Zapiski stanu poważnego. Powieść dla kobiet. Oraz płci pozostałych
Szwaja Monika

Kolejna powieść Moniki Szwai, którą znalazłam w mojej małej bibliotece.
I jak zawsze - nie zawiodłam sie na autorce.
Powieści Szwai są na tyle wielowątkowe, ze każdy Czytelnik znajdzie w nich coś dla siebie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wika Sokołowska, dziennikarka telewizyjna lekko po trzydziestce, właśnie się dowiaduje, że jest w ciąży. Informacja o dziecku mocno ją zaskakuje; jako że w tym samym czasie spotykała się z dwoma facetami, nie jest pewna, który z nich jest ojcem dziecka. Wiktoria to bardzo ambitna kobieta, która nie chce stracić pracy (bo swoja pracę kocha). Jednak zdaje sobie sprawę z tego, że ciężko będzie jej połączyć pracę z byciem młodą matką, zwłaszcza że kandydat na ojca dziecka odpłynął w dal (a właściwie ożenił się z inna kobietą). Co zrobi Wika? Czy zdoła sobie jakoś ułożyć życie? Czy uda się jej połączyć macierzyństwo z praca zawodową? I czy dojdzie do ładu ze swoją rodziną, zwłaszcza z despotycznym ojcem? "Zapiski stanu poważnego" to byłby naprawdę dobra książka. Akcja jest wartka i zaskakująca, bohaterowie książki dobrze nakreśleni. Ale mnie do szału wręcz doprowadzają zdrobnienia. Karolek, Rosio, Pawełek, dramacik, tatunio, obiadzik, masełko, mamcia....I tak przez całą książkę. Naprawdę trzeba było wszystko zdrabniać?? Czemu to miało służyć? Druga sprawa - bardzo mnie drażniło to, że Wiktoria, będąc już w ciąży (nawet w bardzo zaawansowanej) ciągle pije jakieś trunki. Raz słabsze, innym razem mocniejsze. A tyle się o tym mówi i pisze - że nawet najmniejsza ilość alkoholu w ciąży może uszkodzić płód. Przepracowywanie się w przypadku ciąży zagrożonej tez mądre nie jest. Mam tylko nadzieję, że żadna czytelniczka z bohaterki książki, Wiktorii Sokołowskiej, brać przykładu nie będzie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Obraz współczesnej "wyzwolonej kobiety", oddanej pracy, odnoszącej sukcesy zawodowej, a jednocześnie bezbronnej, poszukującej tego, co w życiu najważniejsze, przeżywającej obawy i radości niespodziewanego macierzyństwa zgodnie z regułą "chciałabym i boję się".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Swietna ksiązka prosta, lekka i nieskomplikowana dla zwykłych i niezwykłych kobiet :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo podoba mi się postać Wiktorii Sokołowskiej oraz jej pasja i miłość do pracy. I nawet romans i wątek miłosny trochę mnie zdziwił, a raczej amant i jego niespodziewanie dobre intencje. Całość składa się na bardzo lekką, miłą lekturę... Dającą nadzieję na lepsze jutro 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie wiem, co mi do głowy strzeliło, że kupiłam za dychę 4 książki z serii 'Literatura na obcasach'. No słabe to bardzo. Powiem może tak, akcja jest ciekawa, jak może być ciekawa telenowela. Język potoczny, ale taka chyba miała być stylistyka. 
I nie miałabym nic przeciwko, gdyby nie nazwano tego literaturą, bo to literaturą nie jest. Powieść owszem. Ale nie literatura. 
No i pozostałych trzech nie zdzierżę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)