportretowała bohaterów, a do tego kilka razy pomysłowo myliła tropy.

Obok głównego wątku powieści, czyli próby rozwiązania zagadki niespodziewanego rozwodu siostry głównej bohaterki, na stronach książki śledzić będziemy codzienne życie Agaty, jej męża Kermita i ich małej córeczki Marysi. Każdy kolejny tom serii pokazywał, jak zmieniała się główna bohaterka. Jak z „samotnej wyspy” stała się żoną i mamą, jak wiele nowych doświadczeń, wyzwań i obowiązków na przestrzeni niezbyt długiego czasu zafundowało jej życie.

Książkę czyta się szybko, rozdziały są krótkie, ale skondensowane. Nie ma przegadanych momentów, przez które „siadałaby” akcja, ale nie brakuje też opisów, które nadają opisywanym wydarzeniom odpowiedni nastrój i wiarygodność.

Dobry chłopak to powieść, którą można czytać bez znajomości wcześniejszych tomów serii Prywatne śledztwo Agaty Brok. Jednak warto nadrobić te zaległości, by mieć pełen obraz wyzwań, przed jakimi stanęła główna bohaterka i z przyjemnością spędzić nieco więcej czasu podczas rozwiązywania zagadek kryminalnych wraz z Agatą Brok.

Tagi: obyczajowe