Kadry niedogaszonych wspomnień

; Nastolatki potrafią skrywać więcej tajemnic niż Watykan ;
Pół roku od  samobójstwa Graysona Joyca, Aspen próbuje zapomnieć i żyć dalej, pomimo iż nadal cierpi na amnezję, stara się odkryć kim była a jest dziś. W rękę przypadkiem wpada jej polaroid i kilka nadpalonych zdjęć które pokazują jej zażyłość z chłopakiem, lecz jedno z nich jest zastanawiające, dziewczyna skacząca do jeziora, kim była, dlaczego to zdjęcie zrobiło na niej takie wielkie wrażenie? Postanawia w raz z dziadkiem wrócić do Prescott w Arizonie gdzie wcześniej mieszkała by móc zrozumieć siebie i poznać prawdę o nieznajomej. Już na lotnisku ktoś skradł jej walizkę, by potem wydarzenia potoczyły się lawinowo. W raz z przyjaciółmi postanawiają dowiedzieć się co się stało z dziewczyną która nagle zniknęła a śledztwo stanęło w miejscu, czy się utopiła, czy uciekła, jaki miałaby powód? Miejsca w których pojawia się Aspen ze zdjęć mocno ją wstrząsają, pamięć i jej następstwa wracają z dużą siłą, to kim była i dlaczego brnęła w nałogi posiadały kolosalny powód o czym dowiadywała się dzięki muzyce, tekstom i emocjom jakie wywoływały. Czy jej chłopak faktycznie był w porządku wobec niej, co chciał przekazać jej Grayson, dlaczego obawiał się jej powrotu do tych miejsc, czy prawda wyzwoli ją od przeszłości którą wypierała blokując pamięć?

Drugi tom powieści jest bardzo poruszający, emocjonalny i posiada wór napięć, jeśli w pierwszej części poznajemy historię wypadku Aspen, kolei losów i wydarzeń które zakończyły się bardzo dramatycznie, tak tutaj stajemy przed miejscami które narracją prowadzą nas przez obszar wydarzeń, momentów które z outsiderki zmieniła się w dziewczynę która stała się duszą towarzystwa, imprezowiczką która nie wylewała za kołnierz, relacje z przyjaciółmi stanowiły aspiracje by stać się uważaną za ćpunkę, intrygantkę, manipulatorkę która żyła na pełnej petardzie nie bacząc na konsekwencje. Czytając odniosłam wrażenie że dziewczyna sama pchała się w kłopoty, impreza, alkohol, narkotyki, obcy ludzie, sex, to musiało się źle skończyć, jakież było mocno zaskakujące zakończenie, inspirujące a jednocześnie szokujące i dające upust emocjom, nadzieję że wszystko można naprawić, posklejać, zrozumieć a nawet usprawiedliwić. Młodość musi się wyszumieć - nieraz słyszałam, ma swoje prawa, ale kiedy zaczyna brakować zasad, traci się grunt pod nogami, nasz obraz siebie staje się rozmyty przez używki, chęć dominacji, próbę zwrócenia na siebie uwagi, a bo co, nie spróbujesz? matki się boisz, ulegasz namowom bo nie chcesz być wyobcowany, odsunięty na drugi tor, więc pchasz się w gips wiedząc że to co robisz jest złe, gubisz wartości, cel, przyćmiewa chwila która jest spontaniczna. Obraz powrotów pamięci jest dominujący, jakby na naszych oczach przepotwarzał się z larwy w pięknego motyla, z muzyką w tle, bo to ona w raz ze zdjęciami, a przede wszystkim dzięki nim brniemy przez meandry faktów, klatek wybiórczej pamięci, zdarzeń które odbijały się echem śmiechu, żartów, zakochania, strachu i demonów aż do momentu teraźniejszego, Rachael Yamogaty - Worn Me Down, a także Josiah and the Bonnevilles - Stolen Love, to tylko wybrane kawałki muzyki którą można posłuchać na Spotiffy, zwłaszcza na stronie Remigiusza Mroza. Polecam - jestem fanką.

; (... ) miłość nie podąża ku śmierci za człowiekiem. Czasem dzięki niej, dopiero na dobre rozkwita. ;
Powieść z domieszką psychologii, z nostalgiczną akcją w tle, z muzyką, książką Barbary Kingsolver - Demon Copperhead, pełna uroku ale nie banalna, nie nudna, wielowątkowa, magiczna i zastanawiająca, empatyczna a jednocześnie prosta fabuła, która nie jest pokręcona a jednak zakończenie potrafiło mnie wybić z rytmu. Książka Mroza w tak gorące dni to ulga dla duszy. Polecam serdecznie. 

Informacje dodatkowe o Kadry niedogaszonych wspomnień:

Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: 2024-07-03
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788368158496
Liczba stron: 424
Dodał/a opinię: Renata Mielczarek