Zajmę się tobą
Mary Kubica

Heidi mieszka wraz ze swoim mężem oraz córką w Chicago. Od lat udziela się społecznie pomagając osobom, którzy tylko takiej pomocy potrzebują, stawiając ich dobro nad swoim. Więc, gdy w kolejny ulewny dzień zauważa na peronie młodą dziewczynę z dzieckiem na rękach nie waha się by podejść i zaproponować pomoc. Tym razem jednak nie jest to zaproponowanie miejsca w schronisku, ale przygarnięcie tajemniczej Willow pod swój dach. Czy przeszłość może mieć, aż tak ogromny wpływ na naszą teraźniejszość?

Książkę znalazłam, na wyprzedaży w markecie i czytając raz jej opis od razu wrzuciłam ją do koszyka, z zamiarem jak najszybszego zapoznania się z fabułą. Sami musicie przyznać, że opis jest dość intrygujący i już po nim nasuwają się na myśl jasne obrazy i możliwości rozwinięcia tej historii. Mimo to, ja zostałam zaskoczona torem jakim potoczyła się ta fabułą i nie do końca spodziewałam się takiego finału.

Heidi to złota kobieta. Nie skupia się na sobie, ale troszczy się o swoją rodzinę. Pomoc bezbronnym osobom to dla niej priorytet w życiu przez co praca jest dla niej przyjemnością. Jednak momentami miałam wrażenie, że jest ona troszkę naiwna i impulsywna.

Mąż kobiety - Chris - to człowiek twardo stąpający po ziemi. Jest biznesmenem, zna się na swojej robocie i wie, że dzięki swojej pewności ma szanse pozyskiwać nowych klientów. Nie jest przekonany do pracy żony, ale wie, że nie ma na to wpływu. Mało uczuciowy, zapracowany, rzadko bywa w domu.

Jeśli chodzi o tajemniczą Willow, to tu sprawy się komplikują. Jest to dziewczyna ze straszną przeszłością, straciła rodziców w wypadku samochodowym, a chwile później zostaje rozdzielona z młodszą siostrą trafiając do domu dziecka. Jej dzieciństwo zamieniło się w piekło, które odcisnęło na niej piętno. Nie mogę Wam jednak zdradzić więcej.

Fabuła poprowadzona jest rewelacyjnie. Narracja podzielona jest na poszczególne osoby, co pozwala nam poznać bieżące wydarzenia z różnych perspektyw. Oprócz zmiany narratora, mamy też retrospekcje. Wszystkie takie zabiegi mają na celu powolne wprowadzenie czytelnika w zagmatwaną zagadkę, która nie jest taka jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Ja zostałam zaskoczona bieżącymi wydarzeniami i wraz z kolejną przewracaną kartką wpadałam w osłupienie. Autorka postarała się o zamieszanie i wyszło jej to rewelacyjnie.

Podsumowując, udało mi się trafić na intrygujący i mocny thriller, który wciąga już od pierwszych stron i trzyma w stałym napięciu do samego końca. Czytelnik nie wie czego ma się spodziewać, przez co czytanie powoduje dreszcze. Bohaterowie są przedstawieni bardzo dobrze, poznajemy ich i po części rozumiemy ich działania i podejmowane decyzję. Nie mam do tej pozycji większych zastrzeżeń i polecam Wam ją, jeśli tylko będziecie mieć okazję.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Co bylibyście w stanie zrobić, aby pomóc potrzebującemu człowiekowi? Wesprzeć go ciepłym słowem, gestem? Dać parę produktów żywnościowych? Gotówkę do ręki? Poszukać dla niego miejsca w organizacjach dobroczynnych? A gdybyście spotkali na swej drodze bezdomną nastolatkę z niemowlęciem, jak byście zareagowali? Udawalibyście, że nie widzicie problemu? Wezwalibyście policję? Czy bylibyście w stanie zaprosić ją pod swój dach, do swojej rodziny, nie pytając o nic i nie grzebiąc w jej przeszłości? Potrafilibyście zaufać obcej dziewczynie? Zaufać postanowiła Heidi, bohaterka przejmującego thrillera psychologicznego ,,Zajmę się tobą". Heidi Wood od zawsze myślała o innych bardziej niż o sobie. Pracowała w organizacji non - profit, była wrażliwa na ludzkie troski i potrzeby. Jej własne życie nie ułożyło się tak, jak planowała - jedna diagnoza lekarska przekreśliła marzenia kobiety i bezpowrotnie odebrała jej nadzieję. Pewnego deszczowego dnia Heidi dostrzegła na dworcowym peronie bezdomną dziewczynę z malutkim dzieckiem przy piersi. Nie wahała się długo. Mimo sprzeciwu męża i córki sprowadziła Willow do swojego mieszkania i otoczyła ją opieką. Nie pytała o nic, nie chciała znać przeszłości. Miała ku temu własne powody... W charakterze dobrego thrillera leżą zagadki, niejasności, niespodziewane zwroty akcji. Bywa, że autorzy dreszczowców skupiają się wyłącznie na tych elementach, zapewniając czytelnikowi emocjonującą rozrywkę, ale zapominając o głębszych warstwach powieści. W przypadku książki ,,Zajmę się tobą" nic takiego nie ma miejsca. Powieść Mary Kubicy to doskonale wyważone połączenie trzymającego w napięciu thrillera i pełnego smutku dramatu. Dzięki temu zestawieniu otrzymujemy skłaniającą do refleksji historię, która zmusza do zaangażowania i wymaga od czytającego czegoś więcej niż tylko śledzenia wzrokiem kolejnych rozdziałów. Bohaterowie powieści ,,Zajmę się tobą" otrzymali od życia ciosy, które brutalnie zweryfikowały ich plany. Wytrącone z pierwotnej drogi postacie muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości i wkroczyć na inną ścieżkę. Zmiany nie są dla nich łatwe - zaburzony porządek odciska się piętnem, które prowadzi bohaterów do podejmowania dramatycznych kroków. Trudne wybory obnażą prawdę o ich osobowości, o cechach, które przypisywali sobie i innym. Kierowane na pozór dobrymi pobudkami działania okażą się przemyślą strategią, a złe uczynki będą miały usprawiedliwioną moralnie przyczynę. W tej książce tak naprawdę nikt nikogo nie zna i nie pojmuje prawdziwych motywacji. ,,Zajmę się tobą" to doskonały thriller psychologiczny, który fantastycznie równoważy emocjonującą akcję i smutny, poruszający wydźwięk książki. Powieść posiada przesłanie, głębię i wyróżnia się tym spośród innych dreszczowców dostępnych na wydawniczych półkach. Historia Heidi i jej rodziny skłania do przemyśleń, każe zastanowić się nad swoim życiem oraz nad tym, czy rzeczywiście wiemy wszystko o bliskich nam osobach. Czy wiemy wszystko o nas samych. Polecam miłośnikom thrillerów oraz tym wszystkim, którzy uwielbiają powieści zasiewające zamęt w głowie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

     Wydawać by się mogło, że w dzisiejszym świecie, którym często rządzą jedynie pieniądze, kariera i dążenie do celu wręcz rzekłoby się, że "po trupach", empatia i ludzkie odczucia odchodzą gdzieś na dalszy plan. Mimo to zdarza się, iż jakaś osoba ma wrodzoną wręcz chęć niesienia dobra światu, mimo że zdaje sobie sprawę, że całego naprawić się nie uda. Jednak nadmierna empatia czasami przynosi o wiele więcej szkody niż mogłoby się wydawać... Uświadamia to historia przedstawiona w książce "Zajmę się tobą", którą napisała Mary Kubica. Ta książka wywołała we mnie ogrom mieszanych uczuć - poprzez początkowy brak zainteresowania, aż po nagłą chęć zagłębienia się w niej tak, by jak najszybciej dowiedzieć się, jak potoczyły się losy bohaterów. Przede wszystkim jednak książka porusza ona bardzo poważne problemy, jakich mnóstwo w dzisiejszym świecie, lecz czasami zapominamy o nich, gdy nie dotykają nas bezpośrednio, za co otrzymuje ode mnie ogromny plus. 

    Wszystko zaczęło się na pewnego, deszczowego dnia na dworcu Fullerton. Heidi - wydawać by się mogło, że szczęśliwa żona Chris'a i matka dwunastoletniej Zoe, do tego pracująca w miejscu niosącym pomoc uchodźcom, ma w życiu wszystko, czego potrzeba. Jak każdego dnia, wraca do pracy tym samym pociągiem, jednak tym razem coś przebiega inaczej. Zauważa ona bowiem młodą dziewczynę w potarganych dżinsach i zielonej kurtce, mocno dociskającej do piersi dziecko owinięte różowym kocykiem... Heidi, która od zawsze chce zmienić świat, na moment waha się, czy nie pomóc młodej matce, jednak rezygnuje z tego pomysłu. Mimo to nie może przestać myśleć o dziewczynie, lecz przede wszystkim niemowlęciu i gdy ponownie spotyka ją na tym samym dworcu, jej chęć niesienia pomocy zwycięża. Wkrótce Willow - bo tak ma na imię nastolatka, wraz z małą Ruby, zamieszkuje w domu państwa Wood, wbrew niechęci Chrisa do tego pomysłu. Heidi być może powinna dowiedzieć się więcej na temat przeszłości Willow, poznać, czy aby jej imię jest prawdziwe, lecz tego nie robi... Jak się okazuje, każdy ma swoje tajemnice, które mogą przynieść wiele szkód. Jak zatem potoczą się losy Heidi? Co stanie się z Willow i małą Ruby? Kim tak naprawdę jest ta dziewczyna i przed kim, bądź przed czym ucieka? Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziecie oczywiście sięgając po książkę "Zajmę się tobą".

    Powiem szczerze, że sama nie wiem, czego spodziewałam się po tej książce, gdy tylko przeczytałam jej krótki opis - mocnego, wstrząsającego thrillera? Chyba tak. Jednak gdy zaczęłam ją czytać, nie byłam pewna, czy dostanę to, czego oczekiwałam... Początkowo książka nieco mnie nużyła i przez jakieś pierwsze może pięćdziesiąt stron śledziłam ją z małym zainteresowaniem. Jednak w pewnym momencie, wszystko zaczęło robić się coraz ciekawsze, a kolejne strony sprawiały, że zagłębiałam się w tę historię, by móc jak najszybciej zaspokoić swoją ciekawość, co też stanie się z wszystkimi bohaterami... Każdy "rozdział" tak naprawdę jest opowiadany z perspektywy innego bohatera, stąd narracja w każdym przypadku jest pierwszoosobowa. Mamy więc Heidi, ale też Chrisa i oczywiście Willow. Ten zabieg bardzo mi się spodobał, bo przyznam się szczerze, że jakoś zawsze szybciej czyta mi się książkę pisaną w narracji pierwszoosobowej. Co więcej, nie czułam "niedosytu" właśnie dzięki temu, że wydarzenia, jakie mają miejsce, ukazane są w trzech różnych perspektywach. Najbardziej ciekawiły mnie momenty opowiadane przez Willow, gdyż dzięki nim, czytelnik dowiaduje się więcej o życiu dziewczyny przed tym, gdy znalazła się w domu państwa Wood. Jednak te fakty są tak wstrząsające i poruszające poważne problemy, że aż serce się kraja w pewnych momentach, wywołując mnóstwo emocji, w tym gniewu na niektóre postaci, ale także wzruszenia w związku z pewnymi sytuacjami. 

     Wracając jednak do tych kwestii, czy był to thriller - bez wątpienia poczułam w końcu klimat jaki niesie ze sobą ten gatunek książek. Zdecydowanie niektóre momenty bardzo mnie zaskoczyły, sprawiając, że na pewno wcześniej bym się ich nie domyśliła. Co więcej, ostatnie sto stron najbardziej trzymało mnie w napięciu tak, że nie mogłam się od tej książki oderwać, zastanawiając się, jak to wszystko się zakończy. Jednak uważam też, że nie jest to typowy kryminał, a coś więcej - przede wszystkim książka, która ukazuje portret psychologiczny poszczególnych bohaterów, z których zarówno Willow, jak także Heidi - spotkały się w swoim życiu z sytuacjami, jakie to na zawsze wywołały swego rodzaju traumę. Nie mogę Wam zdradzić o co dokładnie chodzi, bo byłby to zbyt duży spoiler, ale powiem tyle - dzięki temu, że jest to bardziej thriller psychologiczny, książka mimo nieco nużącego początku, bardzo mi się spodobała. Co więcej, uważam, że o takich tematach, jakie zostały poruszone w tych zaledwie ponad trzystu stronach, powinno się mówić głośno i to o wiele częściej. Jednocześnie to, co istotne, książka pokazuje zarówno z jednej strony ludzką znieczulicę, czyli fakt, jak często ktoś kieruje się pozorami: raz dana rodzina przedstawiła się jako porządna, każdy uważa, że nic złego nie może się w niej dziać, lecz gdyby wykazał większe zainteresowanie, mógłby pomóc w zahamowaniu niejednego okrucieństwa, jakie czai się gdzieś w głębi danego domu... Z drugiej jednak strony, ta historia pokazuje, że również nadmierna empatia i chęć ratowania świata, może przysporzyć nam mnóstwo kłopotów i sprawić, że nasze życie zmieni się nieodwracalnie, co gorsza - w złym tego słowa znaczeniu. 

     Jeśli chodzi o bohaterów, uważam, że Autorka bardzo dobrze ich wykreowała, tworząc ciekawe portrety psychologiczne. Jednak nie udało mi się przekonać do każdego, stąd właśnie Heidi była dla mnie osobą, której nie potrafiłam do końca zrozumieć. Z jednej strony podziwiałam ją za to, że była naprawdę dobra, lecz z drugiej strony, w pewnych momentach bardzo irytowała mnie swoim zachowaniem, w którym widać było ukrywaną gdzieś w głębi tego dobrego serca, ogromną zaborczość. Natomiast Willow zyskała moją sympatię, bądź może nawet lepiej ująwszy - współczucie. Czytając o jej życiu, dosłownie niejedna łza zakręciła mi się w oku. Natomiast Chris, bo on także jest istotnym bohaterem tej książki, był mężczyzną mającym zarówno swoje wady, jak i zalety, chociaż wszystko robił z myślą o dobru swojej rodziny. Stąd uważam, że postaci zostały wykreowane naprawdę dobrze. 

     Podsumowując, polecam tę książkę, bo warto zapoznać się z tą historią. Co prawda, jeśli liczycie na bardzo wstrząsający thriller - możecie nieco się rozczarować. Jednak jeśli podobnie jak ja, lubicie połączenie kryminału z powieścią, można by rzec, psychologiczną, to książka "Zajmę się tobą" idealnie się w to wpisuje. Jest to niezwykle emocjonalna historia, a jednocześnie uświadamiająca czytelnikowi o wielu sprawach, o jakich czasami, tak, jak napisałam we wstępie, nie ma się pojęcia, dopóki nie dotykają nas samych. Nie jest to może łatwa w odbiorze powieść, ale polecam, zdecydowanie - sięgnijcie po nią któregoś wieczoru, a myślę, że mimo niektórych jej wad, nie pożałujecie. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Zajmę się tobą" z uwagi na poruszaną tematykę nie jest powieścią łatwą w odbiorze. Zastanawiając się, czy warto po nią sięgnąć, nie sugerujcie się zamieszczonymi na okładce słowami Lisy Gardner, jakoby jest to ,,Zawrotny roller-coaster", bo to nie prawda. O wiele prawdziwszy jest cytat z The Sun dotyczący tego, iż historia ta ,,Dotyka do żywego". To historia, która mogłaby wydarzyć się naprawdę, spotkać każdego z nas, gdyby tak postanowił los. Prawdziwa i dojmująca. Zmuszająca do refleksji nad ludzką psychiką i naturą człowieka. Całą recenzję znajdziecie na moim blogu: http://magicznyswiatksiazki.pl/zajme-sie-toba-mary-kubica/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z tą autorką nie miałam jeszcze do czynienia. Przyznaję, że w ogóle jej nie znałam. Ale, że lubię sięgać po coś nowego to czemu właśnie nie po nią? Nie wiedziałam czego się spodziewać, ale zasiadłam do książki z pozytywnym nastawieniem. Co otrzymałam po poświęceniu odrobiny czasu i uwagi pozycji Kubicy? Heidi ma męża i nastoletnią córkę, z którą ma problemy. Jest pracownicą socjalną o pomaga osobom ubogim i bezdomnym. Wśród nich są głównie imigranci i uchodźcy, którzy nie znając języka angielskiego, ale też nie potrafią pisać i czytać. Chce by mieli choć minimalne szanse na przystosowanie się do życia w obcym otoczeniu. Jest osobą niezwykle wrażliwą jednak do tej pory szło to w parze z rozwagą. Jak się okazuje tylko do czasu. Pewnego wręcz ulewnego dnia na przystanku widzi nastolatkę z niemowlęciem na ręku. Postanawia jej pomóc - najpierw zapraszając na obiad, następnie do domu oferując wyżywienie i miejsce do spania. Czy jest to rozsądne zachowanie jeśli w domu ma dwunastoletnią córkę, a o dziewczynie kompletnie nic nie wie i nie spieszy się by cokolwiek się dowiedzieć? Czy jej mąż Chris ma podstawy by nie ufać Willow? I to do tego stopnia, że wynajmuje prywatnego detektywa? Do czego doprowadzi bezgraniczne zaufanie Heidi do obcej dziewczyny? A może należało by zapytać czy nastolatka postępuje słusznie ufając komuś kto proponuje jej pomoc? Mary Kubica wprowadziła mnie w fascynujący świat psychologicznych portretów bohaterów, których stworzyła w swojej powieści. Choć książka "Zajmę się Tobą" to thriller to jego styl jest wyjątkowy. Na początku powolny i usypiający naszą czujność w pewnym momencie funduje nam emocjonujący roller-coaster. W specyficzny sposób nakłania nas do zadania sobie niejednego pytania, ale przede wszystkim do odpowiedzenia sobie na nie szczerze i wyczerpująco. Komu i w jakim stopniu powinniśmy ufać?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opisy na okładkach książek czasami są dość mylące, a może specjalnie tak skonstruowane, aby potencjalny czytelnik kupił książkę (przysłowiowego kota w worku), by później się niesamowicie rozczarować. Tylko co z tego, zadowolony ten co książkę sprzedał, i autor zadowolony, tylko czytelnikowi pozostał niesmak. W przypadku książki pióra Mary Kubicy Zajmę się tobą, myślałam, że to tez będzie podobna lektura, no przynajmniej taka, która nie wzbudzi takich emocji jakie zapowiada opis. Jakże się myliłam. Heidi jest pracownikiem socjalnym, jest na tyle zaangażowana w swoją pracę, że nie raz przynosi ją do domu. Nie raz zdarza jej się przyglądać ludziom na ulicy i wyszukiwać na ich twarzach emocji, problemów, które je dotknęły. Tak też jest i tym razem. Jest deszczowy dzień, a na peronie stoi młoda dziewczyna z niemowlęciem w ramionach, obok niej na chodniku tylko stara walizka. Już wtedy kobieta wie, że dzieje się coś złego. Ta sytuacja powtarza się przez kolejnych kilka dni, jednak Heidi nie chce wypłoszyć kobiety i początkowo tylko ją obserwuje. Na początek proponuje jej ciepły posiłek, później schronienie u siebie. Willow nie chce skorzystać z pomocy, jednak gorączka dziecka powoduje, że zgadza się zamieszkać u Heidi i jej rodziny. Mąż Heidi, Chris nie do końca ufa młodej kobiecie i postanawia wynająć detektywa, aby dowiedział się czegokolwiek o dziewczynie, która o sobie nie chce nic powiedzieć. Informacje jakie uzyskuje, powodują, że życie jego rodziny staje się zagrożone. Zajmę się tobą to niesamowity thriller psychologiczny, który trzyma w napięciu od pierwszej strony. Przewracając kolejne strony, podświadomie wiedziałam, że nie raz się zdziwię, informacje jakie uzyskam mnie przerażą. Pomimo tego, że jest napisana prostym i przystępnym język dzięki czemu lekturę wręcz się pochłania, to dodatkowo porusza ona wiele trudnych wątków dotyczących molestowania czy uprowadzenia, a nawet morderstwa. Historię poznajemy z trzech perspektyw: Heidi, Willow i Chrisa, każdy z nich wnosi w fabułę wiele ważnych dla nie wątków. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością i przyszłością. Historia jest tak skonstruowana, że były momenty, że bałam się przewracać kolejne strony, bałam się poznawać historię Willow gdyż obawiałam się o jej przyszłość. Niektóre wątki, które opisuje Mary Kubica, są tak realistycznie przedstawione, że nie raz miałam gęsia skórkę. Zajmę się tobą to historia nieprzewidywalna, która zaskakuje swoim zakończeniem. To książka dla osób, które lubią trudne tematy i nie boją się realistycznych opisów, świetnie skonstruowanych portretów psychologicznych.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mary Kupica, to pisarka, której twórczości do tej pory nie miałam okazji osobiście poznać. Dopiero kiedy niedawno otrzymałam najnowszą jego książkę „Zajmę się tobą”, z wielką chęcią i śmiałością zajrzałam do środka. Czy przypadła mi do gustu? Zaraz się o tym przekonacie. Pewnego dnia Heidi stojąc na peronie metra zaczyna przyglądać się nastolatce, która pod płaszczem próbuje ukryć przed deszczem niemowlę. Kobieta zaczyna się zastanawiać, co w taki miejscu i w takich niesprzyjających warunkach pogodowych robi tak młoda dziewczyna i do tego z niemowlakiem. Heidi wsiada do swojego wagonu, a mimo to jej myśli stale krążą wokół widoku młodej dziewczyny. W głowie kłębi się milion myśli. Czy młoda dziewczyna na kogoś czekała? Czy to niemowlę, to jej dziecko? Dlaczego wyglądała na bezdomną? Kolejnego dnia Heidi ponownie widzi dziewczynę. Ubraną tak samo, próbującą uspokoić dziecko, a walizka stojąca u stóp dziewczyny nie budzi już wątpliwości, że nastolatka nie ma schronienia i dachu nad głową. Heidi postanawia się zainteresować losem dziewczyny i dziecka. Heidi, główna bohaterka jest żoną i matką. Pracuje z osobami, których los nie rozpieszcza. Są to osoby dotknięte ubóstwem, przymusową emigracją oraz problemami natury społecznej. Bohaterka ma w sobie ogromne pokłady empatii do innych ludzi, którzy potrzebują wsparcia, pomocy oraz zainteresowania. Być może bierze się to stąd, że sama boryka się z bólem niespełnionego macierzyństwa. Choć Heidi ma córkę, to z przyczyn medycznych więcej już potomstwa mieć nie będzie. Dodatkowo życie rodzinne kobiety nie układa się tak jak powinno. Mąż się od bohaterki odsuwa, a córka wchodzi w buntowniczy etap dorastania. A, co powie mąż i córka Heidi na pomysł bohaterki, by przyjąć pod swój dach Willow i jej dziecko? Czy tak już napięta atmosfera nie ulegnie pogorszeniu? A czy Willow jest nastolatką, która naprawdę została pokrzywdzona przez los? A może coś ukrywa? Książka spodobała mi się.. Autorka poruszyła kilka różnych tematów. Od zagadnień związanych z życiem,przez problemy różnych warstw społecznych, aż po sprawy duchowe i rodzinne. Sporo tu emocji, uczuć i więzi , choć i nie zabraknie codziennego zmagania się z szarzyzną i przytłaczającymi kłopotami. Język jest przystępny a styl dobry, choć oszczędny. Ogólnie po jej przeczytaniu mogę stwierdzić, że połączenie elementów książki obyczajowej z elementami thrilleru było fajnym zabiegiem „Zajmę się tobą” to książka wielotematyczna, scalająca ze sobą liczne urywki z życia różnych bohaterów, łącząca je dziwną nicią przypadku, zrządzenia losu czy też przeznaczenia. Wiele w niej smutku, wiele różnych historii, które z pewnością zmuszą nas do przemyśleń i refleksji. Myślę, że i Wam przypadnie do gustu. Pozdrawiam!!

Mary Kupica, to pisarka, której twórczości do tej pory nie miałam okazji osobiście poznać. Dopiero kiedy niedawno otrzymałam najnowszą jego książkę „Zajmę się tobą”, z wielką chęcią i śmiałością zajrzałam do środka. Czy przypadła mi do gustu? Zaraz się o tym przekonacie. Pewnego dnia Heidi stojąc na peronie metra zaczyna przyglądać się nastolatce, która pod płaszczem próbuje ukryć przed deszczem niemowlę. Kobieta zaczyna się zastanawiać, co w taki miejscu i w takich niesprzyjających warunkach pogodowych robi tak młoda dziewczyna i do tego z niemowlakiem. Heidi wsiada do swojego wagonu, a mimo to jej myśli stale krążą wokół widoku młodej dziewczyny. W głowie kłębi się milion myśli. Czy młoda dziewczyna na kogoś czekała? Czy to niemowlę, to jej dziecko? Dlaczego wyglądała na bezdomną? Kolejnego dnia Heidi ponownie widzi dziewczynę. Ubraną tak samo, próbującą uspokoić dziecko, a walizka stojąca u stóp dziewczyny nie budzi już wątpliwości, że nastolatka nie ma schronienia i dachu nad głową. Heidi postanawia się zainteresować losem dziewczyny i dziecka. Heidi, główna bohaterka jest żoną i matką. Pracuje z osobami, których los nie rozpieszcza. Są to osoby dotknięte ubóstwem, przymusową emigracją oraz problemami natury społecznej. Bohaterka ma w sobie ogromne pokłady empatii do innych ludzi, którzy potrzebują wsparcia, pomocy oraz zainteresowania. Być może bierze się to stąd, że sama boryka się z bólem niespełnionego macierzyństwa. Choć Heidi ma córkę, to z przyczyn medycznych więcej już potomstwa mieć nie będzie. Dodatkowo życie rodzinne kobiety nie układa się tak jak powinno. Mąż się od bohaterki odsuwa, a córka wchodzi w buntowniczy etap dorastania. A, co powie mąż i córka Heidi na pomysł bohaterki, by przyjąć pod swój dach Willow i jej dziecko? Czy tak już napięta atmosfera nie ulegnie pogorszeniu? A czy Willow jest nastolatką, która naprawdę została pokrzywdzona przez los? A może coś ukrywa? Książka spodobała mi się.. Autorka poruszyła kilka różnych tematów. Od zagadnień związanych z życiem,przez problemy różnych warstw społecznych, aż po sprawy duchowe i rodzinne. Sporo tu emocji, uczuć i więzi , choć i nie zabraknie codziennego zmagania się z szarzyzną i przytłaczającymi kłopotami. Język jest przystępny a styl dobry, choć oszczędny. Ogólnie po jej przeczytaniu mogę stwierdzić, że połączenie elementów książki obyczajowej z elementami thrilleru było fajnym zabiegiem „Zajmę się tobą” to książka wielotematyczna, scalająca ze sobą liczne urywki z życia różnych bohaterów, łącząca je dziwną nicią przypadku, zrządzenia losu czy też przeznaczenia. Wiele w niej smutku, wiele różnych historii, które z pewnością zmuszą nas do przemyśleń i refleksji. Myślę, że i Wam przypadnie do gustu. Pozdrawiam!!

Copy the BEST Traders and Make Money : http://bit.ly/fxzulu Mary Kupica, to pisarka, której twórczości do tej pory nie miałam okazji osobiście poznać. Dopiero kiedy niedawno otrzymałam najnowszą jego książkę „Zajmę się tobą”, z wielką chęcią i śmiałością zajrzałam do środka. Czy przypadła mi do gustu? Zaraz się o tym przekonacie. Pewnego dnia Heidi stojąc na peronie metra zaczyna przyglądać się nastolatce, która pod płaszczem próbuje ukryć przed deszczem niemowlę. Kobieta zaczyna się zastanawiać, co w taki miejscu i w takich niesprzyjających warunkach pogodowych robi tak młoda dziewczyna i do tego z niemowlakiem. Heidi wsiada do swojego wagonu, a mimo to jej myśli stale krążą wokół widoku młodej dziewczyny. W głowie kłębi się milion myśli. Czy młoda dziewczyna na kogoś czekała? Czy to niemowlę, to jej dziecko? Dlaczego wyglądała na bezdomną? Kolejnego dnia Heidi ponownie widzi dziewczynę. Ubraną tak samo, próbującą uspokoić dziecko, a walizka stojąca u stóp dziewczyny nie budzi już wątpliwości, że nastolatka nie ma schronienia i dachu nad głową. Heidi postanawia się zainteresować losem dziewczyny i dziecka. Heidi, główna bohaterka jest żoną i matką. Pracuje z osobami, których los nie rozpieszcza. Są to osoby dotknięte ubóstwem, przymusową emigracją oraz problemami natury społecznej. Bohaterka ma w sobie ogromne pokłady empatii do innych ludzi, którzy potrzebują wsparcia, pomocy oraz zainteresowania. Być może bierze się to stąd, że sama boryka się z bólem niespełnionego macierzyństwa. Choć Heidi ma córkę, to z przyczyn medycznych więcej już potomstwa mieć nie będzie. Dodatkowo życie rodzinne kobiety nie układa się tak jak powinno. Mąż się od bohaterki odsuwa, a córka wchodzi w buntowniczy etap dorastania. A, co powie mąż i córka Heidi na pomysł bohaterki, by przyjąć pod swój dach Willow i jej dziecko? Czy tak już napięta atmosfera nie ulegnie pogorszeniu? A czy Willow jest nastolatką, która naprawdę została pokrzywdzona przez los? A może coś ukrywa? Książka spodobała mi się.. Autorka poruszyła kilka różnych tematów. Od zagadnień związanych z życiem,przez problemy różnych warstw społecznych, aż po sprawy duchowe i rodzinne. Sporo tu emocji, uczuć i więzi , choć i nie zabraknie codziennego zmagania się z szarzyzną i przytłaczającymi kłopotami. Język jest przystępny a styl dobry, choć oszczędny. Ogólnie po jej przeczytaniu mogę stwierdzić, że połączenie elementów książki obyczajowej z elementami thrilleru było fajnym zabiegiem „Zajmę się tobą” to książka wielotematyczna, scalająca ze sobą liczne urywki z życia różnych bohaterów, łącząca je dziwną nicią przypadku, zrządzenia losu czy też przeznaczenia. Wiele w niej smutku, wiele różnych historii, które z pewnością zmuszą nas do przemyśleń i refleksji. Myślę, że i Wam przypadnie do gustu. Pozdrawiam!!

Copy the BEST Traders and Make Money : http://bit.ly/fxzulu Mary Kupica, to pisarka, której twórczości do tej pory nie miałam okazji osobiście poznać. Dopiero kiedy niedawno otrzymałam najnowszą jego książkę „Zajmę się tobą”, z wielką chęcią i śmiałością zajrzałam do środka. Czy przypadła mi do gustu? Zaraz się o tym przekonacie. Pewnego dnia Heidi stojąc na peronie metra zaczyna przyglądać się nastolatce, która pod płaszczem próbuje ukryć przed deszczem niemowlę. Kobieta zaczyna się zastanawiać, co w taki miejscu i w takich niesprzyjających warunkach pogodowych robi tak młoda dziewczyna i do tego z niemowlakiem. Heidi wsiada do swojego wagonu, a mimo to jej myśli stale krążą wokół widoku młodej dziewczyny. W głowie kłębi się milion myśli. Czy młoda dziewczyna na kogoś czekała? Czy to niemowlę, to jej dziecko? Dlaczego wyglądała na bezdomną? Kolejnego dnia Heidi ponownie widzi dziewczynę. Ubraną tak samo, próbującą uspokoić dziecko, a walizka stojąca u stóp dziewczyny nie budzi już wątpliwości, że nastolatka nie ma schronienia i dachu nad głową. Heidi postanawia się zainteresować losem dziewczyny i dziecka. Heidi, główna bohaterka jest żoną i matką. Pracuje z osobami, których los nie rozpieszcza. Są to osoby dotknięte ubóstwem, przymusową emigracją oraz problemami natury społecznej. Bohaterka ma w sobie ogromne pokłady empatii do innych ludzi, którzy potrzebują wsparcia, pomocy oraz zainteresowania. Być może bierze się to stąd, że sama boryka się z bólem niespełnionego macierzyństwa. Choć Heidi ma córkę, to z przyczyn medycznych więcej już potomstwa mieć nie będzie. Dodatkowo życie rodzinne kobiety nie układa się tak jak powinno. Mąż się od bohaterki odsuwa, a córka wchodzi w buntowniczy etap dorastania. A, co powie mąż i córka Heidi na pomysł bohaterki, by przyjąć pod swój dach Willow i jej dziecko? Czy tak już napięta atmosfera nie ulegnie pogorszeniu? A czy Willow jest nastolatką, która naprawdę została pokrzywdzona przez los? A może coś ukrywa? Książka spodobała mi się.. Autorka poruszyła kilka różnych tematów. Od zagadnień związanych z życiem,przez problemy różnych warstw społecznych, aż po sprawy duchowe i rodzinne. Sporo tu emocji, uczuć i więzi , choć i nie zabraknie codziennego zmagania się z szarzyzną i przytłaczającymi kłopotami. Język jest przystępny a styl dobry, choć oszczędny. Ogólnie po jej przeczytaniu mogę stwierdzić, że połączenie elementów książki obyczajowej z elementami thrilleru było fajnym zabiegiem „Zajmę się tobą” to książka wielotematyczna, scalająca ze sobą liczne urywki z życia różnych bohaterów, łącząca je dziwną nicią przypadku, zrządzenia losu czy też przeznaczenia. Wiele w niej smutku, wiele różnych historii, które z pewnością zmuszą nas do przemyśleń i refleksji. Myślę, że i Wam przypadnie do gustu. Pozdrawiam!

Copy the BEST Traders and Make Money : http://bit.ly/fxzulu Mary Kupica, to pisarka, której twórczości do tej pory nie miałam okazji osobiście poznać. Dopiero kiedy niedawno otrzymałam najnowszą jego książkę „Zajmę się tobą”, z wielką chęcią i śmiałością zajrzałam do środka. Czy przypadła mi do gustu? Zaraz się o tym przekonacie. Pewnego dnia Heidi stojąc na peronie metra zaczyna przyglądać się nastolatce, która pod płaszczem próbuje ukryć przed deszczem niemowlę. Kobieta zaczyna się zastanawiać, co w taki miejscu i w takich niesprzyjających warunkach pogodowych robi tak młoda dziewczyna i do tego z niemowlakiem. Heidi wsiada do swojego wagonu, a mimo to jej myśli stale krążą wokół widoku młodej dziewczyny. W głowie kłębi się milion myśli. Czy młoda dziewczyna na kogoś czekała? Czy to niemowlę, to jej dziecko? Dlaczego wyglądała na bezdomną? Kolejnego dnia Heidi ponownie widzi dziewczynę. Ubraną tak samo, próbującą uspokoić dziecko, a walizka stojąca u stóp dziewczyny nie budzi już wątpliwości, że nastolatka nie ma schronienia i dachu nad głową. Heidi postanawia się zainteresować losem dziewczyny i dziecka. Heidi, główna bohaterka jest żoną i matką. Pracuje z osobami, których los nie rozpieszcza. Są to osoby dotknięte ubóstwem, przymusową emigracją oraz problemami natury społecznej. Bohaterka ma w sobie ogromne pokłady empatii do innych ludzi, którzy potrzebują wsparcia, pomocy oraz zainteresowania. Być może bierze się to stąd, że sama boryka się z bólem niespełnionego macierzyństwa. Choć Heidi ma córkę, to z przyczyn medycznych więcej już potomstwa mieć nie będzie. Dodatkowo życie rodzinne kobiety nie układa się tak jak powinno. Mąż się od bohaterki odsuwa, a córka wchodzi w buntowniczy etap dorastania. A, co powie mąż i córka Heidi na pomysł bohaterki, by przyjąć pod swój dach Willow i jej dziecko? Czy tak już napięta atmosfera nie ulegnie pogorszeniu? A czy Willow jest nastolatką, która naprawdę została pokrzywdzona przez los? A może coś ukrywa? Książka spodobała mi się.. Autorka poruszyła kilka różnych tematów. Od zagadnień związanych z życiem,przez problemy różnych warstw społecznych, aż po sprawy duchowe i rodzinne. Sporo tu emocji, uczuć i więzi , choć i nie zabraknie codziennego zmagania się z szarzyzną i przytłaczającymi kłopotami. Język jest przystępny a styl dobry, choć oszczędny. Ogólnie po jej przeczytaniu mogę stwierdzić, że połączenie elementów książki obyczajowej z elementami thrilleru było fajnym zabiegiem „Zajmę się tobą” to książka wielotematyczna, scalająca ze sobą liczne urywki z życia różnych bohaterów, łącząca je dziwną nicią przypadku, zrządzenia losu czy też przeznaczenia. Wiele w niej smutku, wiele różnych historii, które z pewnością zmuszą nas do przemyśleń i refleksji. Myślę, że i Wam przypadnie do gustu. Pozdrawiam!

Copy the BEST Traders and Make Money : http://bit.ly/fxzulu Mary Kupica, to pisarka, której twórczości do tej pory nie miałam okazji osobiście poznać. Dopiero kiedy niedawno otrzymałam najnowszą jego książkę „Zajmę się tobą”, z wielką chęcią i śmiałością zajrzałam do środka. Czy przypadła mi do gustu? Zaraz się o tym przekonacie. Pewnego dnia Heidi stojąc na peronie metra zaczyna przyglądać się nastolatce, która pod płaszczem próbuje ukryć przed deszczem niemowlę. Kobieta zaczyna się zastanawiać, co w taki miejscu i w takich niesprzyjających warunkach pogodowych robi tak młoda dziewczyna i do tego z niemowlakiem. Heidi wsiada do swojego wagonu, a mimo to jej myśli stale krążą wokół widoku młodej dziewczyny. W głowie kłębi się milion myśli. Czy młoda dziewczyna na kogoś czekała? Czy to niemowlę, to jej dziecko? Dlaczego wyglądała na bezdomną? Kolejnego dnia Heidi ponownie widzi dziewczynę. Ubraną tak samo, próbującą uspokoić dziecko, a walizka stojąca u stóp dziewczyny nie budzi już wątpliwości, że nastolatka nie ma schronienia i dachu nad głową. Heidi postanawia się zainteresować losem dziewczyny i dziecka. Heidi, główna bohaterka jest żoną i matką. Pracuje z osobami, których los nie rozpieszcza. Są to osoby dotknięte ubóstwem, przymusową emigracją oraz problemami natury społecznej. Bohaterka ma w sobie ogromne pokłady empatii do innych ludzi, którzy potrzebują wsparcia, pomocy oraz zainteresowania. Być może bierze się to stąd, że sama boryka się z bólem niespełnionego macierzyństwa. Choć Heidi ma córkę, to z przyczyn medycznych więcej już potomstwa mieć nie będzie. Dodatkowo życie rodzinne kobiety nie układa się tak jak powinno. Mąż się od bohaterki odsuwa, a córka wchodzi w buntowniczy etap dorastania. A, co powie mąż i córka Heidi na pomysł bohaterki, by przyjąć pod swój dach Willow i jej dziecko? Czy tak już napięta atmosfera nie ulegnie pogorszeniu? A czy Willow jest nastolatką, która naprawdę została pokrzywdzona przez los? A może coś ukrywa? Książka spodobała mi się.. Autorka poruszyła kilka różnych tematów. Od zagadnień związanych z życiem,przez problemy różnych warstw społecznych, aż po sprawy duchowe i rodzinne. Sporo tu emocji, uczuć i więzi , choć i nie zabraknie codziennego zmagania się z szarzyzną i przytłaczającymi kłopotami. Język jest przystępny a styl dobry, choć oszczędny. Ogólnie po jej przeczytaniu mogę stwierdzić, że połączenie elementów książki obyczajowej z elementami thrilleru było fajnym zabiegiem „Zajmę się tobą” to książka wielotematyczna, scalająca ze sobą liczne urywki z życia różnych bohaterów, łącząca je dziwną nicią przypadku, zrządzenia losu czy też przeznaczenia. Wiele w niej smutku, wiele różnych historii, które z pewnością zmuszą nas do przemyśleń i refleksji. Myślę, że i Wam przypadnie do gustu. Pozdrawiam!

Copy the BEST Traders and Make Money : http://bit.ly/fxzulu

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Biorąc pod uwagę całokształt, można uznać powieść za jak najbardziej udaną. ,,Zajmę się tobą" to bardzo dobry thriller psychologiczny, który poruszy niejednego czytelnika. Zagadka postaci intryguje, motyw ich działania nie sposób przewidzieć, a finałowe wydarzenia tak intensywnie się dzieją, że pochłaniamy treść nie tylko ostro zaciekawieni, ale także czując mocne dreszcze na całym ciele. Historia niebywale prawdziwa, szokująca, wręcz dotkliwa. Ale przede wszystkim to świetna lektura, w którą można zaczytywać się godzinami. Polecam serdecznie!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

16 letnia bezdomna z dzieckiem na rękach i wyrazem beznadziei w oczach.
Tak ją  poznaje Heidi. Chce jej pomóc, ponieważ ma współczujące serce. Bohaterka zaprasza młodą  dziewczynę do swojego domu.

 Poznajemy historię  dwutorowo- zarówno dramatyczną przeszłość Willow czyli stratę rodziców, piekło w rodzinie zastępczej, wykorzystywanie, zastraszanie i o tym jakie wydarzenia doprowadziły do tego, że wylądowała na ulicy. Szczęśliwe dzieciństwo z rodzicami i małą siostrą zostało nagle przerwane. Mieli tylko siebie ale „pewnego dnia nawet tego zabrakło”. Dziewczyna trafiła do ośrodka dla sierot , a potem została adoptowana przez małżeństwo które nie mogło mieć dzieci.

Mąż Heidi uważa że jego żona straciła poczucie rzeczywistości. Heidi nie może mieć więcej dzieci mimo, że  bardzo tego pragnie. Bohaterka to empatyczna, cierpiąca, wrażliwa kobieta, która nie przestaje tęsknić za większą  rodziną.

„Nasza trójka moja mała rodzina wydawała mi się nagle niewystarczająca. Nie dość dobra. Była w niej pustka.”

Pisarka ukazuje też obraz opieki społecznej- przeciążonych pracą ludzi, którzy chcą po prostu załatwić sprawę. Nie dociekają, nie sprawdzają dokładnie.

„Zajmę się tobą” to mroczny destrukcyjny thriller psychologiczny o kłamstwach, dramatach ludzkich. Bogaty bagaż doświadczeń ludzkich, różne sposoby radzenia sobie z traumą. Zaskakuje rozwiązanie tej historii, zmieniające się oblicze prawdy o tożsamości i rzeczywistości. Czytelnika czekają chwile refleksji, też niedowierzania i szoku, że takie sytuacje tyle czasu mogły trwać i nie było reakcji.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)