Nienormalność....samobójstwo....śmierć.....

Na rostraju dróg spotykają się dwie potępione dusze,tam gdzie zwykle niebiosa je wysyłają żeby odpłaciły za ziemskie grzechy .Jedna z nich wyglądem przypomina małego anioła o bladej cerze, jasnych włosach i błękitnych oczach .Droga przypomina mędrca przygarbionego pod siłą wiedzy z siwymi włosami i przygaśniętymi oczami,lecz z jego oczu nie bije żar wiedzy nie można w nich dostrzec nawet iskry, widać w nich tylko ból,złość,strach .Z oczy aniołka bije żar tak potężny że nie można odwrócić wzroku, tak wielki spokój że zapomina się o problemach .Spoglądają na siebie nie pewnie .Najpierw odzywa się anioł

-dlaczego tu trafiłeś ??-spytała z takim opanowaniem jakby rozmawiali o meczu

-popełniłem samobójstwo -odparł zirytowany mędrzec

-dlaczego ??-próbował się dowiedzieć anioł

-bo byłem nie normalny. Wystarczy -krzyknął mędrzec zdenerwowany .Nie wiedziała co go to obchodzi, przecież to tylko dziecko .No właśnie dziecko. Co takiego zrobiło że musi płacić taka kare jak stary samobójca.

-nie rozumiem popełniłeś samobójstwo bo byłeś nienormalny,to jakaś choroba ??-spytała niepewnie anioł

-nie to nie choroba choć dla nie których rzeczywiście tak to wygląda -odparł ale zaraz się poprawił nie chciał żeby ta mała osóbka znowu do niego mówiła czuł wtedy wyrzuty sumienia nie wiedział dlaczego ale czuł -zabiłem się bo byłem inny niż ludzie wytykany,zamknięty w ośrodku dla obłąkanych,po prostu nienormalny- odparł z większą irytacją. Anioł chwile mu się przyglądała po czym podszedł do niego położył mu rękę na ramieniu a nie było to łatwe bo był od niego niższy

przemówił do niego z troską

-A czym rzesz jest normalność?wielu zadaje sobie to pytanie ale jak nielicznych umie odpowiedzieć mówimy o niektórych ze są nienormalni a my jesteśmy tymi lepszymi ,ale czy na pewno czy ślepe podążanie za większością można nazwać normalnością,czy człowiek który głośno mówi o swoich poglądach jest tym złym czy człowiek który myśli inaczej niż ludzie jest nienormalny? Wielu uczonych wybitnych muzyków malarzy i odkrywców w swoich czasach byli uważani za nienormalnych bo myśleli inaczej zachowywali się inaczej niż tłum umieli więcej niż przeciętny człowiek. Myślimy jak inni bo tak jest łatwiej,po co mieć swoje zdanie jak lepiej po prostu przytaknąć innemu. Normalni ludzie powiedzą że to jest koszulka a ,,nienormalni”że to jest kawałek tkaniny uszyty na górną część ciała inni powiedzą że on jest nienormalny bo np. pisze wiersze a jeszcze inny będzie chciała go zamknąć w wariatkowie bo pisze wiersze o śmierci. Człowiek nienormalny ma swój świat w którym każdy siebie akceptuje ale tak naprawdę to przez nas ludzie szaleją to my ich spychamy na margines społeczeństwa gdzie muszą przebywać w czterech ścianach bo są ,,nienormalni”. Każdy z nas na swój sposób dla kogoś jest nienormalny.

Ale gdy ktoś się z tym nie kryje zamykamy go w czterech ścianach. Nie jesteś nienormalny jesteś po prostu sobą jesteś niezwykły.

Mędrzec nie wiedział co powiedzieć zaniemówił po raz pierwszy w życiu.Czy ta mała osóbka miała racje,na razie próbował o tym nie myśleć chciał się dowiedzie czemu tu jest co takiego zrobiła.

-A ty czemu tu jesteś? Co się stało? -spytał

-No cóż stoję tu koło ciebie ponieważ nie doceniałam życia,wiele razy wystawiłem je na próbę aż w końcu skończyło się to tragicznie. Musze się do wiedzieć co to życie inaczej nie doznam spokoju tak sam jak ty.-odparł znowu z takim spokojem ze aż irytował tym mędrca

- I to aż taki wielki grzech- spytał jeszcze bardziej zirytowany ale tym razem jego złość była skierowana do kogoś innego.