Recenzja książki: Ciemność

Recenzuje: truskawka2

Dostajemy do ręki zbiór krótkich opowiadań o szarej codzienności. Narratorem jest człowiek, który podejmuje się potrzebnych, ale pogardzanych prac. Był zatrudniony między innymi jako pucybut (nie zrobił, niestety, kariery „od pucybuta do milionera") oraz członek ekipy sprzątającej miasto. Razem z kolegami między innymi usuwają martwe ptaki, których jest coraz więcej (tajemnicza zaraza). Sam narrator przypomina ptaka z połamanymi skrzydłami, który nie potrafi zerwać się do lotu. To skutek uboczny złamanego serca. Mimo wszystko próbuje sobie jakoś radzić.

Miłośnicy szybkiej akcji będą Ciemnością zawiedzeni. Osoby doceniające oryginalny styl opowieści – zachwycone. Te teksty trzeba niespiesznie smakować. Są jak fotografie ulotnych momentów. Niemal słychać trzask migawki.

dr Kalina Beluch