Krawiectwo ma w sobie magię. Wywiad z Pauliną Wiśniewską

– Powroty do przeszłości i poznawanie bliskich przez pryzmat spisanych przez nich wspomnień to wątki, które lubię w książkach. Dlatego kiedy zdecydowałam się na taki krok w powieści Miłość szyta na miarę, po prostu poczułam, że to jest to – mówi Paulina Wiśniewska, autorka książki. 

Osoby, które przeżyły drugą wojnę światową – zwłaszcza te, które były w obozach koncentracyjnych – noszą w sobie historie… Historie, których brzemienia możemy nawet nie pojąć? To, co przeszła Eleonora jest poruszające…

Takich poruszających historii jest wiele, a ich upamiętnianie jest moim zdaniem ukłonem w stronę osób, które przeżyły drugą wojnę światową czy pobyt w obozie.

Wojna i jej brutalność zawsze kończy wszelkie plany. Jakim dla Ciebie wyzwaniem, jako pisarki, było zmierzeniem się z tak ważnym i jednocześnie wciąż omawianym kawałkiem historii?

Było to duże wyzwanie nie tylko ze względu na ładunek emocjonalny, ale też wiarygodność opisywanych wydarzeń. Starałam się jak najwierniej oddać realia tamtych lat.

W posłowiu wspominasz, jak krawiectwo znalazło się w Twojej powieści. Opowiesz więcej o tej inspiracji?

Podczas dodawania książkowych premier na czytnik, trafiłam na Krawcowe z Auschwitz. Pozycja ta wydała mi się o tyle ciekawa, gdyż nigdy nie zetknęłam się z takim motywem. Dlatego gdy zastanawiałam się nad tym, skąd Alicja mogłaby mieć dryg i zamiłowanie do szycia, postanowiłam sięgnąć do wspomnianej książki. I choć wątek szycia przez Eleonorę nie był szczególnie rozbudowany, pasował mi do treści.

Krawiectwo wciąż jest żywym zawodem. Ma w sobie jakąś magię?

Nigdy nie było mi po drodze z szyciem, dlatego opisywanie Alicji, pełnej pasji do tworzenia nietuzinkowych kreacji, było nie lada przygodą. Krawiectwo ma w sobie magię: od projektu na kartce do sukienki na wystawie. 

Eleonora wiele przeszła, ale po tym wszystkim sprawiłaś jej wielką radość pewnym… spotkaniem. Poczułaś, że należy jej się chwila wytchnienia?

Eleonora nie miała lekko, dlatego chciałam jej dać coś dobrego. Uważam, że na to zasłużyła po tym, co przeszła w domu, a później w obozie.

Alicja przyjeżdża odwiedzić rodziców. Miło się czyta, jak ta dwójka darzy się miłością. Jednak rodzina Alicji do idealnych nie należy? Trzeba ponaprawiać wiele relacji? 

Rodzinne tajemnice mogą namieszać w życiu, a chowane latami urazy nie ułatwiają w naprawianiu relacji, dlatego od początku założyłam, że trzeba załatać pewne dziury w tym kocu, jakim jest rodzina Alicji.

W Twojej książce dużo piszesz o dobrej miłości. O relacjach, które rozgrzewają serca. Myślisz, że dawne czasy jeszcze mocniej cementowały związki? 

Wydaje mi się, że tak – szczególnie w tak niepewnych czasach, w jakich żyła Eleonora. Każdy dzień się liczył.

Spodziewałaś się, że historia Eleonory tak mocno zawładnie fabułą? Czym urzekła Cię ta bohaterka?

Kompletnie nie spodziewałam się tego. Wiodącą postacią była Alicja i jej pracownia, ale gdy szukałam pomysłu na wątek, wpadła mi go głowy postać Eleonory i jej pamiętniki. W miarę, jak opisywałam jej kolejne wspomnienia, poczułam, że muszę dać jej więcej miejsca, bo ma do opowiedzenia ciekawą historię.

Piszesz też o starości, przemijaniu. O tym, jak trudno być samemu u schyłku życia. W rodzinie siła?

Zdecydowanie tak. Rodzina i utrzymywanie relacji są bardzo ważnymi aspektami w życiu, warto to pielęgnować.

Miłość szyta na miarę jest chyba wyjątkową powieścią dla Ciebie, nieco inną niż pozostałe? Poczułaś, że to nowy kierunek w Twojej twórczości? 

Powroty do przeszłości i poznawanie bliskich przez pryzmat spisanych przez nich wspomnień to wątki, które lubię w książkach, dlatego kiedy zdecydowałam się na taki krok w powieści – po prostu poczułam, że to jest to.

No właśnie – a jakie są Twoje dalsze plany literackie?

Mam w planach kolejne powieści obyczajowe oraz książkę w innym gatunku. Jednak na razie nie zdradzam, w jakim – sama nie wiem, co z tego wyjdzie.

Książkę Miłość szyta na miarę kupicie w popularnych księgarniach internetowych: