Strategiczne fedrowanie. Recenzja gry "Łowcy kryształów"

Eksploatowanie kopalni czy też innych miejsc w celu znajdowania i zbierania skarbów w postaci różnych kryształów, drogocennych kamieni czy artefaktów należy do popularniejszych tematów w grach planszowych . Wystarczy wspomnieć tu takie karcianki jak Sabotażysta (krasnoludki kopią tunel do złota), Incan Gold (archeolodzy eksploatują niebezpieczną świątynię Inków, by zebrać najwięcej skarbów) czy Tahara Island (bohaterowie muszą na wyspie odnaleźć dwa legendarne kamienie, aby osiągnąć życie wieczne). Jak na ich tle wypada najnowsza propozycja FoxGames?

"Łowcy kryształów"

Filip Miłuński, Jan Zalewski

Ilustracje: Mateusz Stanisławski, Łukasz Witusiński

Wydawnictwo FoxGames

Ilość graczy: 2-4

Wiek: 12+

Czas: 45 min.

 Łowcy kryształów to polska gra autorstwa Jana Zalewskiego i Filipa Miłuńskiego, znanego z gier historycznych: Na Grunwald!, Mali Powstańcy czy zeszłorocznej M/S Batory. Tym razem gracze będą musieli zebrać najemników, niezbędnych do fedrowania kryształów i artefaktów, które przyniosą na koniec rozgrywki punkty. Ale po kolei...

Plansza początkowo wydaje się mała, bo jest to niewielka tektura, na której kładzie się artefakty, jednak pole do gry tworzą również dwie piramidki: najemników o 4 poziomach (nad) i kryształy o wartości 1, 3, 6 i 10 (pod). I nagle okazuje się, że na stole potrzeba więcej miejsca. Jeszcze przed rozpoczęciem zabawy wybiera się cztery z sześciu kolorowych frakcji (karty odrzuconych frakcji odrzuca się do pudełka, ich kryształy nadal biorą udział w grze), następnie każdy z graczy losuje kolor swojego totemu frakcji, otrzymuje dwóch najemników o wartości 1 oraz jednego najemnika o wartości 2.

Cel gry jest jasny: trzeba uzyskać jak najwięcej punktów, a otrzymujemy je za fedrowane kryształy, artefakty, kolekcję symboli na kryształach, totemy frakcji oraz za każdego zniewolonego najemnika. Każda tura gracza składa się z trzech faz. W pierwszej z nich aktywujemy lidera, który jest wierzchnią kartą najemnika z bazy (bazę tworzą zagrane karty, a nie pobrane do rąk wskutek działania innej karty) i jeśli to możliwe, wykonujemy polecenie z karty (na przykład: weź niebieski kryształ). Aktywujemy też artefakt, jeśli pozwala wykonać jakieś działanie na początku tury. W pierwszej turze nie ma mamy jeszcze ani bazy, ani artefaktu, więc tę fazę pomijamy.

W drugim etapie należy wykonać dwie różne spośród czterech możliwych akcji, jeśli specjalność lidera lub inne zagrane karty nie pozwolą inaczej (na przykład zagrać dodatkowej akcji fedrowania kryształów lub wykonać dwie takie same akcje):

1. Rekrutacja najemników – można za darmo wziąć z piramidy najemnika z poziomu pierwszego, najemnicy z wyższych poziomów kosztują kartę o 1 poziom niższą, czyli za najemnika 3, trzeba dać najemnika 2.

2. Fedrowanie kryształów – aby wziąć żeton kryształu z dolnej piramidy, należy zagrać kartami w kolorze i o wartości wybranego kryształu, jeśli posiadamy totem w kolorze interesującego nas kryształu, koszt jego wydobycia obniża się o 1. Kryształy w dwóch kolorach, których frakcje nie biorą udziału w danej rozgrywce, można fedrować za pomocą kart w innym kolorze.

3. Specjalne moce najemników – zagrywamy najemnikiem i aktywujemy jego moc na karcie.

4. Kupowanie artefaktów – zagrywamy kartami najemników w różnych kolorach o łącznej wartości równej lub większej cenie wybranego artefaktu, bo jego wzięciu, gracz natychmiast wybiera, która z dwóch mocy artefaktu go interesuje – jest to decyzja wiążąca do końca gry.

W trzeciej fazie następuje porządkowanie planszy, czyli uzupełnianie brakujących w piramidkach najemników i kryształów. W polu gracza zagrane karty są odkładane do bazy tak, by ostatnio zagrana karta stała się liderem w kolejnej turze. Gra kończy się w momencie zawalenia się kopalni, czyli w momencie, kiedy żeton zagrożenia stanie na ostatecznym polu (jego numer zależy od ilości graczy) – żeton przesuwa się stopniowo wskutek fedrowania niektórych kryształów - lub kiedy zostanie zabrany ostatni artefakt z jednego stosu.