404NOTFOUND - Rozdział 2

- 2 -

Daniel poczuł delikatne szarpnięcia, ciche wołanie.

- Skarbie... Dan, wstawaj, pora już. – Poczuł, jak mama zdejmuje z niego kołdrę; delikatny podmuch wiatru musnął jego nogi. Nie chciał wstawać. Bo i po co?

Szkoła, odezwał się szept w jego głowie. Śliczny, kobiecy.

Szkoła? Ah, szkoła... tak... miejsce przesiąknięte zbyt dużą ilością ludzi, w którym nie da się uczyć.

Ale Daniel radził sobie z tym przerażająco dobrze. Bardzo przerażająco.

Choć może to dla niego było przerażające, że w szkole nie ma niczego trudnego. Polski był piękny, matematyka niczym siostra, zajęcia z biologii, fizyki, geografii, etc. dawały mu nadzieje* na to, iż kiedyś najzwyczajniej w świecie zgłębi tajniki świata. Najgłębsze zagadki, najciemniejsze zakamarki historii.

W teraźniejszym czasie posiadał tylko światło; obecnie z okna. Złe światło. Należało więc wstać i...

* liczba mnoga

// przyp. aut.: Cała powieść będzie pisana tą czcionką.

Mam nadzieję, iż zaciekawi Wasze serca.

Przyjemnej lektury. :3 //